Zinde güç

“Milletin mukadderatını yine milletin azim ve kararı kurtaracaktır.”

“Ya istiklâl ya ölüm!”

Yüz yıl öncesi gibi…

Varoluş mücadelemizde yeni eşik…

14 Mayıs…

Bundan 73 önce yine 14 Mayıs’tı….

“Yeter, söz milletindir” diyerek sandıklara gidildi.

Bugün de…

14 Mayıs 2023…

Cumhurbaşkanı ve milletvekili seçimleri yapıldı.

Emperyalizmin zinde gülerine karşı, millet göğsünü siper etti.

Bu mücadele kıyamete kadar sürecek bir mücadeledir.

Bu mücadele hak ile batılın mücadelesidir.

Bu mücadele iman ile küfrün mücadelesidir.

Bu mücadele Habil ile Kabil’in mücadelesidir.

Saflar net…

Son üç asırdır, çaresizlik girdabına sokulmak istenen bir milletiz.

Lale Devri’nden günümüze siyasi ve ekonomik krizlerle başımızı kaldıracak mecal bırakmamacasına saldırıyorlar.

Tarihine, diline, dinine düşman, Batı hayranı Tanzimat aydın tipini kurtarıcı model olarak sundular.

Yaparsa Batı(Gâvur) yapar’ı sosyal bünyeye zerk ettiler.

Aydın ve halk çatışmasını başlattılar.

İzm’ler yeni din gibi sunuldu.

Değer yargıları eski-yeni çatışmasına terk edildi.

Son yüz senede yaşananlar, pişmiş tavuğun başına gelmemiştir, denilse abartılmış olunmaz.

İstiklâl mücadelesi bugün de devam ediyor.

“Züppe Aydın” medeniyet denilen kahpeyi, namus abidesi olarak sunmaya devam ediyor.

Bu milletin birikimlerini montajcıların insafına terk etmeyi hâlâ “çağdaşlık” adı altında pazarlıyor.

23 Aralık 1876’da Meşrutiyet ilan edilince her şeyin bir anda değişeceğine inandırılan halk kendini dört ay sonra(24 Nisan 1887) bir yıl sürecek olan Osmanlı-Rus harbinin içinde buldu.

Ruslar Yeşilköy’e ( Atatürk Havalimanı) geldiler.

Ağır şartlarla barış anlaşması imzalanabildi.

Bu harbi Meşrutiyetçilerin içinde çoğunluktaki azınlıklar istemişti. Savaşa karşı olan İkinci Abdülhamit’i “Kızıl Sultan” ilan etmişlerdi.

Tıpkı bugün de Ukrayna- Rusya savaşında tarafsız olan Türkiye’yi zalim Rusya taraftarı olmakla itham ettikleri gibi…

24 Temmuz 1908’de ikinci kez Meşrutiyet ilan edilince de aynı senaryo devreye alındı. On yıl içinde İstanbul işgale maruz bırakıldı. Devlet hukuken ortadan kaldırıldı.

Terör örgütleriyle iş birliği yapanlar, iş birlikçilerin kurşunlarıyla can verdiler.

Bugün de terör örgütleriyle iktidar planları yapanlar, aynı ihanetin figüranlarıdırlar.

Türkiye, terör örgütlerine teslim edilmek isteniyor.

Bunu açıkça da söylemekten çekinmiyorlar…

Türkiye, her seçimi ölüm kalım mücadelesi olarak gördü.

1946’da “açık oy gizli sayım” ucubesini yaşadı.

14 Mayıs 1950’de iradesine el konulmasına müsaade etmedi.

Ancak 10 yıl sonra “zinde güçler” gasp etti.

Her on yılda bunlar yaşandı.

Kaset kumpaslarıyla demokratik mücadelenin önünü kesenler yine aynı odak…

Millet iradesine hiçbir güç engel olamaz.

Türkiye Yüzyılı hayırlı olsun…