Üçünden 1 hükümet çıkar mı?
Seçimden hemen sonra üç parti "zaferini" ilan etti.
CHP, MHP ve HDP.
Bu 'zaferi' de seçim boyunca "Erdoğan düşmanı" takılmanın doğal sonucu saydılar.
Seçimin üstüne ilk yazımda bu şok geçirme 'hal'inin birkaç gün sonra biteceğini yazdım. Ve bitti.
Üç parti de 'AK Parti'siz bir koalisyon'un hayal olduğunu gördü.
Kılıçdaroğlu da Bahçeli de "Muhalefetten koalisyon çıkmaz" diyor.
Bunu, "AK Parti'siz hükümet olmaz" diye anlayın.
HDP ise "AKP ile imkansız!" höykürmelerinden vazgeçti.
"AK Parti-CHP hükümetini dışarıdan destekleriz" noktasına geldi.
***
Tamam seçimde millet bir mesaj verdi: 'Uzlaşın' dedi.
Ama millet, kimin kimle uzlaşacağını da söyledi.
Ya da şöyle söyleyeyim, millet şöyle dedi: "AK Parti iktidarda kalsın ama gerekirse yanına birini alsın!"
"Gerekirse" kısmına dikkat!
Şart değil yani.
Üç parti de hala Erdoğan ve AK Parti düşmanlığına devam edecekse olmaz.
Gideriz tekrar seçime olur biter.
Olası bir tekrar seçimde millet denklemi çözer.
Ya da tamamen "kör düğüm" yapar.
O zaman da oturup adam gibi Başkanlık, yarı başkanlık, sistem filan konuşuruz hiç olmazsa.
CHP ve HDP tutuştu.
İkisi de yeni bir seçime şiddetle karşı.
Bunun "çözüm olmayacağını" söylüyorlar. Neden acaba?
***
CHP, MHP, HDP koalisyonunun imkansız olduğunu en iyi Kılıçdaroğlu biliyor.
Buna rağmen 'kurnazlık' edip hamle yaptı "Bahçeli Başbakan olsun!" diye.
Kemal bey, "Millet hesap sorduğunda, sorumlusu Bahçeli'dir" deyip kurtulmanın hesabını yaptı ama yemedi!
Bahçeli, bu teklifi "Çin malı oyuncak" olarak yorumladı.
Hatta tivitırdan Kılıçdaroğlu'na "koltuk tedarikçisi" unvanı verdi.
***
Benim asıl takıldığım şey şu. Bunlar Erdoğan'a hakaret etmenin çok "ballı" bir şey olduğunu düşündüler. Seçim boyunca da ona saldırdılar.
Seçimden sonra 3 parti 10 gün boyunca şunu söyledi:
"-Akepe 13 yıldır ülkeyi enkaza çevirdi. Biz birleşip hasarı kaldıracağız."
Şimdi ise gerçeğe uyanıp "Akepesiz olmaz" diyorlar.
***
Siyaseti, Erdoğan düşmanlığı zannedenlerin hiçbir B planı veya projesi yokmuş.
Apışıp kalmalarını, koalisyon dahi kuramamalarına gülüyoruz.
Zaten bu noktaya gelecekleri belliydi.
O zaman soralım: Öyleyse bu kadar 'balı' neden yediniz?
