​Şiraze

Türkçemizde çok güzel kelimeler var. Bu söz hazinelerimizi unutturmamak gerek. Yazılarımızda, işyeri/apartman/sokak ve mahalle isimlerinde, dergi ve kitap adlarında kullanırsak bu özge kelimeler yaşar, uzun yıllar boyunca hayatımıza renk, zevk ve değer katar, gelecek nesillere de sağlam biçimde kavuşur. Kelimelere aşina olmanın ilk ve tek şartı, kitap/dergi okumak ve sözlük karıştırmak. İnanın ben okurken her gün yeni olağanüstü kelimeler devşiriyorum.

Dergilerimizi seviyorum, çünkü onlar kültürümüzün ve medeniyetimizin kitapla birlikte iki fedakâr taşıyıcısı. Kitaplar ve dergiler olmasaydı hâlimiz ne olacaktı acaba? Düşünmek bile istemiyorum. Muhteşem mazimizi nasıl bilecek, mübarek ecdadımızın güzelliklerini geleceğe nasıl aktaracaktık? İsmini çok sevdiğim, kurucularına güvendiğim, muhtevasını beğendiğim kıymetli bir dergi var. Meraklandığınızı hissediyorum, öyleyse adını söyleyeyim: Şiraze.

Şiraze henüz genç bir dergi, 18’nci sayısını tamamladı ve okuyucunun önüne çıktı. İki aylık kitap kültürü dergisi, dikkat çekici kapak konularıyla edebiyat ve sanat dünyasının dikkatini çekmeyi başarıyor. Temmuz Ağustos sayısında, “Yazarlık Kursta Öğrenilir mi?” başlığını kapağa taşımış. Tabii konu kurs olunca fakire de müracaat ettiler. Malumunuz 15 yıldır İstanbul ve çevre illerde “Yazı Editörlük ve Medya Kursu”na hasbelkader hocalık yapıyorum. Doğrusu yaygın olarak kullanılan “Yazarlık Okulu” tabirini pek benimseyemedim. Nitekim kullanmıyorum da, ama galiba o da ‘galat-ı meşhur’ olacak. Keşke meşhur olacağına meçhul kalıverseydi!

Dergimizin künyesine bakalım. Kastamonu Sanat Evi adına İmtiyaz Sahibi ve Yazı İşleri Müdürü İhsan Sert. Editörü Murat Sedat Sert. Genel Yayın Yönetmeni Kudret Ayşe Yılmaz, Yayın Danışmanı Dr. Necmettin Turinay. Tanıdığım, fikirlerine değer verdiğim, yazılarından ve eserlerinden istifade ettiğim iyi bir kadro. Kudret Ayşe Yılmaz ve M. Sedat Sert’in hazırladığı kapak dosyası, Turinay büyüğümüzün makalesiyle açılıyor: “Yazmanın Sıfır Noktası: Yazarlık Okulları” Dört sayfada mesele özetlenmiş. Ama devam ediyoruz. Aziz dostum Sadık Yalsızuçanlar ile ‘yazarlık’ üzerine bir konuşma yapılmış. Kudret Ayşe Yılmaz ise “Yazının Yolu Kalemle Çizilir mi?” diye soruyor. Bu sahada emekleri olan A. Ali Ural, Osman Çeviksoy, Mehmet Nuri Yardım, Ali Lidar, Fahri Tuna, Mehmet Kahraman, Zeynep Kahraman Füzün, Hümeyra Yabar, Erhan Genç, Aynur Dilber da fikirlerini beyan ediyorlar. Mukadder Gemici “Yazarlık Derslerine Yardımcı Kitaplar”ı ele alıyor. “Acaba bir yazı/yazarlık kursuna gideyim mi?” diye merak edenler, Şiraze’nin bu sayısını ne yapıp edip arayıp bulmalı, okumalı, ondan sonra karar vermeli. Ben bu konuda ‘taraf’ olduğum için fikrimi söylemiyorum.

Sakın Şiraze bir konuyla sayfalarını mı doldurmuş diye düşünmeyin. Hangi konular işlenmiyor ve kimler yazmıyor ki? Ömer Lekesiz Hüseyin Su’nun Öykümüzün Hikâyesi’ni, Feyza Kartopu neler okuduğunu, Mustafa Özçelik Osman Özbahçe’nin Zarifoğlu, Efsane ve Şiir’ini, Atabey Kılıç İsmail Kara’nın İçimden Geçen Günler’ini, Mehmet Fatih Birgül Taha Abdurrahman’ın Seküler Ahlâkın Sefaleti’ni, Ali Utku Durkheim ve Gökalp’in Felsefe Dersleri’ni, Turan Karataş Sema Bayar’ın Vakitsiz Ölüler Yurdu’nu, Zeki Gürel Yusuf Hamzaoğlu’nun Balkanlar’da yapılan Türk-Müslüman Soykırım’ını, Yakup Öztürk Alper K. Bilir’in Enstitü’sünü, Özlem Güngör M. Fatih Köksal’ın Süleyman Çelebi ve Vesiletü’n-Necât’ını, Zeynep Şenel “Kitap Kandili”ni, İsmail Alper Kumsar “İstanbul’u Kaydeden Adam: Ahmet Rasim Bey”i, Hakkı Özdemir “Marx, Kibir, Kehânet”i, Nevzat Çalıkuşu Halil Ziya Doğruöz’ün Müzmin Susuzluk ile Hüseyin Kural’ın İtiraz Denemeleri’ni, Taner Ay Sermet Muhtar Alus’un eserleri İstanbul Sözlüğü ile 25 Yaşında Olsaydınız’ını, Yusuf Turan Günaydın, James Raven’in Kayıp Kütüphaneler’ini, Yunus Nadir Eraslan Ali Necip Erdoğan’ın Korkuluğun Düşü’nü, Tahsin Yıldırım “Hafız-ı Kütüb İsmail Saip Sencer”in “Dillere Destan Kütüphanesi”ni ve son olarak M. Sedat Sert Hisar dergisinin mimarı Mehmet Çınarlı’nın Edebî Hatıraları’nı yazıyor, anlatıyorlar. “Bir Eser Bir Yazar” bölümünde Gökhan Yılmaz ile Boşlukdikeni kitabı ve yazarın ‘edebiyat dünyası’ üzerine yapılmış bir konuşma var. Daha ne olsun? Hani hep kullanılan bir laf var ya: “Muhtevası dopdolu.” Şiraze’nin muhtevası da, münderecatı da, heybesi de ağzına kadar doludur bilesiniz. Benden söylemesi, gerisi size kalmış.

Milat gazetemiz basında dergilere en fazla sahip çıkan gazete. Bunu, aldığı ödülle de perçinlemişti. Ama yine de onlara borcumuz bitmez. Bu sıralarda ekonomik zorluk çeken dergilere sahip çıkmalıyız. Bazı valilikler, kaymakamlıklar, belediyeler, vakıflar, dernekler, resmî ve sivil kuruluşlar dergi çıkarmaya çalışıyor. Bu konuda zahmete gireceklerine, çıkan dergileri destekleseler çok daha hayırlı bir iş yapmış olurlar. Önemli olan, dergilere yaşarken sahip çıkmaktır. Yoksa kapandıktan sonra artlarından ağıt yakmanın hiç kimseye faydası yok, söylemiş olayım! www.sirazedergisi.com