Türk dizileri

Bizim köydeki teyzeler toplanmış “ah”, “tüh” diyerek biraz üzüntü biraz da öfke karışımı bir ruh halinde Kanal 7’de yayınlanan “Emanet” adlı bir diziyi izliyorlardı.

“Ne oluyor burada?” diye sordum. “Ne olacak” dediler “annesi uzun zamandır kendi çocuğunu zehirliyor.”

Belli ki bir anne, servet uğruna kendi çocuğunu adım adım ölüme yolluyordu. Bakar mısınız senaryoya?

Türkiye yıllardır bu alanda kendini bir türlü geliştiremedi. Sağdan soldan çırparak, sinema filmi yapmayı marifet zanneden senaristlerimiz ve yönetmenlerimizden henüz uluslararası çapta yeni ve özgün bir eser ürettikleri göremedik.

Düşünün, 1974 yıllarında biz Battal Gazi filmleri çekerken aynı yıllarda “Baba” gibi sinema tarihe mal olmuş kült filmlerinden biri çekiliyordu.

İstiklal Harbi kuşkusuz bu ülkenin bağımsızlığını elde ettiği destansı bir mücadeledir öyle değil mi? Peki, bu büyük savaşa dair sizi derinden etkileyen bir film adı söyleyin desem kaç film sayabilirsiniz?

Her ne kadar bazı tarihi bilgi eksiklikleri olsa da İskoçya’nın İngiliz egemenliğinden kurtulması için verdiği bağımsızlık mücadelesini konu alan 1995 yapımı Braveheart (Cesur Yürek) filmi kadar insanı heyecanlandıran bir film adı söyleyebilir misiniz?

Tam da bu noktada son zamanlarda birbirinin aynısı tarihi filmlerin bile ne denli ucuz ve kalitesiz yapıldığını bilmem söylememe gerek var mı? Her şeyden önce kendi tarihimizi sulandırıyorlar ve bunu da sözüm ona sorumluluk adı altında yapıyorlar.

Örneğin tarihi dizilerde neden stokçuluk ve aracı firmaların fiyatları yükseltmesi gibi gereksiz mesaj verme çabası güdülür ki?

Tarihin en önemli fethi sayılan İstanbul'un fethiyle ilgili çekilen filmin de tarihi dizilerden bir farkı yoktu. Kısacası bu mirasın, bu ilim irfan birikiminin bu denli çarçur edilmesine insan üzülüyor.

Okul dizilerine bakıyorsunuz yöneticileri genelde, üçkâğıtçı, para tutkunu, seviyesiz kişiliklerden oluşuyor. Öğrenciler arasında yaşanan aşk meselelerinden eğitime bir türlü gelinmez. Zira mesele, Ölü Ozanlar Derneği’nde ya da Her Çocuk Özeldir gibi filmlerde işlenen eğitim değildir.

Mizah diye yapılan filmlere bakıyorsunuz karşımıza Cem Yılmaz ve Şahan Gökbakar gibi küfür etmekten ve politik mesaj vermekten başka mahareti olmayan tipler çıkıyor.

Bir araştırmaya göre, her 10 Kişiden 5’i ülkemizdeki dizileri kaliteli bulurken, 3’ü ortalama bir kalitede bulmuş. Kalan 2 kişi de dizilerin kalitesiz olduğunu düşünüyormuş. Sanırım ben o iki kişi arasındayım.

Zira ciddi bir sinema izleyicisi olarak ülkemizde çekilen dizileri vasatın da altında buluyorum. Bunun temel nedeni zekâ sorunu olarak karşımıza çıksa da bir yönüyle toplumun duygu dünyasını tahrip etmek için bilerek bir plan dâhilinde örüldüğünü düşünüyorum.

Örneğin ATV Kanalı’nda akşam aldatmakla ilgili bir diziyi izleyen insanların bir kısmı gündüz Esra Erol’un programında bu sefer daha orijinal ve gerçek bir hayat hikâyesiyle karşımızda duruyorlar.

Ocak 2019’da Xsights tarafından yapılan bir araştırmanın bulgularına göre Türk halkının günlük televizyon izleme süresi 4,5 saattir. Bu 4,5 saat içerisinde ise 2,5 saatini Türk dizilerini izlemeye ayırmaktadır.

Bu hakikaten ciddi bir süre. Ve bu dizilerde işlenen konular da genelde birbirinin aynısı.

Güzel kızlar, kaslı ve yakışıklı gençlerin tercih edildiği Türk dizilerinde zenginlerin yaşamlarından verilen kesitlerle topluma ideal hayatların böyle bir şey olduğu algısı verilmeye çalışılıyor.

Bir bakıma izleyicilerin aynı hayata özenmelerini sağlama çabası güdülüyor. Lüks otomobiller, uçaklar, tekneler, yalılar ile lüksün hayatta ulaşmak istenilen tek amaç olduğu gibi ağır bir kapitalizm propagandası da yapılmaktadır.

Sanırım asıl mesele şu, ülke insanının üretme potansiyeli, kalitesi, şevki ve heyecanı nasıl ellerinden alındı?