Yasince yaşamlar
Geçen hafta İnsan ve Değer Hareketi’nin organize ettiği bir program vesilesi ile Adana’da idim. Program öncesi hasta bir kardeşimizi ziyaret ettik… Yasin Asma… Yıllar önce tanıştığımız ancak yıllardır görüşemediğimiz bir dost… Mesajla beni evine davet etmeseydi belki ziyaretimiz gerçekleşmeyecekti…
Eve
gittiğimizde yatakta sanki bir et külçesi karşımızdaydı… ALS hastası Yasin
kardeşim on yıldır yatağa bağlı bir yaşamın sınavını veriyordu…
Birçok ALS hastası teşhisten bir kaç ay
sonra vefat ederken, o gücünü ve metanetimi koruyarak “Allah var gam yok” diyerek hayata tutunuyordu… Hastalık onun beden
sağlığını bitirse de ruhunu bilemişti… O, hastalığın insandan aldıklarına
değil, kattıklarına odaklanmış böylece olgunlaşmıştı…
Hastalıkla
birlikte kısa bir süreç içerisinde bütün hareket kabiliyetini kaybetmiş… Artık
konuşamıyor… Sükûtun altın olduğunda karar kılmış… Konuşup da ne yapacağım illa
ki yanılacağım, bu yüzden konuşamamam hakkımda hayırlı olabilir… Yemek
yiyemiyor göbek deliğinden mama ile besleniyor…
Uyuyamıyor…
Tam kırk yıl uyudum bana yeter, diyor… Ağlayamıyor… Ağladığında gözyaşları
yakıcı olduğundan ağlamaya son vermek zorunda kalıyor…
Yeterli solunumu sağlamak zor olduğundan sürekli solunum cihazına bağlı
kalıyor… Nefes alabilmesi için boğazından bir delik açılmış… Gözlerini
oynatabildiğinde, bilincini kaybetmediğine şükrediyor… Ne çırpınacak bir güce,
ne de imdat diyebilecek bir sese sahip.. Sadece gözleri konuşuyor, gönlü
coşuyor… Ziyaretçilerini ışıldayan gözleri ile karşılıyor…
Ben
hüzünle yüzüne bakarken, o gözleri ile “La tahzen/ Üzülme, Allah bizimle
beraberdir’’ diyordu…
Acıyarak
girdiğim evde, acınası halimizi fark ettim…
Tenine
konan sineği kovmaktan aciz olan bu insan, azmin, onurun ve umudun doruklarında
geziniyordu…
Toplumda
yaygın “acıma” duygusuna, varlığıyla itiraz ediyordu… Kaslarının hareketsizliği
içinde ruhuyla var olmanın temrinini yapıyor Yasin… Kalıbının çaresiz görüntüsü
içinde, kalbini hayata özne yapmanın onurunu tablolaştırıyor…
Yaşamın
et, kan, hücre, kas, adele işi değil yürek, idrak ve iman işi olduğunu
gösteriyor… Hayatta olmanın hakkını verdiğini sanan bizlere özel dersler
veriyor bu mümin… “Her şeye rağmen” lerle başlayan “azmin zaferi”ni görüyoruz
onda…
Hastalığı
metanetle karşılayan sabrı azık, tevekkülü yastık, teslimiyeti dayanak bilen bu
yürek, bizler için gerçek zenginliği işaret ediyor…
Işıl
ışıl gözleri, kıpır kıpır kalbi ile bize hayat dersleri sunuyor…
Onun
hayat dolu halini gördükten sonra kendi halime bakıp utanıyorum… Ne de çok
nimetlere sahipmişiz… Şimdi tüm şikâyetlerimi geri çekmek durumundayım, şükretmem
gereken o kadar çok imkânım var ki hangi birini sayayım…
Yasin
Asma’yı ziyaretten sonra diz ağrılarım geçti…
Adana’da bir ilham kaynağı buldum… Mazeretlerim tuz-buz oldu… Yasin
kardeşim üzerinden bize sunulan ibretler, hikmetler, işaretler ve ihtarlar…
Tükenmişlik sendromuna tutulmuş tembel Müslümanlara
sanki bir tokat, Yasin Asma…
Ondan
aldığım ilhamla yazıyorum… İrfan, ihlas, ihsan yüklü bir yürekten, yüreğime
akan feyzi paylaşmaya çalışıyorum… Bir asil ve aziz özne olarak bizi
selamlıyor, silkeliyor ve sarsıyor…
Alışılmamış
bir hayat… Her yeni günü ödünç bilme bilinciyle güne başlıyor… Sanki acılar onu
güçlü kılıyor… “Bu hastalık benim
öğretmenim” diyor.
Az
kalsın unutuyordum… Esas sarsıcı olan neydi, biliyor musunuz?
Özel
donanımlı göz bilgisayarı ile alnına yapıştırılmış küçük bir çiple, göz, kaş ve
kirpik hareketleri ile yazı yazıyor… Mesaj gönderiyor… Şiirlerini paylaşıyor…
Hatta bir şiir kitabı bulunuyor… Kendi durumu ile yazdığı bir makale sekiz dile
çevrilmiş durumda…
Sosyal
medyada aktif, memleket meselelerine duyarlı… Kalem ve klavyenin işlevsiz
kaldığı yerde sadece bir çift göz ve iman yüklü bir yürek sorumluluk bilinci
ile yazı eylemini sürdürüyor… Aynı zamanda grafik çalışmaları ile ekmeğini
kazanıyor…
Benim
adım imtihan diyor, bilimsel dille ALS’yim. Kendisi ile, toplum ile, evren ile,
ölüm ile ve en önemlisi Allah ile barışık…
Onun
farklı yaşam fantezileri yok, hayatı ömür boyu itikaf edinmiş…
Hayatta
en büyük özlemi, secde…
Bundan
böyle surelerden tercihim Yasin… Suret ve siret olarak ta tercihim Yasin Asma.
Ve
bakım ve hizmette kusur etmeyen muhterem ailesini kemali ihtiramla
selamlıyorum…
Şu
kasvet ve kahır günlerinde böylesi kerim ve kemal ehli kullara ne kadar da
muhtacız değil mi?
Yasince
yaşamlar yarınlarımızın güvencesidir…
