​Vay olsun onlara!

Bir toplumda mutlaka iyiler vardır. Azdır çoktur ama mutlaka iyiler vardır. Sayıları az da olsa bazı çoklardan daha hızlı neticeler alabilirler.

İyiler olmasa dünya zaten yaşanılacak bir yer olmaktan çıkardı. İyilerin bilgisi, azmi ve cesareti her daim toplumu hayırlı bir toplum haline getirebilir.

Bazen bir tek iyi bile bunu başarabilir. Tarihte çokça örnekleri vardır. Açılır, okunur tarih kitapları ve o örnekler bulunur.

Akıllı devletlerin, akıllı toplumların yapacağı en önemli yatırım, toplumun iyilerini arttırma üzerine yaptığı yatırım olabilir. Bundan daha önemli yatırım olamaz.

Devletlerin vatan ve hudut savunması için harcadıkları para ne kadarsa insan ve toplumun iman ve gönül savunması için iyiliklere de o kadar para harcanmalıdır. Vatanın bir karış toprağına göz dikenlere aman vermeyecek asker ne ise toplumun gönül ve iman havzasına göz dikenlere aman vermeyecek gönül ve ahlak insanı da odur.

İkisi de aynı şeydir. Birisi vatanın her şeyi olan suyunu, havasını ve toprağını korurken diğeri iman ve gönül havzasındaki iyiliklerini korumakla mükelleftir.

Bu savunmaları yapacak olanlara harcanacak paralara, imkânlara bir Allah kulunun da israf gözüyle bakmaması gerekir.

Çünkü bir toplumu ve devleti kurtaracak asıl güç, toplumun yetişmiş imanlı evlatlarıdır, hayırlı nesilleridir. Hayırlı işlere fayda sağlayan ahlaklı insanlarıdır.

Yetişmiş iyiler, hangi konuda yetişmişlerse o konuda insanlığın faydasına yeni şeyler sunarlar. Onlar, insandaki edep ve ahlakı, toplumdaki birlik ve beraberliği, ülkedeki güç ve kudreti yaşatmak için azmeder, gayret eder ve ter dökerler. Sadece İYİLİK YAPARLAR.

Yetişmiş kötüler, hangi konuda yetişmişlerse o konuda insanlığın zararına yeni şeyler sunarlar. Onlar,insandaki edep ve ahlakı, toplumdaki birlik ve beraberliği, ülkedeki güç ve kudreti yaşatmamak için azmeder, gayret eder ve ter dökerler. Sadece KÖTÜLÜK YAPARLAR.

Kötüler, ne öğrendilerse muhakkak insanlığın zararına kullanacaklardır. İnsana ve insanlığa zarar vermek onların hayatları için olağandır. Büyük bir keyif ve büyük bir iştahla bu zararları verirler.

Kötüler, durmaksızın kötülük yapıyor da iyiler ne yapmalı?

Dur durak bilmeden daima kötülük yapan kötüleri, hiç yükün altına girmeden ve hiçbir şey yapmadan asla durduramazsınız.

İyiler lazım ve kötüler varsa insan ve toplumun vazifesi “Bana dokunmayan yılan bin yaşasın” demek değildir.

Gün gelir dokunmadığın yılan zehrini sana da komşuna da bulaştıracak, hayatınızı yaşanmaz kılacaktır.

Bir kötülük görünce, bir kötülüğe denk gelince onu eliyle düzeltmeyen, sözüyle düzeltmeyen âdemden daha bedbaht kim olabilir? Vay olsun onlara!

Kötülük bir hastalıksa ki öyledir ve ilacı da çaresi de türünün içerisindedir. Kötülüğü yok eden ilaç, çare asla hiç yükün altına girmeden asla hiçbir şey yapmadan durmak değildir. Tam tersine var güçle yükün altına girmek, iyilik yapmak, iyi olanı yapmak ve yaşatmaktır. İyi insan ve toplumu yetiştirmek ve iyilik kurumları kurmaktır. Ancak böyle yozlaştırılan bir toplumdan iyileştirilen bir topluma geçiş yapabilirsiniz.