Dolar (USD)
35.18
Euro (EUR)
36.53
Gram Altın
2966.40
BIST 100
9724.5
02:17 İMSAK'A
KALAN SÜRE

Yahûdilik-Masonluk münâsebeti (104)

Amerika ile Rusya, İsrâil’i tanıyan ilk iki Devlet

David Ben Guryon İsrâil’in İstiklâl Beyânnâmesi’ni okuduktan 11 dakîka sonra, Truman, İsrâil’i fiilen (de facto) tanıdı. Böylece ABD, İsrâil’i tanıyan ilk Devlet olma “şeref”ine nâil oldu. “Şeref levhası”na ikinci sırada, Stalin Rusya’sı (15 Mayıs 1948), üçüncü sırada, İngiltere (20 Mayıs 1948) yazıldı…

Dünyâyı saran Siyonist kudreti böyle tezâhür ediyor, İsrâil’i tanımakta Kapitalist ve Komünist Devletler birbirleriyle yarışıyorlardı… İsrâil’i, on bir dakîka sonra fiilen tanıyan Truman, onu hukûken (de jure) tanımakta da gecikmedi.

ys_8664d8cd4253231604595a32ceecb8f9.jpg

Filistin’in paylaştırılmasında ve İsrâil’in tanınmasında Bene Berit’in rolü

Uzun zamândır Siyonistlerle işbirliği yapan, bir Yahûdi Devleti’nin kurulmasını açıkça destekliyen Truman, elindeki bütün imkânları seferber ederek, Amerikan Hâriciyesini zorlıyarak, BMT âzâsı bâzı Devletlere ağır baskı uygulatarak BMT Umûmî Hey’etinden Filistin’in paylaştırılmasına dâir 29 Kasım 1947 Karârının çıkmasında birinci derecede rol oynamıştı.

Lâkin bu entrika mahsûlü haksız karâr Filistinlilerin kıyâmına yol açmış ve Filistin, kanlı çatışmalara sahne olmıya başlamıştı.

Bu vazıyet karşısında, Truman’ın, Filistin’in paylaştırılması siyâsetinden –en azından muvakkaten- vazgeçtiği görülüyor. Bununla alâkalı bilgi, Bene Beritli Shelly Kleiman’ın Kudüs’deki Bene Berit Dünyâ Merkezi tarafından 23 Ağustos 1998’de neşredilen Bene Berit ve İsrâil: İnkıtâsız İttifâk isimli –yukarıda da atıfta bulunduğumuz- 26 sayfalık risâlesinde mündericdir. Kleiman’ın kaydettiğine nazaran:

“BMT’nin 29 Kasım 1947 Karârı, Arab Devletleri tarafından reddedildi ve bütün Filistin’de isyân baş gösterdi. Bunun üzerine, hep Arab menfâatlerini gözeten ve Yahûdi Devleti kurulmasına muhâlef eden Amerikan Hâriciye Vekâleti, Amerika’nın BMT’deki siyâsetini değiştirmiye muvaffak olarak, paylaştırma yerine, Filistin’nin BMT’nin geçici vesâyeti altına geçirilmesi teklîfini ortaya attı. Siyonist idâreciler, vesâyetin kabûlünün bir Yahûdi Devleti kurulması ümîdinin sonu olabileceğine kanâat getirdiler… (The resolution was rejected by the Arab states. This sparked riots throughout Palestine, and the U.S. State Department, always sympathetic to Arab interests and opposed to Jewish statehood, succeeded in changing U.S. policy at the U.N. with a proposal that partition be suspended in favor of a “temporary” U.N. trusteeship over the area. The Zionist leadership recognized that adoption of trusteeship could doom the hope for a Jewish state.)” (Kleiman 1998: 18)

Târihçi Dominique Perrin’in (d. 1946) îzâhatına nazaran da, Filistin’deki 1947 paylaştırmasını tâkîben vukû bulan kanlı çatışmalar sebebiyle Amerikan Hükûmeti bir tereddüd devresi geçirmiş ve Filistin’in BMT’nin muvakkat vesâyeti altına geçirilmesini teklîf etmişti:

“Filistin’de hüküm süren dâhilî harb, bilhassa ABD’de büyük endîşe doğurdu ve Amerikan siyâseti tereddüd içinde kaldı. Bir taraftan Siyonistlere karşı taahhüdleri, dîğer taraftan Arablarla dostâne münâsebetleri arasında sıkışan Vaşington Hükûmeti, vakit kazanmıya çalışarak, paylaştırma karârının iptâli ve BMT’nin muvakkat vesâyetinin têsîsi maksadıyle BMT Umûmî Hey’etinin toplanması talebinde bulundu. Fakat Amerikan teklîfi umûmiyetle aleyhdâr bir tavırla karşılandı; bu cümleden olarak Soveytler Birliği Amerikan teklîfiyle mücâdeleye girişti… İlh… (La guerre civile qui fait rage en Palestine suscite de vives inquiétudes, en particulier aux Etats-Unis, mais la politique américaine reste hésitante. Pris entre ses engagements envers les sionistes et ses amitiés arabes, le gouvernement de Washington tente de reculer les échéances. Il demande la convocation de l’Assemblée générale des Nations-Unies pour faire annuler le plan de partage et établir une tutelle provisoire de l’O.N.U. Mais la proposition américaine suscite dans l’ensemble des réactions hostiles. Elle est combattue par l’Union soviétique…)” (Dominique Perrin, “Le partage de la Palestine et la naissance de l’État d’Israël / Filistin’in Paylaştırılması ve İsrâil Devleti’nin Doğuşu”, dans Palestine: une terre, deux peuples / Filistin: Tek Arâzî, İki Millet, Villeneuve d’Ascq: Presses universitaires du Septentrion, 2000, 352 p., pp. 183-215; https://books.openedition.org/septentrion/48749; 24.10.2024)

Paylaştırma sonrası Filistin’de baş gösteren kanlı çatışmalar ve Amerikan Hâriciyesinin ısrârlı telkîni üzerine muvakkaten de olsa fikir değiştiren Truman’ı tekrâr bir ân evvel İsrâil Devleti’nin kurulması siyâsetine iknâ etmek için, bu def’a, Chaim Weizmann ve Bene Berit Masonluğu devreye girdiler.

(https://www.amazon.ca/-/fr/Israel-Legacy-Harry-S-Truman/dp/1931112800; 28.10.2024)

İsrâil Devleti’ni, istiklâlini îlân ettikden 11 dakîka sonra tanıyarak bu yarışta birinciliği kapan Amerika’nın 33 Dereceli Farmason ve Üstâd-ı Âzam Cumhûr Reîsi Harry Solomon Truman, elinde Tevrât tomarı, Dünyâ Siyonist Teşkîlâtı Reîsi ve bilâhare İsrâil Cumhûr Reîsi Chaim Weizmann ile bir arada poz veriyor… Beynelmilel Siyonizmin şemsiyesi altında, Cihânşümûl Masonluk, Bene Berit Masonluğu, Kapitalist ve Komünist Âlemleri, “Kemalist Türkiye”, hep berâber, İsrâil Devleti’ni tanımakta müsâraat ediyorlardı…

***

Weizmann, Truman’la görüşüp onu iknâ etmek maksadıyle “Şubat 1948 başında” Nevyork’a gitti. O esnâda, “Truman, Waldorf Astoria Oteli’nde hasta yatıyor, Siyonist ve Arab liderleriyle görüşmeyi kabûl etmiyordu.” Ondan bir randevu koparmak için, Beynelmilel Bene Berit Reîsi Frank Goldman, Truman’ın, genclik çağında, Kansas City’deki ortağı ve o zamânlardan beri ahbâbı olan Bene Beritli Eddie Jacobson’a mürâcaat etti. Truman’la teklîfsiz görüşen Jacobson, onu 13 Mart 1948 günü ziyâret etti. Bir müddet sohbetten sonra, Truman, Weizmann’la görüşmeyi kabûl etti. “Görüşme, 18 Mart 1948’de Beyaz Saray’da, dostâne bir havada ve bir sâatten fazla cereyân etti”, Siyonist Liderinin istediği gibi, bir ân evvel İsrâil Devleti’nin istiklâlinin îlânı karârıyle sona erdi. (On March 18, 1948, Weizmann entered the White House through a side door. The discussion lasted nearly an hour and was cordial. Weizmann’s unfailing dignity and charm had their effect on the president, and U.S. support for partition was restored.)” (Shelly Kleiman, B’nai B’rith and Israel: The Unbroken Covenant -Bene Berit ve İsrâil: İnkıtâsız İttifâk-, Kudüs: The B’nai B’rith World Center, August 23, 1998, p. 19; https://bnaibrith-org-wpom.nyc3.cdn.digitaloceanspaces.com/wp-content/uploads/2021/12/bnai_brith_and_israel_the_unbroken_covenant_pages.pdf; 15.4.2024)

Siyonist Emperyalizminin gölgesi altında, Tahran, v.s.’de dünyâyı paylaşan Kapitalist Amerika ile Komünist Rusya, İsrâil’i tanıyan ilk iki Devlet oldular

Böylece, Bene Berit’in devreye girmesiyle, 33 Dereceli Farmason ve Üstâd-ı Âzam Amerikan Cumhûr Reîsi Harry S. Truman’ın kuvvetli desteğini elde eden Siyonist liderleri, (yukarıda naklettiğimiz gibi) Léon Blum’un da telkîniyle, bir ân evvel İsrâil Devleti’nin istiklâlini îlân etmiye karâr verdiler. Millî Yahûdi Hey’eti İcrâ Komitesi Reîsi David Ben Guryon, 14 Mayıs 1948 günü öğleden sonra, sâat 16.00 civârında, bir istiklâl beyânnâmesi (ki muhâkemesi îtibâriyle bir hezeyânnâmedir) okuyarak, İsrâil Devleti’nin kurulduğunu îlân etti. Lâkin Devlet’in hudûdları muallâkta bırakıldı (Perrin 2000); çünki Siyonizmin programında, adım adım, “Nil’den Fırat’a kadar” daha pek çok toprağın fethedilmesi vardı… Nesiller boyu sürecek bir mücâdele! Binlerce sene sonra Filistin’i gasbederek bir Devlet kuran Benî İsrâil, elbette, asırlarca sürse dahi, “Büyük İsrâil” hedefine ulaşmak için mücâdele edecek sabır ve azme sâhibdir!

David Ben Guryon İsrâil’in İstiklâl Beyânnâmesi’ni okuduktan 11 dakîka sonra, Truman, İsrâil’i fiilen (de facto) tanıdı. Böylece ABD, İsrâil’i tanıyan ilk Devlet olma “şeref”ine nâil oldu. “Şeref levhası”na ikinci sırada, Stalin Rusya’sı (15 Mayıs 1948), üçüncü sırada, İngiltere (20 Mayıs 1948) yazıldı…

(https://fr.wikipedia.org/wiki/Relations_entre_la_France_et_Isra%C3%ABl; 28.10.2024)

Dünyâyı saran Siyonist kudreti böyle tezâhür ediyor, İsrâil’i tanımakta Kapitalist ve Komünist Devletler birbirleriyle yarışıyorlardı…

İsrâil’i, on bir dakîka sonra fiilen tanıyan Truman, onu hukûken (de jure) tanımakta da gecikmedi: İsrâil devleti’ni hukûken tanıyan karârnâmeyi, 31 Ocak 1949’da, bürosunda, münhasıran üç Bene Beritlinin huzûrunda imzâladı: genclik çağından beri ahbâbı Eddie Jacobson, Beynelmilel Bene Berit (BBB) Reîsi Frank Goldman ve BBB Reîs Muâvini Maurice Bisgyer… (On May 14, 1948, David Ben-Gurion announced the establishment of the State of Israel, the first sovereign Jewish state in 19 centuries. Moments later, President Truman extended de facto recognition to the State of Israel, the first country to recognize the new state and on January 31, 1949, Truman extended de jure recognition. The only guests invited to the signing ceremony in the Oval Office were Jacobson, Goldman, and Bisgyer.) (Kleiman 1998: 19)

Siyonizmin şemsiyesi altında, Cihânşümûl Masonluk ile Bene Berit Masonluğu böylesine sarmaş dolaş olmuşlardı! Dahası, Kapitalist Âlemi ile Komünist Âlemi de o şemsiyenin altında arz-ı endâm ediyorlardı!

İsrâil Devleti’nin Birleşmiş Milletler Teşkîlâtı’na kabûlü ise, Mayıs 1949’da icrâ edildi… (Perrin 2000) Herkes telâş, herkes birbiriyle yarış içinde: Kimse şemsiyenin dışında kalmak istemiyor!

Beynelmilel Bene Berit Büyük Locası’nın Mayıs 1965’te İsrâil’deki ictimâı esnâsında, Bene Berit’in yeni binâsı, Eddie Jacobson’un hâtırasına ithâf edildi. Açılış merâsimi esnâsında, Harry Truman’ın bu vesîleyle gönderdiği mesaj da okundu:

“İsrâil’in dâvâsına zâten sempati duymakta ve onu faâl bir şekilde desteklemekte olmama rağmen, bunda, Eddie Jacobson’un katkısının tâyîn edici ehemmiyette olduğu da târihî bir vâkıadır.” (In May 1965, at the Supreme Lodge Convention in Israel, the new B’nai B’rith building was dedicated in Tel Aviv to the memory of Eddie Jacobson. At the ceremony, a message from Harry Truman was read to the audience: “Although my sympathies were already active and present in the cause of Israel, it is a fact of history that Eddie Jacobson’s contribution was of decisive importance.”) (Kleiman 1998: 19)

1966’da, yânî Üstâd-I Âzam Truman henüz hayâttayken, kendisinin Siyonizme pek büyük hizmetlerinin hâtırasını yaşatmak için, Kudüs İbrânî Üniversitesi bünyesinde, The Harry S. Truman Research Institute for the Advancement of Peace (Sulhün İlerlemesi İçin Harry S. Truman Araştırma Enstitüsü) têsîs edildi. (Binâsının inşâatı, 1970’te tamâmlanmıştır.) Enstitü, 1991 – 2013 senelerinde, birçok şahsıyete, bir Truman Sulh Mükâfâtı (Truman Peace Prize) verdi. Bu mükâfâtın ilk hâmili, Fransalı Siyonist ve Avrupacı kadın siyâsetci Simone Veil’dir.

(https://en.wikipedia.org/wiki/The_Harry_S._Truman_Research_Institute_for_the_Advancement_of_Peace) (25.10.2024)

Siyonizm ve sulh! Hiç yan yana gelemiyecek iki kelime! Münâfıklık, onlarda âdetâ irsî bir husûsiyet hâline gelmiş!