Şükür Makamının Neresindesin?
İnsanı ve fıtratını yoktan var eden Allah’u Teâlâ yaratmış olduğu insanların mayasından haber vermektedir:
“…Kullarımdan hakkıyla şükreden
pek azdır.”[1]
Evet… Kullar gereken şükrü yapar ama
şükrün hakkını veremez… Ve vermeyecekler de… Çünkü insanın Allah’a
şükredebilmesi için ki sebep vardır:
1- Kendisine bahşedilen nimetleri fark
edebilmesi.
2- Fark ettikten sonra şükretmeyi amelleriyle
dile getirmesi için kalbinde rağbetin yaratılması.
Bu iki sebepten biri eksik olursa
insan şükrü eda edemez…
***
Şükür terimini masaya yatırdığımızda
şeytanın da şükür terimini kullandığını görüyoruz:
“İblis dedi ki:
“Bundan böyle benim sapmama izin vermene karşılık, ant içerim ki, ben de onları
saptırmak için senin doğru yolunun üstüne oturacağım.”[2]
“Sonra elbette
onlara önlerinden, arkalarından, sağlarından, sollarından sokulacağım ve sen
onların çoklarını şükredenlerden bulmayacaksın.”[3]
İblisin, çoklarını “ibadet ediciler
olarak göremeyeceksin!” demeyip; “Şükrediciler olarak göremeyeceksin demesi
bize şükür kavramını yeterince anlamadığımızı gösterir… Şükretmek de bir ibadet
türü iken iblis neden şükür kavramını ayrı zikretti?
Çünkü iblis biliyordu ki şükür makamı;
-
Allah’ın
varlığını hissettiriyordu.
-
Allah’ın
nimetleri karşısında nankör olmaktan kurtarıyordu.
-
Nimetlere
şükretmek günün her saatinde mümkün oluyordu. Özel bir vakti yoktu.
-
Şükür makamı her
saniye nimetlerin yağmur gibi aktığını fark ettireceği için Allah’a karşı kulu,
mahcup ettiriyordu.
-
Şükür makamında
olanlar gaflet makamında olanlar için tozu alınmış bir ayna gibi olacak ve
nefis muhasebesi yapacaklardı…
Elbette ki şeytan, insanın bu makamda
olmasını arzu etmeyecektir… Çünkü şükür makamı kalpteki kibri ve şımarıklığı
kökünden söküp atacaktı.
Şükür makamının çok yüksek bir makam
olduğunu şu aşağıdaki kıssada görebiliyoruz:
-Ömer (r.a) bir adamın:
-Allah’ım! Beni azlardan kıl, diye dua
ettiğini duydu ve:
-Ey Allah’ın kulu! Azlar nedir? diye sordu. Adam da:
-Allah’ın; “Onunla (Hz. Nuh) beraber ancak çok az
kimse iman etmiştir.” (Hud 40) “Kullarımdan şükredenler ne de azdır.” (Sebe 13)
Ayetlerini duymadın mı? dedi. Bunun üzerine Ömer (r.a) de:
-Herkes Ömer’den daha fakih (dinde derin ve ince
anlayış sahibi), dedi.”[4]
***
Bir sahabi bile kendisini şükür
makamında göremiyorsa eğer, bu demektir ki şükür makamının önemini anlamamışız…
Rabbim şükür makamına eren kullarından eylesin. Amin.
