Gazze'nin moral lideri Halid Nabhan

Gazze’de çocukların ve annelerin durmaksızın öldürüldüğü günlerden bir gündü. Tam olarak 21 Kasım 2023. Küçücük bedenleriyle, daha hayatın başlangıcındaki çocukların cansız bedenleri kucaklarda taşınıp morglara, oradan da defnedilmek için mezarlıklara taşınıyordu. Rutin soykırım günlerinden bir gündü. Hastane çevresinde şehitlere vedalar sürerken kameralar bir dede ile toruna takıldı. Henüz 3 yaşında olan torunu Rim’i defnetmeye hazırlanan kişi onun dedesi olan Şeyh Halid Nabhan idi. Dede, kucağındaki torununa merhamet nazarıyla yaklaşıyor, öpüyor, yüzündeki enkaz kalıntılarını zarif hareketlerle temizliyordu. “Ruhumun ruhu” diyordu kollarındaki torunu için. Ruhumun ruhu. Bu ifade dillere pelesenk olacaktı. İçten bir merhamet, aşkın bir duruş ve katışıksız bir insanlıktı yaşanan. Dedenin torununa düşkünlüğü fakediliyordu ama ondan öte yaratıcıya, kadere olan teslimiyeti hayret verici düzeydeydi.

Şeyh Halid Nebhan, nam-ı diğer Ebu Diaa, torununu defnetti ve her şey bundan sonra başladı. Halid dedenin torununa vedası sosyal medya üzerinden dünyaya dağıldı. Sayısız insan göz yaşları ile bu vedaya tanıklık etti. Olaydan bir hafta sonra sosyal medyada bir video oldukça popüler oldu. Ailesinin Siyonist olduğunu ifade eden bir kadın, gözyaşları içinde şunları söylemişti: "Yüzümü bu hesaba göstermeyecektim. Sadece anonim tutacaktım. Çünkü ailemin tamamı Siyonist. Bir adamın küçük bir kızın gözlerini ve saç topuzunu öptüğü o video. Ben Hıristiyanım, doğru. Müslümanların inancına bakış açım sonsuza dek değişti. Çok güçlü. Hayal bile edemiyorum…" Gazze’de yaşanan soykırım sürecinde müthiş örneklikler ortaya çıktı. Ebu Ubeyde bir taraftan, Yahya Sinvar’ın şehadeti bir yandan, mücahitlerin imkansızlıklar içindeki direnişleri diğer taraftan Batı’da tarifsiz bir karşılık buldu. Müslüman olanlar, İslam’ı araştırmaya başlayanlar, Müslümanlara ilişkin ön yargılarını kıranlar… Christopher Meeks de bu dönüşümü yaşayanlardan biriydi. Meeks, Halid Nabhan’ın görüntülerini izledikten sonra şu cümleleri kurmuştu: “Bana gerçek imanın ne olduğunu gösterdi. Allah, bu adam aracılığıyla beni İslam’a yönlendirdi”. Profil fotoğrafına Che Guevera yerleştiren irinin yeni rol modeli Halid Nebhan idi.

Batı’dan içinde bulunduğumuz coğrafyaya oryantalistçe bakıldığında yıllar boyunca sarıklıların, uzun sakallıların, şalvarlı insanların teröre teşne, kaba, nobran oldukları sevgiden, anlayıştan ve merhametten yoksun oldukları algısını bir video kaydı yerle bir etti tek başında. Halid Nebhan ile Rim’in ilişkisini resmeden karikatürler, resimler çizildi. İrlanda’da sokak aralarında bu muhabbetin grafiti çizimlerini gördü insanlar. Tertemiz bir sevgi. Dipsiz bir merhamet. Her şeyin sahibine tam ve koşulsuz teslimiyet.

Torununu kaybeden Halid Dede, büyük bir popülariteye ulaştı. Bu da bir imtihandı onun için. Bir yolunu bulup Gazze’den çıkabilir, nerede isterse yaşayabilirdi. Gazze’de kaldı. Torunu Rim’den geriye kalan küpeyi gömleğinin yakasına takıp yardım çalışmalarına başladı. Kâh yemek dağıtıyor, kâh çocuklara elbise giydiriyordu. Hastanelerde yaralılara moral verirken de görebiliyordunuz onu, kedileri beslerken de çocuklarla top oynarken de. Annesine gül uzatırken hayırlı bir evlat oluşuna tanıklık ediyor, kendisini izleyen milyonlara rehberlik ediyordu. Mikrofonlar uzatıldığında “Buradan çıkmayacağız. Allah bize yaşamayı yazdıysa merhaba hayata; yok eğer ölümü yazdıysa, merhaba ölüme. Merhaba Allah ile buluşmaya.” Diyerek teslimiyetin en saf örneğini veriyordu.

Gazze direnişi bir okula dönüştü, insanlığı sıralara oturttu ve ders vermeye başladı. Bu derslerde kimi zaman sınıfa Ebu Ubeyde girdi kimi zaman Yahya Sinvar. Halid Nebhan da derslerde bulundu ismini bilmediğimiz anneler de çocuklar da. Fevç fevç İslam dairesine giriyor insanlar. Soykırımın ve hidayetin orta yerinde Halid Nebhan, bozulmamış fıtratıyla rol model olmaya devam ediyordu.

Halid Nebhan’ın bir torunu daha dünyaya geldi; Rucat. Torunu sevebiliyor, insanlara dokunuyor, “gördüklerime dağ bile dayanmaz” dediği katlimların yaralarını sarmaya çalışıyordu. 16 Aralık 2024 günü İşgalci İsrail topçu bataryaları Nusayrat Mülteci Kampı’na yoğun saldırı başlattı. Bu saldırılarda Halid Nebhan şehit düştü. 2023’te Rim şehit olmuş geride Halid Dede kalmıştı. Bugün ise Halid Dede şehit oldu ve geride torunu Rucat kaldı. Haberi alan tüm Gazze, tüm yeryüzü göz yaşlarına boğuldu. İsmail Heniyye nasıl siyasi liderse, Yahya Sinvar nasıl askeri lider ise Halid Nebhan da Gazze’nin moral lideriydi. Şimdi üçü de hayatta değil. 15 ayı geçen soykırım süresince yeryüzünün en barbar ordularıyla baş başa bırakılan Gazze, direne direne ayakta kalıyor, öle öle insanlığı uyandırıyor ve oluşturduğu tsunami ile rejimleri sallıyor.

Halid Nebhan, şehit edildikten sonra Sırbistan’ın Novi Pazar ilçesindeki Müslümanlar, kale burçlarına dede torunun dev resmi ile birlikte “The soul of our soul” (Ruhumun ruhu) ifadelerini astılar. Gazze direnişi, insanlığa ilham olmaya devam ediyor.