Yahûdîlik-Masonluk münâsebeti (2)

2. Fasıl:

Türkiye’deki Mason Obediyansları, İngiltere ve Fransa’daki

ObediyanslaraTâbi Değil mi?

Bir ferd, kendi kendine Mason olabilir mi?

Masonluk umdelerine nazaran, lâlettâyîn birisi, kendi kendine, (meselâ Müslümanlığını ıkrâr eder gibi) Masonluğun bilcümle akîdelerini, esâslarını, aslî kaynaklarından öğrense ve Mason olduğunu îlân etse, Mason Câmiası (veyâCâmiaları) onu Mason kabûl ederler mi?

Hayır!

Bir şahsın (kendi tâbirleriyle) “Cihânşümûl Masonluk (Franc-Maçonnerieuniverselle)” tarafından “Mason” kabûl edilebilmesi için, illâ ki, bir Mason Mâbedinde (dîğertâbirle Locasında), o Locanın tâkîb ettiği Rite uygun şekilde ve vazîfedârlarınnezâretinde “tekrîs” edilmesi (initiation) lâzımdır. (“Sâdece Mason Locaları tekrîs salâhiyetini hâizdirler.” –Fransa Büyük Locası’nın İnternet Sitesinden-) Hâlbuki bu Locanın da bir Büyük Locaya tâbi olması, bir Büyük Loca tarafından tanınmış, kendisine salâhiyet (berâtveyâ “patent”) verilmiş olması şarttır. Kezâ Büyük Loca da, ancak Cihânşümûl Masonluğun (İngiltere Müttehid Büyük Locası, Fransa Meşrik-ı Âzamı, Fransa Büyük Locası gibi) birkaç merkezî veyâ lider Büyük Locası (“Obediyansı”) tarafından tanınmış Masonların teşkîl ettiği Locaların bir Birliğidir ve ancak o Obediyans tarafından tanındığı zaman Cihânşümûl Masonluğun sînesine girebilir, mensûbları dahi o Obediyansa tâbi Büyük Locaların Localarına misâfir olarak kabûlveyâ, îcâbında, o Localara “tebennî” edebilir…

Osmanlı Masonluğu, ecnebî Locaların bir yavrusudur

Nitekim 1909’da,Şûrâ-yiÂlî-yiOsmânî; İtalya, Fransa, Belçika, İsviçre, Macaristan Yüksek Şûrâlarının verdiği müsâade ve salâhiyetle ve onların himâyesi altında têsîs edilmiş, aynı sene içinde, İtalya, Fransa, İspanya Obediyanslarınınmüntesibleri tarafından, bu def’a, Meşrik-ı Âzam-ı Osmânî’yevücûd verilmiştir. (Üstâd-ı Âzam Kemalettin Apak, Ana Çizgilerile Türkiye’deki Masonluk Tarihi -Türkiye Mason Derneği tarafından Dernek üyelerine mahsus olarak bastırılmıştır-, İstanbul, 1958, 231 s.; ss. 50, 64, 66-67)

Bu sûretleteşkîl edilen Şûrâ-yiÂlî ve Meşrik-ı Âzam yine onlar tarafından tanınmış, bu meyânda, Meşrik-ı Âzam, onların beynelmilel birliğine (AssociationMaçonniqueInternationale’ine) iltihâketmiş, buna mukabil, İngiltere Müttehid Büyük Locası tarafından tanınmamışlardır.

Binâenaleyh, riâyet ettikleri Rit (Eski ve Kabûl Edilmiş İskoç Riti), muhtelif derecelerin Ritüelleri, Mâbedlerintanzîm, techîz ve tezyîni, bütün merâsimler, tâkîb ettikleri bütün esâslar, Fransa’daki (“Liberal” temâyüllü) lider obediyanslardanıktibâs edilmişti; kendilerine mahsûs hiçbir şey yoktu; Masonluk esâslarına herhangi bir katkıları olmadı. Bu hâl, o günden bugüne aynı şekilde devâm edegelmiştir. Yânîesâsta tam bir tâbiyet, sâdece teşkîlâttamuhtâriyet!

(Tesviye, Nisan 1994, sayı 11, ss. 20-21)

Şükrü Kaya (İstanköy, 1882 – İstanbul, 10.1.1959) nâmına, Türkiye Büyük Meşrik’ı tarafından, İstanbul (onların dilinde “Konstantinopl”) Meşrikı’nde, 30 Haziran 1926’da tanzîm edilmiş “Üstâd” derecesi icâzetnâmesi(“diploma”sı)… -Profiline bakılırsa- muhtemelen Sabataî olan bu Kemâlperestsiyâsetci, Celil Layiktez’in (Thèselaïque) Neşriyât Müdürlüğünde intişâr eden Mason mecmûasıTesviye’nin aynı sayısının 19. sayfasındaki bilgiye nazaran, 11 Mayıs 1924’te, Resne Locası’nda tekrîs edilmiştir. Üstâd-ı Âzam Kemalettin Apak ise, ona, 1929’da, 33’üncü Derecenin tevcîh edildiğini kaydediyor. (Apak 1958: 59) İcâzetnâme üzerindeki Fransızca notta, iki Yarımküre üzerine yayılmış Mason Âlemine, işbu vesîkayaistinâden, onun “Üstâd Mason” olarak tanınması ve yardıma ihtiyâc duyduğu hâllerde imdâdına koşulması çağrısında bulunulmakta, Türkiye Büyük Meşrikı de, bütün dünyâ Masonlarına karşı mütekabil taahhüdde bulunmaktadır. (Par la présentenousinvitonsfraternellementtouslesmaçonsréguliersrépandus sur lesdeuxHémisphères de reconnaître le FrèreChukru Caya possédantrégulièrement le degré de Maître3^edegréécossais et de luiprêtersecours en cas de besoin de l’aider et protégerfraternellementpromettant de notrepart la réciprocitéenverstoutfrère maçon muni de documentsémanant de PouvoirsMaçonniquesreconnus et réguliers. (àl’Orient de Constantinople, le 30 juin 1926.)

Bu misâlde de müşâhede edildiği vechiyle, bir ferd, Masonluğa intisâb etmekle (tekrîs edilip sonra da muhtelif Dereceler ihrâz etmekle), âdetâ Beynelmilel Mason Devletinin tâbiiyetine geçmiş oluyor ve Mason Mâbedinin bulunduğu her mahalde oranın Mason otoritesinden müzâheret görüyor… Şu hâle bakılarak, Masonluğun, (kendi tâbirleriyle) “dînler üstü bir dîn olduğu” gibi, “hükûmetler üstü bir hükûmet de olduğu” söylenemez mi?

Dîğer taraftan, gûyâ “Dînsizliği ve Allâh’sızlığı reddettiğini” iddiâ eden Muntazam (İMBL’na tâbi) Masonluğun, Şükrü Kaya gibi şahsıyetlereiftihârlasâhib çıkması vâkıasına dahi hassaten dikkat etmek lâzımdır. O Şükrü Kaya ki, “Büyük Şef”inâmına, Meclis Kürsüsünden, “Dînlerin, işlerini bitirmiş, vazîfeleri tükenmiş, yeniden uzviyet ve hayâtiyetbulamıyan müesseseler olduğunu”îlân etmişti…

Kemalist Totaliter Rejimin belli başlı sîmâlarından biri, Mustafa Kemâl’in değişmez Dâhiliye Vekîli olan Şükrü Kaya, “Ebedî Şef”inin ölümünde ona halef olmıya çalışmış, lâkin İnönü’nün önüne geçememişti… (Tafsîlât için Yeni Söz, 19.1.2019/122’ye mürâcaat)

***

Türkiye’deki mevcûd Büyük Localar da, Avrupa’daki lider Localardan berât alarak masonîmeşrûiyet kazanmışlardır

“Masonîİntizâm” bakımından Türkiye’deki büyük Localardan (daha kalabalık olan) birincisi (Hür ve Kabul Edilmiş Masonlar Büyük Locası –HKEMBL-), (ikinci grupun “dogmatik” olarak tavsîf ettiği, birinci grupun “Anne Loca” telakki ettiği) İngiltere Müttehid Büyük Locası’na (İMBL) tâbi olduğu gibi, Özgür Masonlar Büyük Locası (ki 1967’de GrandeLoge de France’tan ve 1989’da Grand Orient de France’tan “patent” almıştır) ile Kadın Masonlar Büyük Locası da Fransa’nın “Adogmatik” veyâ “Liberal” Masonluğuna tâbidir, yânî onların tesbît ettiği esâslarariâyet ettiklerini isbât ederek onlardan “patent” almış, onlar tarafından tanınmış ve onlarla iş ve güc birliği yaparak onlar tarafından 22 Ocak 1961’de têsîs edilmiş CLIPSAS’a (Centre de Liaison et d’InformationdesPuissancesMaçonniquesSignataires de l’Appel de Strasbourg: Strazburg Çağrısını İmzâlıyan Mason Teşkilâtlarının İrtibât ve Bilgilendirme Merkezi’ne) dâhil olmuşlardır. (CLIPSAS Sitesine nazaran, ÖMBL, 28 Nisan 1989’da, KMBL, 21 Mayıs 1993’te…) (Şu husûsu da tasrîh edelim ki 1966’da têsîs edilen Türkiye Büyük Mason Mahfili, 1993’te, ismini Özgür Masonlar Büyük Locası olarak değiştirmiştir. TârihîTürkcemiz noktainazarından nesebi gayri sahîh bir kelime olan “Öz-gür”, Kemalist Uydurma Dilde –farklı mânâ ve kullanıştaki- “Hür” ve “Serbest” kelimelerimizin her ikisinin birden mukabilidir; “Liberal” mukabili değildir…)

HKEMBL Masonları, 1970’te nîçin çok sevinmişlerdi?

Kullandığımız “tâbiyet” kelimesinin ne kadar yerinde olduğu, uzun seneler, İMBL’nin kapısını aşındırıp onların dikte ettiği sûretteNizâmnâme ve Ritüellerini tâdîl eden, “Muntazam Loca” menşêi olarak Mısır Obediyansına tâbi Resne Locası’nı ileri sürerek “meşrûiyetiniisbât” eden HKEMBL, 11 Eylûl 1970 târihli bir mektubla, İMBL tarafından tanınıp onun câmiasınakabûl edilince, Büyük Üstâd Hayrullah Örs’ün taşkın bir sevincle kaleme aldığı aşağıdaki mesajdan anlaşılabilir:

“Kardeşlerim,

“Bugün, dünyaca muntazam sayılmalarını isteyen Büyük Locaların aşmak için çok uğraştıkları en büyük merhaleyi iyi niyetimiz, sebatımız ve istisnasız bütün kardeşlerimizin yılmak bilmez tutumları ile aşmış bulunuyoruz.

“İngiltere Büyük Locasının bir Büyük Locayı muntazam olarak tanımasının ne demek olduğunu size uzun boylu açıklamam gerekmez. Bu işin bundan 253 sene önce kurucusu olmak sıfatiyle İngiltere Büyük Locası, Masonluk göğünde kutup yıldızı gibi[dir,] şaşmaz bir yol gösterici gibidir. Büyük Loca olarak kurulan her müesseseyi kolay kolay tanımaz. Hele gayrimuntazam Localarla ilişkisi olan veya kökenini bunlara bağlayan Büyük Locaları asla. Bizim iyi niyetimizin sonucu olarak bu iş de tamamlanmış oldu. Daha 1956 yılında, dünya intizamsız Büyük Locaları listesinde adının yanında ‘menşei belli olmayan ve egemenliği bulunmayan bir kurul’ kaydını gördüğümüz Büyük Locamız için bu, gerçekten sevinçli bir durumdur.” (Mimar Sinan, 1971/10: 4-5)

İşte bu vâkıaları bu sûretletesbît edip “karaya kara, aka ak diyerek” “tâbiyet” tâbirini kullanmak, ÖMBL’ye nazaran, “hezeyân” oluyor! Siz mi “akl-ü-hikmeti”, “müsbet ilmi”, “nefse hâkimiyeti”, “fazîleti” “rehber edinmişsiniz”!

Masonluktaki Yahûdi-Siyonist nüfûzveyâtêsîrine geçmeden evvel, bir nebze de, “Mason Akâidi” üzerinde durmak, onun “içyüzünü” keşfetmek lâzımdır; zîrâ “Yahûdi-Siyonist têsîri”ni inkâr etmeleri, “Hâricîler”e yönelik propagandalarında îlân ettikleri dîğerbâzıakîdeleri gibi, ikiyüzlülükdenibârettir.

3. Fasıl:

Mason Akâidinin İçyüzü

Masonlar, “Hâricî” efkârıumûmiyeye kendilerini nasıl takdîm ediyorlar?

Mason Akâidini keşfetmek için mürâcaat edilecek belli başlı kaynaklar; (temâyülleri ne olursa olsun bütün Masonların Kitâb-ı Mukaddes’i mâhiyetinde olan ve en mühim akîdesi 1. Maddesinde mündemic bulunan) AndersonNizâmnâmesi, Chevalier de Ramsay’nin Nutku, İMBL’ninLandmarkları, Muhtelif Derecelerin Ritüelleri, Mason Hatîblerin Localardaki Nutukları, Mason Müelliflerin metin (kitab, ansiklopedi, makale, v.s.) hâlindeki îzâhat ve tefsîrleri ile Gayr-i Mason (“Hâricî”) Mütehassısların neşriyâtıdır. Bunlar tedkîk ve üzerlerinde teemmül edildiğinde, kendilerini, meselâ şu sûrettetakdîm ettikleri görülüyor (bir fikir vermek için, beyânlarından sâdece üç kısa nümûne zikredeceğiz):

• 1. misâl: 1960-62 Devresi Üstâd-ı Âzamı Kemalettin Apak’tan:

“Masonluk ferden ve müştereken içtimaî terakkiye hizmet eden bir teşekküldür. Gayesi insanlığın fikrî ve içtimaî tekâmülüdür. Hürriyet, Müsavat ve Uhuvvet Masonluğun yolunu aydınlatan temel umdelerdir. Müsamaha, kendi nefsimize ve karşımızdakine saygı ve tam bir vicdan hürriyeti esas düsturlarımızdır. Cehalet, hurafe ve her türlü taassupla mücadele hedeflerimizdir. Fazileti, hak ve adaleti, akl-ü-hikmeti, ilm-ü-irfanı tebcil ederiz. […]

“Masonluk metafizik telâkkileri tamamen mensublarının şahsî takdir ve kanaatlerine bırakıp bu hususta hiç bir münakaşaya yer vermemekle beraber, kâinatın yapıcısı ve yaratıcısı bir Nâzımın, bir Yüce Mimarın, bir SaniiÂzamı Kâinatın, bir Hâlikın ezelî ve ebedî varlığına ve vahdetine inanır ve bu inanışa samimî imanı olmayanları ve münkirleri kat’iyen içine almaz. […]

“Velhasıl iyi bir Mason olmak; iyi bir aile reisi, iyi bir vatandaş, iyi ve mütekâmil bir insan, Allahını bilen ve ona inanan bir iman sahibi olmak demektir.” (Apak 1958: 226-227, 228)

Masonluk (ve Yahûdilik) hakkındaki araştırmalarımızda, esâsîtibâriyle, doğrudan kendi kaynaklarına mürâcaat ediyoruz. (Aslında, her dînî, fikrî, siyâsî, v.s. cereyanın tedkîkinde de doğru usûl budur: Evvelâ tedkîkmevzûu tarafa söz vermek îcâb eder. Bittabi, onları tenkîdî zihniyetle mütâlaa etmek lâzımdır.) Bunlardan, işbu çalışmada da istifâde ettiğimiz altısı: 1) Prof. Daniel Ligou’nunidâresi altında, Dictionnaireuniversel de la franc-maçonnerie, Paris: Éd. deNavarre, 2 tomes, 1974. (Bütün dünyâdaki her çeşid Mason cereyanını oldukça objektif bir şekilde îzâh eden büyük emek mahsûlü bir eser. Türkiye ile alâkalı madde, MehmedFuad Akev tarafından yazılmıştır. Eserde, dünyâ çapında mârûf Mason şahsıyetlere de yer verilmiştir ki bunlardan biri de, Mustafa Kemâl’dir…) 2) Prof. Daniel Ligou, La Franc-Maçonnerie, Paris: PressesUniversitaires de France, Coll.: DocumentsHistoire, 1977, 200 p. (Çok titiz çalışan bir Mason müellif olan Ligou’nun Masonluğa dâir bir vesîka derlemesi…) 3) Üstâd-ı Âzam Kemalettin Apak, Ana ÇizgilerileTürkiyedeki Masonluk Tarihi, İstanbul, 1958, Nâşiri ve Matbaası mechûl, 13,5x19,5 cm, 231 s. (Türkiye’deki Masonluk târihi hakkında ilk mürâcaat edilecek eserlerden birisi… Lâkin bilhassa Osmanlı devriyle alâkalı kısımda, ciddî hatâlarmevcûd. Bunlar, Angelo İacovella, Paul Dumont gibi Mason arşivlerine girererek çalışabilen araştırmacıların eserlerine mürâcaat edilerek tashîh edilebiliyor.) 4) Paul Naudon, Histoiregénérale de la franc-maçonnerie, Éd. Office duLivre, imprimé en Italie, 20x26 cm, 252 p. (Pek mârûf bir Mason müellifin, renkli resimli, bol vesîkalı çok alâka çekici bir eseri…) 5) Macit Erbudak, Sahir Erman, Mukbil Gökdoğan, Hayrullah Örs, Ziya Umur, Masonluk Üzerine, İstanbul: Yenilik Basımevi, 1976, 38 s. Metin, burada görülen 20. sayfada, “Büyük Üstad Nafiz Ekemen” imzâsıyle sona eriyor…) 6) Dünyada ve Türkiye’de Masonluk, “Yayınlayanlar: Faruk Ülkü ve A. Semih Yazıcıoğlu”, İstanbul: Başak Yayınevi, Çınar Matbaası, 1965, 351 s. (Metnimizde, ismini DTM şeklinde kısaltarak atıfta bulunduğumuz kitab, bilâhare Türkiye Büyük Mason Mahfili’niteşkîl edecek Masonlar arasında yer alan ve Masonluğa derinlemesine vâkıf bir Mason hey’eti tarafından têlîf edilmiştir. Dili, tek tük Uydurmaca kelimeler hâric, TârihîTürkcedir. Mâmâfîh, gözden kaçan bir hayli imlâ hatâsı ve kusûrlu cümleleri de muhtevîdir. Tenkîdî Zihniyetle mütâlâa edildiğinde, Masonluk hakkında fevkalâde öğreticidir. Yazık ki “Öz-gür Masonlar”, bu kitabda kullandıkları güzel dile sâdık kalmamışlardır!)

***

DEVAM EDECEK