Yetti be. Bu pis, bu rezil…

Hz. Peygamber buyurdular: "Kulun kalbi istikamet üzere olmadan, imanı istikamet üzere olmaz; dili istikamet üzere olmadan da kalbi istikamet üzere olmaz. Şerlerinden komşusu emin olmayan kişi cennete giremez."

Maalesef cennetin vaat edilip cehenneme razı edilen, kötülüğün her çeşidinin işlendiği günlerden bir sonraki güne sağ salim ulaşmaktan endişe duyulan günlere geldik. Cahit Zarifoğlu’ndan bir alıntı: "Böyle bir çağın insanı olmak, imtihan olarak hepimize yeter"

Dünya niye bu kadar kötü biliyor musun?

İyiler görevlerini yapmıyor da ondan. Bir kötülük gördüğünüzde engel olmayıp bakıp geçiyorsunuz da ondan. Ben iyiliğe ve hakikate savaş açılan böyle bir dünyayı ölünceye kadar reddedeceğim. Muhalefetteyken cenneti vaat edip iktidara gelince cehenneme razı etme zorbalığını reddediyorum. Açıkça, “4-6 yaş çocuklar için Kur’an kursları Orta Çağ zihniyetidir” diyen CHP’li Özgür Özel’i kınıyorum. Bu pis, bu rezil ifadeler İslam ve Kur’an düşmanlığıdır. Bu küstah zihniyeti şiddetle reddediyorum. Yetti be…

Dünyanın hiç bir menfaatinde hevesim yok. Kalbe dokunacak ve insanlığa iyi gelecek şeyleri önemsiyorum. Dostluğu örneğin… Sade yaşamayı önemsiyorum. Malı, mülkü ve servetleri ile hava basanlardan uzak duruyorum.

Garip yaşamları önemsiyorum…

Bir garibin yaşamını yaşarsanız yahut ihtiyacı olan birinin yardımına koşarsanız Allah da size yardım eder. Garipleri anlayın ki anlaşılasınız. Gariplere garip kalmayın, onların çığlığını kalbinizle duyun ki duyulasınız. Düştüğünüzde size yardım gelmiyorsa bunu hak etmediğinizdendir. Çünkü “Allah ihtiraslara değil, ihtiyaçlara cevap verir.”

Sade yaşamda hayat olduğuna inanıyorum. “Kimseyle hiçbir konuda yarış halinde olmamayı öğrendim. Kimseden akıllı, kimseden güzel, kimseden iyi olma gibi bir iddiam yok. Kimse için en değilim. Daha değilim. Bu devasa iddiasızlığın bana verdiği özgürlüğün hastasıyım.” (Sabahattin Ali)

Dostluğu ve dostlarımı önemsiyorum. Onları göğsümde bir nişane gibi taşımaya çalışıyorum. Bu dünya için başı dönen, dünyayı yoldan çıkarıp insanı doğru yoldan döndürenlerden uzak duruyorum. Eğer kendinizi insanlığa iyi gelen şeyler için feda etmeyi göze almazsanız başaramazsınız.

“Müminler o kimselerdir ki, Allah’ın adı anıldığında yürekleri titrer, kendilerine Allah’ın ayetleri okunduğunda bu onların inamlarını artırır. Onlar yalnızca Rablerine güvenirler. Namazlarını özenle kılarlar, kendilerine verdiğimiz şeylerden bir kısmını Allah yolunda harcarlar.” (Enfal suresi, 2-3)

Dünyayı sırf oyun ve oynaşılan görenler çal patlasın vur oynasın oynuyorlar. Kendilerine çıkar elde etmek için her fırsata balıklama atlayıp sağladıkları menfaate de dava diyorlar. Oysa tek davaları menfaate ulaşma çabasıdır. Bunlar rüzgâr hangi yönden eserse yüzlerini oraya dönerler. Kurdukları ilişkilerde tesadüflere yer yoktur. Neden sesleri bu kadar gür çıkıyor deseniz, haksızın ve arsızın sesi gür çıkar da ondan. Dünya sisler yurdudur, sis dağılınca gerçekler ortaya çıkacaktır.

Menfaatperestlerin dostlukları haksızca elde ettikleri fayda ve imkânlar nispetindedir. Ne kadar çok menfaatleri varsa o kadar çok dost görünürler. Nerde bir menfaat varsa atlarlar. Çünkü burunları iyi koku alır. Burada sadece bir kesimden bahsetmiyorum. Bunlar hangi parti, kesim ve düşünceden olurlarsa olsunlar fark etmez. Parayı, gücü, makamı ve mevkii tek güç ve otorite sayarlar. Bugün iktidarda kim varsa onlar oradadırlar, karşı oldukları partiler yarın iktidar olursa yarın orada olurlar. Menfaatleri varsa onlar için her şey mubahtır.

Vedat Türkali’nin mavi karanlık adlı kitabından bir alıntı yaparak bu konuyu bitirelim. “…İşte söylüyorum gene. Yetti be. Bu pis, bu rezil, bu kanlı dünyada sevginin de yeri yok, sevecenliğini de. Hepsi bela kişinin başına…”

Bir yılı daha böyle bir ortamda kapatıyoruz. Kötülerin sayısına paralel olarak da kötülük katlanarak artıyor. Mümin, müminin kardeşidir. Bu cümleye atıfla kötüler de birbirlerinin dostu ve kardeşidir diyebiliyoruz. Kötülerin kardeşliği artarken iyi insanlar arasındaki bağlar zayıflayıp zamanla da kopuyor. Esas sorun da burada ya.

Yeni bir yıla giriyoruz. Bizim tavsiyemiz, mümin ve iyi insanların yeni yılda her türlü menfaatten uzak saflarını sıklaştırmalarıdır. Kardeş olursanız dünyanın her yerinden kardeşleriniz olur. Birbirinizi kulaklarınızla değil kalbinizle duyarsanız dünya daha iyi olacaktır.

Buna var mısın?