Tevazuyu kuşanmak
Sanıyorum modern zamanlarda hızla tükettiğimiz erdemlerden biri de tevazu olsa gerek…Hızlı, hırslı, hazcı, rekabetçi modern dünyada ‘’büyük ben’’ duygusunu besleyen kültürü yücelttik… Narsizme kapı araladık… Sürekli kendimizi haklı görme, zaaflarımızı gizleme, ego savunmacılığını huy edindik.
Bırakın mütevazı olmayı,
kendimizi övmeye bayılıyor, kibirden boğuluyoruz adeta…
Tevazudan koptukça tanınmaz
hale geldik… Şükrü, hamdi, haddini bilmeyi terk ettik… Nimetleri tepe tepe tükettik… Karunca kaprislere yenik düştük…
Diyebilirimki, kapitalizmin yaydığı
en salgın virüs ki bir… Teknolojinin tetiklediği amansız mikrop ego…
Kendimizi olduğumuzdan daha iyi görme eğilimi,
bizi ihtiyacımız olan öğrenme ve gelişimden alıkoyuyor…
Habire kendimizi yüceltip başkasını küçümsüyoruz.
Konfor artıkça,
makamlar yükseldikçe, servet biriktikçe, şöhret başımızı döndürmeye başladıkça ‘’ne
oldum delisi’’ olmaya başlıyoruz…
Entelektüel kibre,
akademik gurura, politik büyüye,
ekonomikbüyüklenmeyebilgecebirtevazudanbaşkanasılneştervurabiliriz?
Kariyer,
konfor, koltuk, kâr, kazanç, kazanım ayağımıza geldiğinde…İktidar, güç, galibiyet,
başarı, zafer, varlık, çokluk bize güldüğünde… Skor, şampiyonluk, zirve, şilt,
plaket, alkış, taltif, övgü, ilgi, sevgi, saygı ile şansımız yaver gittiğinde…
Kısacası
Allah ‘’Yürü kulum’’ dediğinde tekebbüre yenik mi düşeceğiz yoksa tevazuyu kuşanabilecek miyiz?
Teknolojiçağında,dijitaldünyada‘’tevazulibası’’ilekirlenmektenkorunabiliriz…
Kemalataaçılankapıdırtevazu…
Tevazusadecebirerdemdeğil,toplumsalilerlemenin,dayanışmanın,kaynaşmanın,kardeşleşmeninzeminidir…
Yüksektevazuiçindeancakkolektifbirruhlayürümefırsatınıyakalayabiliriz…
Tevazudenenerdeminözünedir?
Dünyanınmerkezinekendimizikoymahakkımızyok…
Kimsekendiniözelgörmesin…Evrenkimseninetrafındadönmüyor…
Müstesnadeğiliz…
İmtiyazveiltimasımızyok… Kendimizhakkındadürüstolmalıyız… İnsanız,çiğsütemmişiz…
Yanılabileceğimizidüşünerekhareketetmeliyiz…
Yargılarımızdabaşkaihtimallere de yervermeliyiz… Abartılardanuzakkendimiziolduğumuzgibiortayakoymalıyız…
Uyarılaraaçıkuyumludavranabilmebecerisinigösterebilmeliyiz…
Kulunkusursuzolmadığını,beşerin
her an şaşmaihtimalininbulunduğunubilerekbeşeriilişkilerimizianlamlı hale
getirmeliyiz…
‘’Hayattasadece
ben yokum’’yaklaşımıileötekilerlebirlikteyaşamabilincinibenimsememizgerekiyor…
İştebuarayışbizimütevazıkılacaktır…
Alçakgönüllülükvediğergâmlılıklabaşkalarıiçinkendiniadamışlıkgerçekleşecektir...
Tevazutümerdemlerintemelidir…
İslam
bizemütevazıolmayıöğretti…
Mütevazıelçinin,müstağniümmetiolmayınasılizahedeceğiz?
Bugünmağrurbirdünyada,
biz ümmetin en büyükgereksinimi; dahafazlatevazu… Dahafazlaiçtenlik… Vedahafazlasamimiyettir…
Mütevazıgibiolmak,mütevazıgörünmekdeğilgerçektenrolyapmadan,
imajkaygısınadüşmedendürüstçemütevazıolmak en büyükerdemdir…
Biz
asaletimizitevazumuzdanalaninsanlarız…
İlk
Kur'anneslitevazuvetakvayıkuşandığıiçindirki,kısabirsüredeyeryüzücoğrafyasındayürekfethinigerçekleştirebildiler…
‘’Rahman'ınkullarıyeryüzündetevazuileyürürler.’’(Furkan,
63)
Geleceğeyürümek
mi istiyoruz?
İşteazık…
Tevazuvetakvayüklübiryürek…
Bizi
ne bitirir,biliyormusunuz?
Kendinibeğenmişlik…
Böbürlenmeci, büyüklenmecive ben-merkezcizihinyapısı en tehlikelizehir…
Yeryüzümütevazışahitliklerimizemuhtaç…
Kötülerinelindekangölüne,
ateştopunadönendünya: müşfikdevlet,mütevazıyönetimleriözlüyor…
Temizbirdünyanıngüvencesi,tevazuiletezyinolanyüreklerdir…
