Türkiye'nin karnesi!

Amerika’nın dünyada çok kötü bir karnesi var. Ülkeleri bölmek, insanları kırıp yok etmek, atom bombası ile füzelerle uçaklarla dolar ile zarar verdiği milletler nezdinde karnesi hep geçersiz notlarla dolu. İnsan, toplum ve devlet ahlakları kötü olduğu için ülke ahlakları da doğru orantılı olarak kötü. İnsan ve insanlık mektebinde hep ikmale kalan bir öğrenci gibi.

Hatıra dediğiniz bilgi on bin, yirmi bin yıl saklanır. Unutulması zor, kaybolması ise daha zordur. İnsan ve toplum hafızasında inançların ne kadar süre ile kültürlerin ne kadar süre ile bireysel ve toplumsal nefs alışkanlıklarının ne kadar süre ile kaldığı edep ve ahlak, ilim ve yetenek, usul ve erkân yolculuğunda eğer gerçek ve doğru bilgilerse yolcunun yolunu açar.

İnsan, dış dünyadan ilmi bilgileri iç dünyasına alıp yerleştireceği zaman tıpkı bir bilgisayar gibi çalışır. Bir bilgisayar, hafızasına bir bilgi kaydedeceği zaman ana işlemcisi onu alır, okur ve bu okumaya göre bir değerlendirme yapar. Bilgisayar programları, bilgiyi işler çeşidine göre bir yere yerleştirir. Bilgi mi isteniyor, depo mu edilecek, dört işlem mi yapılacak, çöpe mi atılacak gibi uygun komutlarla işlemci buna karar verip gereğini yapar.

İnsanın iç dünyasında ise bundan daha zengin bir yapı vardır. Elbette bilgisayarın bilgiyi alması kadar basit anlatılamaz. Ham veya işlenmiş bilgi insana geldiğinde bir kere de insan tarafından işlenir. Sonrasında bünyeye giren bilgi, insana özel bir bilgi haline gelir.

Kirli bir bez parçası…

Ne?...Neymiş?...

Kirli bir bez parçasıymış…

Bu nedir canım? Kafayı mı bozdun?

Bu kirli bez parçası benim en değerli hazinem.

Bak! Bütün insanlar onun bir kirli bez parçası olduğunu gördü, duydu.

O, rahmetli annemden kalan kıymetli bir hatıradır. Toz toprak içinde, kirli bir bez parçası dediğiniz şey, bir vakitler hayatımı kurtaran şeydir. Annem, o bezle benim canımı kurtardığı için ben de onu kirli haliyle saklıyorum. Bendeki değeri bambaşka, çok mübarek ve çok değerlidir… Kirli bile olsa… En kıymetlimdir ve en başköşede yer almalıdır.

Kendine ateist diyen, kendini ateist olarak tanımlayan birine bir bilgi gelip işlendiğinde bu filancanın kendi görüşüdür, beni bağlamaz diyebilir. Ama bir başkası, böyle işlemez. İnanç filtresinden geçirir. Kültür filtresinden geçirir. Bireysel ve toplumsal nefs filtresinden geçirir.

İnançlar, kültür, vefa ve minnet duygusunun insan beyninde binlerce yıl kaldığı dünyada herkesin zekâsı, kültürü, inancı farklı. Düşünce ve hatıra süzgeci farklı, algılaması farklı.

Haliyle aynı farklılığın olduğu ülkemizin de ilerlemesi, büyümesi gerekiyor. Bu ilerleme ve büyümenin de akıl, ahlak ve ilmin emrinde bir edeple olması icap ediyor. Ateş çemberine dönmüş coğrafyasında, Ülke Birliğiahlakını bozmaya çalışanlar var. Coğrafyasındaki mazlumlara tarihi yükümlülük hafızasını, dini vecibe hafızasını hatırlayıp yardım eli, cansuyu olan bu milletin yardımseverlik edebiyle oynayanlar var. Bu ülkenin Yeniden Büyük Türkiye olma yolundaki genetik kod hafızasına dönme cehdini hatırlamasına engel olanlar var.

İnsan ve toplumun, ilim erbabının, siyasilerin ya bir yol açma ahlakı ya da yoldan çekilme edebi olmalı.Amerika’nın ahlaksız ve edepsizce karnesinin çok kötü olduğu bir dünyada Türkiye edep ve ahlakıyla karnesindeki pek iyilerle pekâlâ zirvede olabilir. Milletlerinhafızasında hayırla yâd edilebilir. Dünyayı iyi, erdemli ve faziletli bir şekilde dönüştürebilir. Ne olur insan, toplum ve ülkenin bu edep ve ahlak cehdine, Türkiye’nin karnesinin iyi olmasına mâni olmayın!