Soranımız da kalmadı artık!
Tadım tuzum yok uzun bir süredir ve bunu bir tek ben biliyorum. Şimdi siz de öğrendiniz. Kendimi seyrediyorum bir kenardan uzun bir zamandır. Var mıyım yok muyum bilmiyorum doğrusu.
…
Siyah kaplı ince uzun
bir telefon rehberim vardı bir zamanlar. Ne çok telefon numarası vardı orada,
her biriyle görüştüğüm, konuştuğum arkadaşlarıma, dostlarıma ait. İstanbul’um
vardı bu rehberde. Beni ben yapan geçmişim vardı. Teknoloji bu kadar ilerlememişken
ne kadar da mutluyduk. Daha sık giderdik, gelirdik birbirimize.
…
Şimdi çok daha iyi
anlıyorum ki, bu gelip gitmeler şifa olurmuş birbirimize.
…
Almanya’dan Nizamettin
Tomak yazıyor arada bir, hal hatır soruyor. Eski mahallemizden bir arkadaşım
gibi, saf, samimi. Gecenin bir vaktinde “naber kelebek” diyen Isparta’dan Orhan
Alav. Beni ben olduğum için arıyor hala, sohbet ediyor.
…
Oysa gün içinde ne
kadar da çok insanla iletişim içindeyim. Ama gün sonunda gönlüme huzur veren
hiçbir şey kalmıyor. Ve bazen kim samimi, kim bir beklenti içinde bilemiyorum.
…
Gece saat 01:06.
Pazartesi gününün ilk saatleri. Sümbül dağı beyaza bürünmüş durumda,
etrafındaki diğer dağlar gibi. Sarı renkli sokak lambaları aydınlatıyor şehri.
İnsanların çoğu uykuda. Sokakta üşümesinler diye bir süre önce eve aldığım iki
küçük sarman kedicik de ben bu satırları yazarken yanıbaşımda derin bir
uykudalar.
…
Gazze’de soykırım devam
ediyor. Suriye istiklal mücadelesinde emin adımlarla ilerliyor. Doğu
Türkistan’daki Müslüman Türk kardeşlerim çok ağır bir şekilde Çin zulmü
altında. Arakan, Keşmir ve diğerleri…
…
Onları da arayan soran
var mı acaba?
…
Arayanı soranı olmaması
bir insanın, ne kadar da acı!
…
Gerçek yalnızlık bu
olsa gerek.
…
Güllerine ne oldu acaba
Mustafa Özdamar abinin, Üsküdar Selimiye Camii bahçesinde özenle dikip
büyüttüğü…
…
Ümraniye’deki evinde
köşesine çekilen memleket sevdalısı Recep Şükrü Apuhan abim hala derdini
seviyor mu?
…
Üsküdar Kaptan Paşa
Camii yakınındaki Osmanlı bakiyesi evinde eski günlerini yad eden merhum hoca
babamın arkadaşı Erol Bayraktar hoca gecenin bu saatinde uyanık mıdır acaba?
…
Üsküdar Ayazma
mahallesi acı veriyor artık bana. Babamın ve annemin vefatlarından sonra
ayaklarım gitmiyor ruhumun yansıması olan bu semte. Ağlıyorum için için,
kimseler bilmiyor…
…
Ne kadar da şendi, bir
çocuk safiyetiyle sohbet ederdik Üsküdar balıkçılar çarşısındaki Hüdai Koç’un baba
yadigarı dükkanında Celal Yeniçeri hocamızla. O da gitti bu dünyadan ve ben
artık o dükkâna da gidemiyorum.
…
Doğancılar parkına
yakın evlerinin bodrum katındaki ebru atölyesinde sohbet ettiğimiz Mustafa
Düzgünman, O da yok artık bu dünyada. Tüm hatıralarıyla o da gitti.
…
Sevenin yoksa sen de
yoksun.
Sevenin yoksa yalnızsın
hep.
…
Saat 02:34 olmuş.
Soranımız mı?
O da kalmadı artık!
