Zulme direnen şairler ve Kudüs şiirleri

20. asırdan 21. asra miras kalan en büyük acıdır Filistin ve Gazze… İnsanlığın iflas ettiği zulümlerin icra edildiği yeryüzü hapishanesidir aynı zamanda… Ve yine Müslümanların imanî ve uhrevi zaaflarının, dünyevî perişanlıklarının yansıdığı bir aynadır da…

İşgal edildiği 1917’den beri tam 107 yıldır kanın ve gözyaşının oluk oluk aktığı bu coğrafyada işlenen cinayetler, gasplar, katliamlar, yıkımlar insanlık tarihinin en vahşi, en alçak, en şımarık cinayetleridir. Bu zulüm; Karabağ’da, Bosna’da, Arakan’da, Eritre’de, Moro’da, Doğu Türkistan’da yaşanan ve bundan sonra da dünyanın herhangi bir yerinde yaşanacak tüm zulümlerin muharriki, tetikçisi, tutuşturucusu ve cesaret cüretidir.

İnsanlık, Siyonizm denen bir canavarın dişleri arasında can veriyor. Birçok ülkede onun desteklediği terör örgütleri onların namına canlar alıyor. Ülkelerin ekonomileri onların kurduğu tefeci sistemin çarklarında sömürülüyor. Sözde medeni geçinen Avrupa’sı ve Amerika’sı bu zulmün ocağına ateş taşırken sözde Müslüman geçinen İslam dünyası ise gözlerini ve kulaklarını kapatarak yaşananları görmemezlikten, duymamazlıktan gelerek geçiştirmeye çalışıyor.

İsrail denilen terör örgütü, devlet kisvesi altında masum sivilleri havadan, karadan ve denizden bombalıyor. Hastaneleri, okulları ve camileri vuruyor. 7 Ekim’den beri resmi rakamlara göre 32 bin insan öldürüldü ve hâlâ ciddi bir adım atılamadı.

Yönetimlerin duyarsızlaştığı bir dünyada bu zulme sessiz kalmayanlar da var elbette. Dünyanın her köşesinde zulme karşı boykotla, mitinglerle direnen dini, dili, ırkı, rengi farklı ancak sadece insan olan milyonlara selam olsun!

Şairler de şiirleriyle karşı duruyorlar zulme ve direniyorlar. O şairlere de selam olsun! M. Hanefi İspirli’nin gayretleri ve Erzurum Büyükşehir Belediyesi Kültür ve Sosyal İşler Daire Başkanlığının destekleriyle zulme direnen bu şiirler ‘Kudüs Şiirleri Gökte Yapılıp Yere İndirilen Şehir’ adıyla mütevazı bir kitapta toplandı. Erzurum’da Zafer Yayınevi tarafından basılan 150 sahifelik bu kitapta merhum Sezai Karakoç ve Mehmet Akif İnan’ın da bulunduğu 70 şairimiz şiirleriyle yer aldı.

İspirli, kitabın önsözünde “Bir tonluk bombaların 10 kiloluk çocukların bedeninde patlıyor.” diyerek yaşanan zulmü en acı ve en çıplak hâliyle dile getirmiş.

İspirli antoloji hakkında da şunları söylemiş.

“İsrail terör devletinin, Filistin halkına karşı, öncekilerden daha kanlı bir katliam yürüttüğü bu günlerde, şiirle mücadele eden şairlerin şiirlerinden bir demet aldık buraya. İşgale, köleleştirmeye, kitlesel katliamlara karşı direnişin soluğunu taşıyan bu şiirler, bir dayanışma çağrısıdır aynı zamanda.”

Kitabın ilk şiiri merhum M. Akif İnan’ın Mescidi Aksa şiiri. Kapakta ise merhum Sezai Karakoç üstadın “Ve Kudüs şehri, Gökte yapılıp yere indirilen şehir.” şiiri yer alıyor.

Kitaptaki tüm şairlerimizi ve şiirlerini burada tek tek yazmam mümkün olmadığı için bir derleme yapmak istedim.

“Kudursa da çağın Firavunları / Zulmü talan eden nefer gelecek” (Ahmet Sami Benli)

“İnsanlığın can verdiği yerdir Gazze / Yazıklar ki seyretmek düşüyor bize” (Bekir Oğuzbaşaran)

“İlk kıble ilk yöneliş /Sevdamızdır Kudüs bizim.” (Bestami Yazgan)

“Yok olansa insanlıktır /Bilin sade Gazze değil” (Fazıl Özden)

“Kınanır katillerimiz her dilde / Kınandıkça kınalanır elleri kanlarımızla” (Halit Yıldırım)

“Anne! Kimsemiz yok mu bizim / Uzaklarda nasıl yaşar çocuklar?” (Hasan Akçay)

“Neden hep acılı şiirler düşer Kudüs’ün payına” (M. Sait Uluçay)

“Rüyaları çalınmış çocukların kalbinde / Bir serçe gibi göz kırpmadan vurulmuşum” (Mehmet Baş)

“Ey Kudüs yumruğunu sık da gel / Titresin korkak yüreği tüm cihanın” (Mehmet Osmanoğlu)

“Mısralar keskin kılı., şair kalemi bıçak / Gel gör ki tarifsizdir Siyonist denen alçak” (Mücella Pakdemir)

“Ölümü özleyen yüzün gülümseyen nurunda / Gazzeli çocuk da yapayalnız” (Müştehir Karakaya)

“Hangi adından tutsam yadı hasrettir bende / Zeytun, Arzu-l Mübareke, Kudüs, El Karye” (Nuray Alper)

“Gazze dediğin çocuklardan bir mezarlık, şimdi hece taşları kalem” (Selami Şimşek)

“Rabbim kerem et talihi gülsün Kudüs’ün / İslamiyet ağlar Kudüs ağlarsa eğer” (Tacettin Şimşek)

“Birimizden birimiz bildirelim haddini / Kucaklarda taşlarla Filistin’de Golyat’a” (Tayyip Atmaca)

“Gazze yaralı bir kuş, insanlığın donduğu yer” (V. Oktay Beyazlı)

“Ve Kudüs ağrıyor / Kalbimizin üstünde” (Yasin Mortaş)

“Kudüs! Güz geldi yine demiri pas eritti / gündüzlerin devrilip çığlık çığlığa gitti” (Yaşar Bayar)

“Ağlama Kudüs bilirim / bir gün toprak çatlayacak derinden” (Zekeriya Çakabey)

Bu anlamlı kitap için M. Hanefi İspirli ağabeyi tebrik ederken yazımı onun bir manifestoyu andıran şu cümlesiyle bitiriyorum.

“Filistin’in de Kudüs’ün de emperyalist istilaya uğramış bütün İslam şehirlerinin de şiiri yazılamaya devam edecek!”