Siyaset kimin için niçin yapılır?

Devlet; sözcük olarak Arapça’dan dilimize geçmiştir. Anlamı ise, siyasal bakımdan örgütlenmiş, millet ya da milletler topluluğunun oluşturduğu tüzel varlıktır.

Platon, insan ve devleti özdeşleştirmiştir yani devletin, insanın büyütülmüş hali olduğunu savunmuştur. Diğer bir deyişle insan, devleti temsil eden küçük bir örnektir.

Ona göre; "siyaset ile ilgilenmeyen aydınları bekleyen kaçınılmaz son; cahiller tarafından yönetilmeye mahkum olmaktır."

Platon'un devlet'i bir ütopya mi yoksa realizmin zirvesi mi? Bunu okuyucuların takdirine bırakıyorum.

Genellikle "politika" batının, "siyaset" ise doğunun tercih ettiği kavramlardır. Siyaset, belli bir toplumda çatışma halinde olan düşüncelerin uzlaştırılması faaliyetidir. Bu uzlaştırma faaliyeti ise yönetim Erkin'in elde bulunması ile gerçekleşir.

Siyasetin farklı anlamları bulunmakla birlikte kısaca siyaset: devlet işlerini düzenleme, yönetme bilim ve sanatıdır. Bu bağlamda siyaset, erdemli, bilgili insanların mutlaka aktif rol almasını gerektiren kutsal bir alandır. İster istemez hayatımızın her alanına nüfuz ediyor siyaset. Biz siyasetle ilgilenmesek de o bizimle ilgilenmeyi ihmal etmiyor ve bizi çepeçevre kuşatıyor. Bu kadarla da kalmıyor; siyaset, sadece bireylerin değil toplumların, ülkelerin ve tüm insanlığın kaderini çiziyor, dünyanın dengesini belirliyor.

Güne başladığımız ve günü bitirdiğimiz ana kadar, siyaset ve etkileri hayatımıza dokunuyor. İçtiğiniz çayın fiyatı, oturduğunuz evin kirası, üstünüzdeki kıyafetin değerini vb. nice örnekler sıralayabilirim. Tüm bunları alma gücünüzü siyaset belirliyor ya da politikalar belirliyor.

Siyasetten en çok şikayet eden toplum görünüp, en politize toplum olmayı nasıl başarıyorsak onu da bilim ve ilim adamları çözsün.

Dünya üzerinde en politize coğrafya neresi diye sorarsak; ilk adres doğu ve Ortadoğu olur. Bu ülkelerin başında Türkiye, bölge olarak da güneydoğu bölgesi gelir. Siyasi tecrübelerime dayanarak bu tanımlamalarımı yapıyorum. Siyasette en çok söven, en çok faydasını görmek isteyendir.

Siyaset yapma gerekçesi olanları üç kategoride analiz edebiliriz.

Siyaset üç amaç için yapılır:

1. Komisyon için

2. Vizyon için

3. Misyon için

Siyaseti "komisyon" için yapanların hiçbir misyonu yoktur. Hiçbir değer ve hassasiyeti yoktur. Makyavelist düşünce onların ilahıdır. Tek ilkeleri çıkar ve menfaattir. Ona göre bir kişinin hedeflerine ulaşması için başkalarını manipüle etmesinde, sömürmesinde sakınca yoktur. Sabit felsefeleri "yağmur nerdeyse tarlayı oraya sür" Bu kimlikler için asla iktidar değişmez onlar hep kazanan taraftadırlar.

Siyaseti "vizyon" için yapanlar:

Biz bunlara kartvizit siyasetçileri deriz. Kendilerine renkli ve albenili bir vitrin sağladığı için siyasete soyunmuştur. Her yaptıkları ispat ve gösterişe ayarlıdır. Siyasete şahsiyetleri ile kattıkları en ufak değer yoktur. Toplumda görmedikleri değeri ve itibarı, bir partinin yönetiminde yer alarak aldıklarını düşünen değersiz ve vasıfsız şahsiyetlerdir. Oturdukları koltukları altlarından aldığınızda bir hiçe dönerler. Kısacası onlar koltuğa değer katmaz tüm değerlerini o koltuktan alırlar.

-siyaseti misyon için yapanlar: onlar siyasetin katma değerleridirler. Ne komisyoncu ne de vizyoncu olmaya tenezzül etmez, hep dik duruşludurlar. Kaybeder gibi görünseler de aslında duruşlarıyla hep kazananlardır. Çünkü onlar inandıkları dava, iddia ve idealler için orda bulunmuşlardır. Elleri asla kirli değildir. Sağa sola bakmadan her zaman göreve fedakarlıkla koşan, mükâfatını sadece Allah'tan bekleyenlerdir. Onlar için sadece fikirlerinin iktidarı vardır. Ganimet rant talan iktidarı beklemezler. Zalim olmaktansa mazlum olmayı yeğleyenlerdir. Davası olmayanın misyonu, misyonu olmayanın davası olmaz. Her şart ve koşulda bu siyaseti yapanlara selam olsun.

Siyaseti; ahlak, erdem, fazilet ve değerler için yapanların bu arenayı ahlaksız, hırsız, arsız vasıfsız, cahil kimliklere asla bırakmamalı diyor, yazıyı anlamlı ve değerli bir tavsiye ile bitirmek istiyorum.

Humus valisinin, Halife Ömer Bin Abdulaziz' e şöyle bir mektup gönderdiği rivayet edilir:

-Humus şehrinin duvarları harabeye döndü. Onarılması gerek. Ne buyurursunuz? Ömer bin Abdülaziz aynı kağıda cevabını yazar ve gönderir.

"Humus şehrinin duvarlarını adalet duvarı haline getir. Yolları korkudan, zulümden temizle. O zaman duvarın harca, kerpice ihtiyacı kalmaz.