Bediüzzaman'a hain deme hainliği…

Yeni yıl yazısı, hatta bir hatıramı düşünmüştüm... Fakat nasip olmadı, çünkü yine Bediüzzaman’a saldırı olmuş ve fıtratına – ilk yaradılışına hainlik eden birileri kalkmış, Bediüzzaman’a “hain!” demiş. Düşüncelere daldım, aslında ne çok hain var...

Hâlık-ı Kâinatı tanımamak hainliktir! Yaradılış gayesinin dışına çıkmak hainliktir! Gazete çıkarıp, doğruları yazmamak, televizyonlarda gerçek vatan evlatlarına sahip çıkmamak ve milyonların vatana, millete faydalı bireyler olmasına faydası dokunmuş birine “hain!” demek hainliktir. Birinci Cihan Harbi’nde, vatan ve namus savunmasında, yaralanıp, esir düşen gaziye “hain!” demek hainliktir!

“Ey bizi nimetleriyle perverde eden SULTANIMIZ! Bize gösterdiğin numunelerin ve gölgelerin asıllarını, menbalarını göster.” Diyen ve hayatı Allah’a şükürle geçen birine şükürsüz birilerin “hain!” demesi hainliktir! Esir maddesinde ki ilahi kudrete hayranlıkla esir olmuş Bediüzzaman’a dalalet kuyularında esir kalmış birilerinin “hain!” demesi hainliktir!

“Gözümde ne Cennet sevdası var, ne Cehennem korkusu. Cemiyetin, yirmi beş milyon Türk cemiyetinin imanı namına bir Said değil, bin Said feda olsun. Kur’ân’ımız yeryüzünde cemaatsiz kalırsa, Cenneti de istemem; orası da bana zindan olur. Milletimizin imanını selâmette görürsem, Cehennemin alevleri içinde yanmaya razıyım. Çünkü vücudum yanarken, gönlüm gül-gülistan olur.” Diyen bir iman kahramanına, büyük fedakâra, inkâr cehenneminde tepinenlerin “hain!” demesi hayatlarının gereğidir… “Kâinatta en yüksek hakikat imandır. İmandan sonra namazdır.” Diyen ve cephede top gülleleri, mermiler altında namazını kılan “her yönüyle Kurmay” Albay Bediüzzaman’a namaz kılmayan ve hayatı – dünyayı kaçak kullanıp, şükür faturası ödemeyenlerin “hain!” demesi hainliktir!

“Din-i İslâmiyet milliyetiyle ebedî ve hakikî bir uhuvvet ile Türk denilen bu vatan ehl-i imanıyla şiddetli ve pek hakikî alâkadarım. Ve bin seneye yakın, Kur'ân'ın bayrağını cihanın cihat-ı sittesinin etrafında galibâne gezdiren bu vatan evlâtlarına, İslâmiyet hesabına müftehirâne ve taraftarâne muhabbettarım.” Diye bunları yüreğiyle, ruhuyla söyleyen, Müslüman Türk milletine hizmeti şeref görmüş ve Türk Ordusunu asırlardır İslam’ın fedaisi bilmiş ve kendisi zulüm görürken, yine de asayişin selameti – huzuru için feragatlerde bulunmuş bir fedakâr insana, bu millet için hiçbir fedakârlıkta bulunmamış ve demokrasinin nimetlerinden sonuna kadar sadece onlar faydalanmış ve faydalandıkça şımarmış, şımardıkça insan haklarını ve hürriyetini hiçe saymış birilerinin Üstadımıza “hain!” demesi hainliktir…

Vazifesini – kulluğunu terk eden birinin, vazifesini yapmış, kâinatın hukukuna tecavüz etmemiş birine hain demesi hainliktir ve de ne gariptir…

Bediüzzaman bütün ömrünü hainliğin ne olduğunu ilan ederek geçirmiştir... O hainler, Kur’an’ın müdafisi Bediüzzaman’ı her türlü işkencelerle bir deri bir kemik bırakarak, hainlik etmişlerdir... Bediüzzaman gençliği küfrün zehrinden kurtarmaya çalışırken, hainler onu zehirlediler! Zehirlediler! Zehirlediler!…

İftira atmak, yalan söylemek hainliktir. Dünyayı ebedi sanırcasına; vur patlasın – çal oynasın yaşamak hainliktir. İnsanlığa hakiki manada fayda sağlamadan; Allah ve Resulüne itaat etmeden, hayata final yapıp gitmek öyle bir hainliktir ki; Allah cümlemizi böyle hainliklerden korusun… Bu yeni yılda hakikatler şimşekler gibi beynimizde çakması temennisi ve kulluk faturaları ödenmiş olması dileğiyle hayırlı seneler…