YOKSULLARIN AHİRET SALTANATI
Abdullah bin Abbas'dan:
u2013 Yoksulların kıyamette saltanatı torpilli olacaktır. Onlara: "Allah rızası için, sana (dünyada) bir şey veren, bir lokma ekmek yediren, bir yudum su içeren var mı, bir bak. Onları alıp götür cennete." denecektir. (Yoksullar da bakacak. Kim Allah rızası için kendilerine bir şey vermişse, onu alıp cennete götüreceklerdir.)
(İbni Adiy, İbn-i Asakir; Ramuzu'l Ehadis)
* * *
Dünyada yoksulluk sıkıntısı çeken, maddi yokluklara ve darlıklara sabırla katlanıp ömür sürenlere, bu hadiste büyük bir müjde verilmektedir. Ayrıca, onlara hiç kimseye tanınmayan bir ayrıcalığa, güncel ifadesi ile torpilli muameleye de işaret edilmektedir.
Yoksullara, dünyada çektikleri yoksulluğun mükafatı olarak tanınan bu torpil, hadiste şu şekilde belirtilmektedir:
Yoksulluğu sebebiyle cennete girme lütfuna eren her fakire, dünyada kendisine yardımcı olmuş, iyilik yapmış, yarasını sarmış, derdiyle dertlenmiş yardımsever, ama günahkar kimselere karşı şefaatçı olma hakkı tanınacaktır.
Cennetlik her yoksul, dünyada kendisine el uzatmış bu iyiliksever insanlara, ahirette yardım eli uzatıp onları günahları sebebiyle cehennemlik olmaktan kurtaracaklardır. Yani dünyadaki roller yer değiştirecektir.
Dünyada yardım görenler ahirette yardım eder konumuna gelecek; yardım edenler de, yaptıkları bu yardımların boşa gitmediğini, en zor anlarında hızır gibi karşılarına çıktığını göreceklerdir.
Bu torpilli muamele, yoksullara tanınan bir özel imtiyazdır. Bir çeşit ahiret saltanatıdır.
Dünyada acınacak konumda bulunan imanlı yoksullar, ahirette başkalarına acıma pozisyonunda olacaklar; dünyada kendilerine az-çok yardım etmiş herkese, bu yardımlarının karşılığını, kendilerine tanınan bu özel imtiyaz ile ödeyeceklerdir.
Bu hadiste, yoksullar için büyük bir moral ve mutluluk telkini, sabır motivesi yapılmaktadır. Hayatın acı gerçeklerine karşı da en etkili teselliler sunulmaktadır.
Diğer taraftan, az-çok demeden, iyilik ve yardım yapmaktan geri durmamak gerektiği konusuna da dikkatimiz çekilmektedir.
Yapılan hiçbir iyilik küçümsenmemelidir.
Açılan hiçbir avuç boş olarak geri çevrilmemelidir.
Gönülden kopan, elden gelen destek ve yardım yapılmalıdır.
