Yuvalar yıkılmasın, evlenecekler engellenmesin!..

Yuvalar yıkılıyor, memleketimin zemini kayıyor!..

Evlenmeler azalıyor, memleketimin zemini kayıyor!..

Ben, o çok zorlu, çok karanlık günlerde “Nüfus Plânlaması” numaralarıyla, memleketimi bitirmek isteyenlere karşı ne mücadeleler vermiştim.

“En az üç çocuk!” çağrısını da canı gönülden desteklemiştim.

Maalesef…

Nüfus artış hızımız çok düştü.

Böyle giderse, “genç nüfuslu” bir ülke olmaktan çıkacağız ve bu alanda “yaşlanmış batı”ya benzeyeceğiz!..

Yani…

Dış destekli, “Nüfusumuz azalsın!” kampanyalarını yürütenlerin dedikleri oluyor!

Bu meselenin birçok sıkıntılı yönü var.

Böyle giderse başka şeyler de gelir başımıza…

Mesela…

“Nüfus dengeleri” bozulur…

Başka başka şeyler olur, bölünme endişelerimiz iyice artar!..

Dışarıdan milyonlarca “göç” aldık son yıllarda…

Üzerinde tefekkür gerek!..

*

Bugünlerde birçok tanıdığımdan “boşanma” haberleri alıyorum.

Neticelenen ve sürmekte olan boşanma dâvâlarının her biri kalbimi yaralıyor.

Hemen her yetişkinin travmaları vardır.

Ben de, “parçalanmış” bir ailenin çocuğu olarak büyüdüm.

“Annem varken babasız, babam varken annesiz”, çoğu vakit de “kimsesiz” olmanın acısını çok çektim.

Boşanmış çiftin çocuğu olmak çok zor, tarifi imkânsız bir duygu.

Çok kötü durumlara düşebilirdim.

Rabbim korudu, şükürler olsun.

*

Travma dedim ya…

Bir yerden boşanma ya da boşanma dâvâsı haberi geldiğinde kalbim sıkışıyor.

Bir şeyler yapmak, bir yuvanın kurtulmasına vesile olmak istiyorum.

Ne yazık ki, çoğu vakit aralarındaki köprüleri tamamen atmış, birbirlerini yüz yüze bakamayacak kadar kırmış oluyor taraflar.

Boşanmaların hızla artmasının birçok sebebi var.

İnsanımız; şükürsüzlük, tahammülsüzlük, kibir, hoyratlık, bencillik gibi birçok kalp hastalığının pençesinde.

Aldatmalar zaten epeyce yaygındı, şimdi de “dijital aldatmalar” furyası çıktı.

İnternet üzerinden gayri meşru ilişkilere “online aldatmalar” da deniyor.

Sosyal medya birçok yuvanın yıkılmasına sebep oluyor maalesef.

Aman dikkat!..

Kötü niyetli kullanıma son derece açık haldeki 6284 Sayılı Kanun da bir başka büyük dert.

Bu konuyu her fırsatta gündeme getiriyoruz ama bir türlü netice alınamıyor.

Alınır İnşaAllah.

*

Medyanın etkisini de unutmamak lâzım.

Birçok televizyon kanalı, yuvaları yıkmak için uğraşıyor adeta.

Bazı gündüz kuşağı programlarında, bazen açık, bazen de örtülü olarak “En iyisi boşanın!” mesajı veriliyor!

Kadın ve erkek, birbirlerini tamamlayan değil de, birbirleriyle “rekabet eden” bireyler olarak konumlandırılıyor!

Birçok dizide çarpık hayat tarzlarının, gayri meşru ilişkilerin propagandası yapılıyor.

Magazin programlarındaki “çapkın sanatçı” vurgularıyla, çarpık ilişkiler övülüyor.

RTÜK diye bir “organımız” var ama bu tür durumlarda yok gibi.

*

Biz yapabileceğimizi yapmaya devam edelim.

Netice Rabbim’den.

Bu yazıyı okuyanlar içinde boşanma yoluna girmiş olanlar varsa, Allah aşkına, bir kez daha, bin kez daha düşünsünler.

Bıçak kemiğe dayanmamışsa, yuvanın kurtulması için bir yol varsa, mutlaka tevessül etsinler.

Büyükler de, yuvaların yıkılmasını hızlandıracak söz ve eylemlerden uzak dursunlar.

Yıkıcı değil, yapıcı olmaya çalışsınlar.

Lütfen!..

*

Birçok tanıdığımdan “boşanma haberleri” aldığımı ifade etmiştim.

Bir de evlenmek isteyenler var, burası güzel.

Yuvaların hızla dağıldığı, evlenmek isteyenlerin sayısının hızla azaldığı bir süreçte, bu tür haberler beni ziyadesiyle memnun ediyor.

Ne var ki, birçok genç de özelikle maddi sıkıntılardan dolayı yuva kurmakta çok zorlandıklarını söylüyor.

Malûm her şey ateş pahası.

Bir de “ailelerin istekleri” giriyor araya.

Şu kadar altın, şöyle düğün, şöyle eğlence, böyle gösteriş vesaire...

“El alem ne der!” kafasından bir türlü kurtulamıyoruz!

Evimizin eşyalarını bile kendimiz için değil, başkaları için alıyoruz!

Ben, her vesileyle,

“Allah aşkına, gençlerin işini daha da zorlaştırmayın!” diyorum, ailelere…

Birçok yuva borç harç kuruluyor.

Evlenebilmek için faizli kredi çekenler bile var!..

Faizle yuva mı kurulur, Allah korusun!

Sıkıntı, sıkıntı…

Evliliklerinin ilkbaharındaki gençler ya da dar gelirli aileleri yıllar yılı borç ödemekle uğraşıyor.

Ev kiraları zaten uçmuş gitmiş, bir de “gösteriş olsun diye” bir sürü masraf, israf.

İşi iyice yokuşa süren tâviz verilmez, esnemez gelenekler!..

Daha doğrusu…

Şarkısı da vardı:

“İşimiz gücümüz el âlem ne der!”

*

Dostlarım:

Yuvalar yıkılırken seyredersek…

Boşanma hızını düşürecek tedbirleri almazsak…

Nüfusumuzun “hızla yaşlanmasına” bir “Dur!” demezsek…

Diyemezsek…

Gençlerin evlenmelerini teşvik etmek yerine, engelleyecek tutumları devam ettirirsek…

Hep birlikte çökeriz!..

Bu topraklara da sahip çıkamayız!

*

Sizi bilmem ama…

Ben çok endişeliyim.