​YAHÛDİLİK-MASONLUK MÜNÂSEBETİ (84)

Siyonizm destekcisi bir başka “Önlüksüz Mason”: Paul Painlevé

Fransa-Filistin Siyonizm Dostları Derneği Fahrî Reîslerinden “Önlüksüz Mason”, Riyâziye Profesörü Paul Painlevé (Pâris, 5.12.1863 – a.y., 29.10.1933), III. Cumhûriyet’in önde gelen siyâsî sîmâlarından biriydi : Maârif (29.10.1915 – 12.12.1916), Mâliye (29.10 - 22.11.1925), Harbiye (20.3 – 13.11.1917; 17.4 – 27.10.1925; 28.11.1925 – 22.10.1929), Havacılık (13.12.1930 – 22.1.1931; 3.6.1932 – 28.1.1933) Vekîllikleri yanında, iki def’a, kısa müddetle Başvekîllik (12.9 – 13.11.1917; 17.9 – 22.11.1925) ve yine kısa müddetle Millet Meclisi Reîsliği (19.6.1924 – 21.4.1925) yaptı. Siyâsî kariyerine ilâveten, 1923’ten îtibâren ölümüne kadar, yânî on sene, İlimler Akademisi Reîsliğini deruhde etti. (https://fr.wikipedia.org/wiki/Paul_Painlev%C3%A9; 26.9.2024)

Filistin’de, Ağustos 1929’da, Arablar ile işgâlci Siyonistler arasındaki şiddetli çatışmalar üzerine, İngiltere, Filistin’e Yahûdi muhâceretini tahdîd etmişti. Fransa Siyonist Genclik İttihâdı, bu tahdîd karârını protesto etmek için, 26 Şubat 1932’de, Pâris’de, Fransa-Filistin Siyonizm Dostları Derneği müessis ve idârecilerinden, Senatör ve Sâbık icrâ Vekîli Justin Godart’ın riyâsetinde, büyük bir nümâyiş tertîb etti. Bu nümâyişe iştirâk eden Sâbık Başvekîl Paul Painlevé, îrâd ettiği nutkunda, İngiltere’nin aldığı tahdîd tedbîrini takbîh ediyor, İngiltere’nin esâs vazîfesinin Yahûdi Vatanı’nın inşâsı uğrunda çalışanların emniyetini têmîn etmek olduğunu ileri sürüyor ve Siyonistleri, yılmadan, yollarına devâm etmiye teşvîk ediyordu:

“…Balfour meşhûr mektubunu kaleme aldığı zamân, asırların adâletsizliğini tashîh eden bu vesîkanın altına memnûniyetle ben de imzâmı atıyordum. (Lorsque Balfour rédigea sa lettre célèbre, j’apposais avec satisfaction ma signature en bas de ce document, qui redressait l’injustice des siècles.)

“Manda Hükûmetinin birinci vazîfesi, himâye etmekle mükellef olduklarının emniyetini têmîn etmekdir: 1929 senesinin sahneleri bir daha tekrârlanmamalıdır, tekrârlanması kabûl edilemez. (Le premier devoir de la puissance mandataire est d’assurer la sécrutié de ceux qu’elle est appelée à protéger: les scènes de 1929 ne peuvent et ne doivent pas se reproduire.)

“Sizler Filistin’de aslâ mahvolmıyacak hârikulâde bir eser gerçekleştirdiniz! Muhakkak ki mânialar çoğalıyor; lâkin siz onların üstesinden gelirsiniz! Şimdi Filistin’in kapıları size kapatıldı: Bu adâletsizliğin giderilmesi lâzımdır. (Vous avez réalisé en Palestine une œuvre merveilleuse qui ne périra jamais; certes, les obstacles se multiplient, mais vous les surmonterez. On vous a fermé les portes de la Palestine: c’est une injustice qu’il faudra réparer.)

Mezkûr nümâyişin açış nutkunu îrâd eden Justin Godart da benzeri şeyler söylüyordu:

“Fransa, Yahûdi Milletine karşı taahhüdlerine sâdık kalacaktır… Siyonizme sâdık kalacaktır… Siyonizmin Filistin’de inşâ ettiği hayrânlık verici eser, bir grup siyâsetcinin kör fanatizmi yüzünden mahvolamaz! 1929’un fecî ve menfûr hâdiselerinin [mahdûd] çapının da isbât ettiği vechiyle, Arab kitlesi, Yahûdi rencberlerine düşman değildir. (La France restera fidèle à l’égard du peuple juif, aux obligations qu’elle a prises… Elle restera fidèle au Sionisme… L’œuvre admirable que le Sionisme a créée en Palestine ne pourra périr

à cause du fanatisme aveugle d’un groupe de politiciens: la masse arabe n’est pas hostile aux colons juifs ainsi que la portée des évènements tragiques et horribles de 1929 l’a démontré.)” (-Kâhire’de münteşir- Israel; hebdomadaire juif indépendant –İsrâil; Haftalık Müstakil Yahûdi Gazetesi-, 18.3.1932, p. 2)

İnsan, her şeyden evvel hakîkate kıymet vermez ve bir fikre şartlanırsa, vâkıaları böyle tahrîf eder, akıl-iz’ân dışı olarak, şeytânî mantıkla, Siyonistlerin iki bin senedir yaşamadıkları bir beldede onlara mürûr-u zamâna uğramaz târihî haklar tanır, o beldede yaşıyan insanları orayı istîlâ etmiş haşerât gibi görür ve onları toptan imhâ etmek için girişilen her çeşid câniyâne hareketi meşrû sayar! Ne yazık ki ilim adamları dahi, kendilerini ahlâksız siyâsete kaptırıp ilim ahlâkına ihânet edebiliyor, “ilim adamı” îtibârını jenosid cürmüne dahi âlet edebiliyorlar!

Kâhire’de, gâfil Müslümanların nazarları altında neşredilen birkaç Siyonist gazetesinden biri olan Israël’in Pâris’deki nümâyişe dâir haberinin altında, “Asrî Bir Purim” başlığıyle yorumlanarak verilmiş bir haber var: Almanya’da yapılan 13 Mart 1932 Seçimlerini Hitler değil de Hindenburg’un kazanması sevincle karşılanıyor, fakat tehlikenin devâm ettiğine dikkat çekiliyor… Hitler, Ester Kitabı’ndaki Haman’a benzetiliyor ve onun mağlûb olması asrî bir Purim bayramı sayılıyor… Bu yorumun en dikkate şâyân tarafı ise, daha 1932’de, Siyonistlerin, Hitler’in Yahûdileri toptan imhâ gâyesinin olduğunu iddiâ etmeleri:

“Asrî Haman’ın ismi Hitler’dir. Onun gâyesi, Almanya’da ikâmet etmek bedbahtlığına uğramış Yahûdileri toptan imhâ etmekden başka bir şey değildi. [Mağlûb olduğu için, gâyesini gerçekleştiremiyeceği düşünülüyor ve bu yüzden geçmiş zamân kullanılıyor.] […] Binâenaleyh gâyesi meydandaydı: Yahûdileri topluca katletmek, menkûl ve gayr-i menkûl mallarını ele geçirmek… Ona göre, böylece altı milyon Alman işsizini zenginleştirmek gibi bir netîce elde edecekmiş… Neyse ki halkta yeteri kadar aklıselîm ve basîret kaldığı için bu şeytânî plan bozuldu! […] Asrî Haman’ın da evvelkiyle aynı âkıbete uğramasını ümîd ediyoruz. (Le Haman moderne s’appelle Hitler. Son but n’était rien moins que l’extermination des Juifs qui ont le malheur d’habiter en Germanie. […] Son dessein était donc clair et net: massacrer les Juifs, s’accaparer de leurs biens, meubles et immeubles, ce qui aurait eu pour résultat, d’après lui, d’enrichir les six millions de chômeurs allemands. Heureusement qu’il restait chez le peuple assez de bon sens et de clairvoyance pour déjouer ce dessein diabolique. […] Nous espérons que le Haman moderne aura le même sort que son prédécesseur.)”

“Hitler ve Naziler tarafından, evvelden planlanmış olarak, altı milyon Yahûdinin imhâ edildiği” yalanı böyle başladı! Öyle ya, her hâl ve şartta onlar dâimâ mazlûmdur; zâlim dâimâ başkalarıdır! Ya Kaufman Planı: Germany must perish! Ya Dersden katliâmı? Ya Allâh’ın her günü Moskova Radyosu’ndan “İyi Alman, ölmüş Almandır!” sloganını haykıran Yahûdi-Sovyet propagandacısı İlya Ehrenburg? Ya on milyonlarca insanı Sovyet temerküz kamplarında imhâ eden Bolşevik Yahûdiler? Ya bir buçuk asırdır Filistinli jenosidi cürmünü işliyen Siyonistler?

Farmason Devlet Adamı Aristide Briand, Kemalizm gibi, Siyonizmi de destekliyordu

Garb Âleminin Siyonizme büyük hizmetleri dokunmuş Devlet Adamlarına câlib-i dikkat bir misâl de Aristide Briand’dır.

Farmason Devlet Adamı Aristide Briand, Kemalist İhtilâl Hareketinin önünü açan Ankara Îtilâfnâmesi’yle Kemalizme pek büyük yardımda bulunmuştu. Siyonizme duyduğu sempati ve ona verdiği destek, daha da büyükdü: Siyonizmin hem Fransa’da, hem beynelmilel siyâset sâhasında harâretli bir müdâfii oldu; Siyonizme teveccühünü her fırsatta mlüşahhas olarak ortaya koymaktan çekinmedi.

Hâriciye Vekîli sıfatıyle, 22 Ekim 1926’da, Dünyâ Siyonist Teşkîlâtı Reîsi Chaim Weizmann’ı kendi makâmında kabûl etmiş, yarım sâatten fazla süren bu görüşme esnâsında, Weizmann, Filistin’de Yahûdi Vatanı’nın inşâsı ile alâkalı mes’eleleri îzâh etmiş, Briand, verilen îzâhatı can kulağıyle dinlemiş, Siyonizme ve Yahûdi Vatanı’na duyduğu candan sempatiyi dile getirmişti. (M. Briand a pris un vif intérêt à l’exposé du Dr Weizmann et lui a donné l’assurance de sa profonda sympathie pour le Sionisme et le Foyer National.) Bu haberi veren Yahûdi Telegraf Ajansı, Briand’ın Weizmann tarafından yapılan teklîfleri de tasvîb ettiğini bildirmiş, fakat bunların mâhiyetini açıklamamıştır. Weizmann’ın refâkatinde Meb’ûs Léon Blum da bulunmakta idi. (“A. Briand, Filistin’de gerçekleştirilen Yahûdi eseri için duyduğu sempatiyi dile getirdi”, -Kâhire’de münteşir- L’Aurore, Journal d’Informations Juives – Şafak; Yahûdilere Dâir Haberler Gazetesi- , 5.11.1926, p. 2)

Aristide Briand, en son 23 Temmuz 1926 ilâ 12 Ocak 1932 târihlerinde Hâriciye Vekîlliği yaptı. Ölümünden (7 Mart 1932) iki ay kadar evvel II. Pierre Laval Hükûmetinde (13.7.1931 – 12.1.1932) değişiklik yapılarak III. Pierre Laval Hükûmeti(14.1 – 16.2.1932) teşkîl edilmiş, Briand bu pek kısa ömürlü Hükûmetin dışında kalmıştı. Bunun üzerine, Fransa-Filistin Fransız Siyonizm Dostları Komitesi Reîsi, Sâbık Çalışma Vekîli Justin Godart, kendisine, bir mektubla, Siyonizme hizmetleri sebebiyle harâretle teşekkür etmişti:

“Muhterem Reîs Bey,

“Fahrî Reîsimiz olmanızdan şeref duyan Fransa-Filistin Siyonizm Dostları Derneği’nin, Hâriciye Vekîlliğinden ayrılmanızdan duyduğu derin üzüntüyü bu mektubla size bildirmek istiyoruz.

“Filistin’de bir Yahûdi Millî Vatanı kurulması fikrini sempatiyle karşılıyarak, başlıca gâyesi, Yahûdi ve Siyonist Âleminde Fransa’ya lâyık olduğu mânevî ve fikrî têsîri sağlamak olan Derneğimize âzâ olanlar arasında siz ilklerden birisiniz. Âzâ olmakla verdiğiniz pek kıymetli destek sâyesindedir ki Derneğimiz sür’atle faâliyete geçmiş ve büyük muvaffakıyetler elde etmiştir. Bunun için size bir kerre daha teşekkür ederek… İlh… (Parmi ceux qui, en France, ont témoigné effectivement leur sympathie à l’idée du Foyer National Juif et ont adhéré à notre Association, dont le but principal est d’assurer à la France, dans le monde juif et sioniste, l’influence morale et intellectuelle qui lui revient, vous avez été un des tout premiers. Et c’est gnâce à l’appui inappréciable de votre adhésion que notre Association a pu réaliser si rapidement le grand élan de son action et les succès de son activité. En vous remerciant encore une fois…)” (-Kâhire’de münteşir- L'Aurore, Journal d'informations juives, 4.2.1932, p. 2)

Aristide Briand, Justin Godart’ın teşekkür mektubundan da anlaşılacağı vechiyle, kuvvetle desteklediği Fransa-Filistin Siyonizm Dostları Derneği’nin İdâre Hey’etine, Derneğin têsîsini müteâkib gönderdiği aşağıdaki mesajda, Filistin’de bir Yahûdi Millî Vatanı ihdâsının, Yahûdi aleyhdârlığına karşı zarûrî bir tedbîr olduğunu iddiâ ediyordu:

“Hiç şüphesiz arzûya şâyândır ki Yahûdiler, sık sık mârûz kaldıkları sûimuâmelere karşı Filistin’de bir melcê, hâtıralarını ve ümîdlerini yaşatabilecekleri bir Millî Vatan bulabileceklerini bilsinler! Bu husûsu San Remo’da dile getirdik. Yine orada şunu da söyledik: (Mâmâfih sanki bu tehdîd ortadan kalkmamış gibi onu tekrâr etmiye ihtiyâc var mı?) Yahûdilerin Filistin’i yerli halkın aleyhine olarak bir Yahûdi Devleti hâline getirmeleri ve bugün veyâ ileride, bu memleketin Hıristiyanları ile Müslümanlarına medenî ve siyâsî haklar sâhasında müsâvât tanımamaları anlaşılmaz bir tavır olurdu; hâlbuki son sulh muâhedeleri, 1914 evvelinde onlara bu haklarda müsâvâtı tanımıyan memleketlerde de onu artık têmînât altına almış bulunuyorlar… (Il est certainement désirable que les Juifs sachent qu’ils pourront trouver en Palestine un refuge contre les mauvais traitmenets qui trop souvent les accablent, un foyer national pour abriter leurs souvenirs et leurs espérances: nous l’avons dit à San-Remo. Nous y avons dit aussi –mais est-il besoin de le redire, comme si cette menace n’était pas écartée?- que nous ne comprendrions pas que les Juifs voulussent faire de la Palestine un État Juif au détriment des autochtones, ni refuser, aujourd’hui ou plus tard, aux chrétiens et aux musulmans de ce pays l’égalité de droits civils et politiques que les traités de paix leur ont garantis à eux-mêmes dans les États qui la leur refusaient avant 1914.

(Le Réveil juif; Journal Hebdomadaire de Défense et d’Informations Juives, 16.4.1926, p. 1)

Tunus’ta münteşir, haftalık Le Réveil juif gazetesinin ilk sayfasının iki tarafında, Édouard Herriot ile Aristide Briand’ın Siyonizme desteklerini ifâde eden ve burada tam metin hâlinde asıllarını ve tercümelerini verdiğimiz mesajları yer alıyor…

***