Yıllık plan

Hicri 1444 yılını idrak etmiş bulunuyoruz... Her yeni hicri yılla yeni hüzünler, hicranlar ve hasretlerle sarsılıyoruz... Sonuçta bir sınavdan geçiyoruz. Bu sürçleri ve kulluk serüvenimizi sağlıklı bir zeminde yürütebilmenin gayreti üzerinde olmamız gerekiyor...

Bu vesile ile yeni hicri yılımızı yeni, yeniden ve yine demenin fırsatına dönüştüremez miyiz?

Yeni yılda yeni başlangıçlar, yeni “bismillahlar”, yeni arayışlar, atılımlar, açılımlar neden olmasın ki?

Yeni bir dinamizm, yeni bir disiplin, yeni bir duruş, yeni bir duyarlılık mümkün mü? Pekâlâ mümkün...

Yeni bir rüzgâr, yeni bir ruh, yeni bir rüyamız olamaz mı? Bir engel görüyor muyuz? Hayır.

BireyselMüslümanlık kalıplarımızı zorlayacak toplumsal sorumluluk bilinci ile irşad ve ıslahaçılımlarımızı hayata geçirecek bir kararlılık vesilesi olabilir yeni süreç...Belki bu vesile ile tükenmeye, tıkanmaya yüz tutmuş taraflarımızı toparlayacak, tamamlayacak birimkâna dönüştürmüş oluruz... Bunları düşünürken izninizle yeni hicri yılla ilgili bir önerim olacak...

Geliniz bir yıllığına da olsa hedeflerimizi küçültelim, çıtayı düşürelim... Daha mütevazı, daha küçük, daha sade ve basit hedef ve görevler üstlenelim... Şimdilik geçici olarak büyük projelerimiz, yüksek ideallerimiz şöyle bir kenarda dursun...

Soyut söylemler, kuru temenniler, teorik tartışmalar, farazi fikirler, fantezi projeler, boşlukta kalan öneriler... Bunları her neyse dolduralım...

Yüksek perdeden dünyaya nizamat vermek yerine, acı gerçeğimizden hareketle iç dünyamızı ihya ve inşa etmeye yönelelim...Zirvelerde seyretmek yerine sağlam bir zeminde yürümenin yollarını bulalım… Klasımızı değil kalbimizi konuşturalım…

Küçük dokunuşlar... Basit girişimler... Sade ve yalın cümlelerimizle yüreklere yürüyelim...

Küçüğü küçümsemeden... Alışkanlıkların ötesinde açılımlarla... Rutinin dışında bir ruhla... Riyasız, reklamsız, rol yapmadan, poz vermeden, imajı karizmayı işin içine katmadan, prestij kazanma hesapları yapmadan rıza ve rıdvana odaklanarak rabbani bir duruşla basit ve kolay işler yapmaya çalışalım...

Küresel sorunları, toplumsal krizleri, politik ideolojik kavgaları bir süreliğine erteleyelim... Biraz da kendimize gelmek, kendimizi bulmak, kendimiz olmak için kendimize bir şeyler söylememiz, kendimizi ikna etmemiz gerekiyor...

Peki bu konuda ne söylenebilir?

Müsaadenizle sade ve sürdürülebilir bazı önerilerde bulunmak istiyorum, yeni yılımızı planlarken kısa da olsa not düşmek istedim...

Bir... Her gün ama mutlaka her gün kesintisiz günde bir sayfa Kur’an-ı Kerim’i meali ile birlikte okumak... Ömrümüzün son gününe kadar hiç aksatmadan... Günde sadece beş dakika ayırmamız yeterlidir... Görelim hayatımıza ne güzellikler katacak…

İki... Beş vakit namazı düzenli kılanlar için söylüyorum, namaz kılmamız yeterli değil yüzde sekseni namaz kılmayan bir toplumda namazı nasıl sevdirebiliriz ? Bir yıl boyunca secdeyi sevdirebileceğimiz bir kişi ile ilgilenmek... Bizi seven, bizi sayan, etkili olabileceğiniz bir kişiye özelde zaman ayırmak...

Üç... İnfak bilincini, iyilik ruhunu disipline etmek adına, günde bir bardak çayın bedeli neyse, özelimizde bir infak fonu oluşturmak...Sadece günde bir bardak çay ücretini infak için ayırabilmeliyiz... Nefsin cimriliğini aşabilmek için...

Dört... Her gün gariban bir Müslümanı, yalnızı, kimsesizi telefonla aramak... Sadece bir dakika ayırmamız yeterli... Bir selam ile bazen dünyalara bedel dualar alırız…

Beş... Her gün en azından bir vakit namazı camide cemaatle birlikte kılmayı hedeflemeliyiz... Kardeşliğe, vahdete, ümmet bilincine katkısının kelimelerle ifadesi zor...

Evet, küçük dokunuşlar belki de büyük oluşların müjdesi olacaktır.

Ömrünüz bereketli, geleceğiniz bugünden güzel olsun…