Sporda başkanlık eziyeti
Hep düşünmüşüz de işin içinden çıkamıyoruz. Kulüp başkanlığı cazip bir makam mıdır? Neden insanlar makam isterler? Hatta koltuk için neden kelleyi verecek duruma gelirler? Makam veya koltuk bağımlılığından söz edilebilir mi? Birçok değerli şahsiyet koltuk için, başkanlık makamı için neden kendi sağlığını ve prestijini ortaya koyuyor? Herhangi bir manevi getirisinin dışında başka bir kazanç sağlamıyor. Hele hele mesleği veya meşguliyeti spor olmayanlar için bu tutkuyu veya ısrarı anlamak mümkün değildir. Hele hele ailelerin bu tabloya izin verdiğini aklımıza getirmiyoruz.
Yazdıklarımızı biraz açalım. Aziz Yıldırım Fenerbahçe kulübü için aday olup kazanmasını anlamak mümkün. Kulübe de çok yararı oldu. Şampiyonluklara tanık olabilme şansını yakaladı. Fenerbahçe Avrupa'ya gitti. Pek başarılı olmasa da ülkemizi temsil etti. Fenerbahçe kulübünde dayanışmayı ve kardeşliği en üst düzeye çıkardı. En sıkıntılı ve karmaşık anlarda Fenerbahçe taraftarları, Aziz Yıldırım sayesinde tek yürek olup birleştiler. Saygıdeğer Aziz Yıldırım'ın Türk sporuna ve Fenerbahçe'ye hizmetlerini ve katkılarını göz ardı etmemek lazımdır.
Bütün bunların karşılığında Aziz Yıldırım ne kazandı ne yitirdi. Bize göre sağlığını yitirdiğini gazete sayfalarından öğreniyoruz. Her ne kadar kulüp başkanlığının prestiji çok şey ifade etse de, sağlığın ve esenliğin yerini tutamaz. Sayın Aziz Yıldırım'ın son dönemlerdeki kararlarını ve bunları dile getirmesini müspet buluyoruz. Yerine aday olacağını dile getiren Ali Koç'u kutluyoruz. Fenerbahçe'nin geleceğinin daha da parlak olacağını umuyoruz.
Başkanlık seçimleri Basketbol Federasyonu'nunda da vardı. Lütfü Arıboğan ve Harun Erdenay seçimlere girdiler ve Harun Erdenay reisliğe seçildi. Her iki kişiyi de tanımıyoruz ama onların basketbolcu olduklarını biliyoruz. Daha önceki başkan Turgay Demirel'in de başarılı bir oyunculuk hayatı vardır. Geçmişi başarılarla dolu oyuncuların federasyon reisi olmaları ders çıkarılacak bir tablodur.
Acaba geçmişinde futbolculuk olan bir oyuncu kulüp veya federasyon başkanı olabilir mi? Böyle bir şansı yakalayabilir mi? İşadamları veya siyasetçiler bu şansı onlara verir mi? Haydi diyelim ki, verdiler, futbolcular idarecilikte başarılı olabilme olasılıkları var mıdır? Bu soruların cevaplarını futbolcuların kendileri ve mesleki kurumları verecek birikimde olmaya mecburdurlar.
Bekliyoruz ki, futbolculardan büyük işadamları ve başkanlar çıksın. Umuyoruz ki işadamları futbolcuların önlerini açsınlar ve onlara şans tanısınlar. Futbol camiasının içinden gelen ve futbolculuğun ruhunu bilen kişilerin direksiyona geçmesinin zamanı gelmiştir. Risk alınması gereken bu görevi her önüne gelen bir futbolcunun talip olmaması gerekir. Bu alanda ön araştırma ve hazırlıkların yapılması uygundur.
Galatasaray'ın şampiyonluğunu kutluyoruz. Hele hele antrenörün bir Türk olması (Hamza Hamzaoğlu) bizim için kıvanç vericidir. İsmail Kartal'ı da kutluyoruz.
Sonuç: "Bu sezonun en önemli sonucu (2014-2015) genel olarak sporda şiddetin azalma umududur.
