Tenkit Çözüm Değil
“Ben eleştirilmekten rahatsız olmam” sözünün gerçekçi olmasını beklemeyin. Tenkit bir virüstür. Zira her insan, belli dozdan sonra eleştiriden rahatsız olur. Kendinizi tenkitetme özelliğiniz var ise, diğer özelliklerinizi keşfedebilirsiniz.
Tenkit edilmek hayatımızda ilişki içinde olduğumuz tüm insanlarla sorun yaşatır. Bugüne kadar sadece olumsuzlukları yansıtan, övgü yerine sadece tamirci edasıyla bizi düzeltmeye çalışan dostlarımız varsa iyi bir şeydir.
Şöyle bir düşünelim; Eleştirel tutumun sonu yoktur. Eleştirel tutum, % 100 sağlıksız olmasa da sağlıksız olan yanlış üslupla yapılmasıdır. Eleştiren insanlar negatif baktıkları için, genelde mutluluk düzeyleri ortanın altıdır. Böyle olunca da, mutsuzluklarını hayatındaki diğer insanlara yüklerler.
İnsanları eleştirip değiştirmeye girişmeden önce kendi bakış açımızın farkına varmalıyız.
Eleştirel insanların arka planında ebeveynleri vardır. Kararsızdırlar. Çocukluğunda devamlı tenkit edildiklerinden özgürce karar vermekte zorlanırlar. Tenkit hastalığına yakalanmış kişiler bir nev’i çocuk gibidir. Övülme, takdir edilme konusunda cimridirler. Günümüzden misalle asgari ücrete verilen zamma benzerler. Yani hem zammı az verirler hem de gözünüze sokarlar.
Bu tipler eleştirel büyüdükleri için, kendini devamlı kanıtlama çabasında ve ısrarcıdırlar.
Kendisini eleştirenlerin sevgisinden devamlı şüphe ile güvenmez, sevildiklerinin kanıtını göstermenizi test ederler.
Bazıları çok iyi dost, arkadaş olsalar da eleştiriler başladı mı ilişkilerini bozabilirler.
Tenkit işini çok yapanlar zamanla karşıdaki kişi üzerindeki etkisini kaybederler. Ciddiye alınmazlar. Haklı oldukları konularda bile kredilerini doldurdukları için önemsizleşirler.Eleştiren insanlar, her şeyin doğrusunu bildiklerini, mükemmel olduklarını zannederler. Şişirilmiş bir ego ile hareket ederler. Kendi şişirdikleri egoya uygun da itibar beklerler.
Eleştirel yapı, kişinin kontrolüne geçtiğinde hem kendisi hem de çevresi daha olumlu süreçler yaşar. Burada sorun, kişinin bu yönünü fark etmesidir. Eleştiri, içimizdeki negatifliklerin söz ve mimiklerimize yansımasıdır ki, mutlu insanlar olumsuz eleştiride bulunmazlar.
Eleştirel insanlarla birlikte olmak özgüvenimizi yıpratır. Hata yapabilirim hissi yaşadığımızdan nerede nasıl davranacağımızı bilemeyiz.
Eleştiri taş atmaktır. Taş attığınız birinden gül atmasını beklemeyeceksiniz. Sürekli eleştirilmek mutsuz eder. Eleştiri bir iletişim sorunu gibi görülse de sadece doğru üslubu öğrenmek ile sorun çözülemez. Burada dikkat edilmesi gereken kişinin kendi iç dinamiklerini fark edip, benliğiyle yüzleşmesidir.
Karşımızdakini suçlamayı bırakmalı, yeri ve zamanı geldiğinde yapıcı bir üslupla eleştiriyi davranışa yönelik yapmalıdır. Mutlu olmak istiyorsanız eski defterleri karıştırmadan, hayatınızdakileri olduğu gibi kabullenin. Emir veren olmayın. Önemli olan bilmek değil, yapabilmeye çalışmaktır ve’s-selam.
