​Sıkıntı zamanlarında okunacak duâlar

Son iki yazımızda duânın önemi ve duâ ederken uymamız gereken âdâbı anlatmaya gayret ettik. Bu yazıda da Peygamber Efendimiz sallallahü aleyhi ve sellemin sıkıntı zamanlarında okuduğu bazı duâları nakletmeye çalışacağız:

1- “… Lâ ilâhe illâ ente, subhâneke, innî kuntu mine’z- zâlimîne.” (Enbiya 87)

(Senden başka ilâh yoktur. Seni her türlü eksiklikten tenzih ederim, muhakkak ki ben zalimlerden oldum.) (Tirmizi)

2- “Hasbiyallâhu, lâ ilâhe illâ huve, aleyhi tevekkeltu ve huve Rabbu’l-arşil azîm.”

“Allah bana yeter, O’ndan başka ilâh yoktur, O’na tevekkül ettim. O, yüce Arş’ın Rabbidir.” (Ebu Davud)

3- “Allâhumme innî e’ûzu bike mine’l-hemmi ve’l-huzni. Ve e’ûzu bike mine’l-‘aczi ve’l-keseli. Ve e’ûzu bike mine’l-cübni ve’l-buhli. Ve e’ûzu bike min ğalebeti’d-deyni ve kahri’r-ricâl.”

(Allah’ım! Üzüntüden ve kederden sana sığınırım. Âcizlikten ve tembellikten sana sığınırım. Korkaklıktan ve cimrilikten sana sığınırım. Borcun beni alt etmesinden ve insanların kahrından sana sığınırım.” (Buhari)

4- “Lâ ilâhe illellâhu’l-halim’ul-kerimu, subhanellâhi ve tebarekellâhu rabbu’l-arşil-azîmi ve’l-hamdu lillâhi rabbi’l-âlemîn.”

(Halîm ve kerîm olan Allah’tan başka ilâh yoktur. Yüce Arş’ın Rabbi olan Allah’ı her türlü noksan sıfatlardan tenzîh ederim, O’nun şanı çok yücedir. Hamd, âlemlerin Rabbi olan Allah’a mahsustur.) (İ. Ahmed)

5- Hadis-i şerifte buyuruldu ki: “Ben bir söz bilirim ki, büyük bir üzüntüye, sıkıntıya düşmüş bir kul onu söylerse, Allahü Teâlâ ona muhakkak bir çıkış yolu açar. O söz, kardeşim Yunus’un sözüdür: Karanlık içinde kaldığı vakit şöyle demişti:

“Lâ ilâhe illellâhul’azîmu’l-halîmu, lâ ilâhe illallâhu Rabbul-Arş-il’azîmi, lâ ilâhe illellahu Rabbu’s-semâvâti ve Rabbu’l-erdi ve Rabbu’l-Arşi’l-kerîmi.”

“Azîm ve Halîm olan Allah’tan başka bir ilâh yoktur. Yüce Arş’ın sahibi olan Allah’tan başka ilâh yoktur. Bütün semâvatın, arzın ve çok şerefli Arş’ın sahibi olan Allah’tan başka ilâh yoktur.” (Buhari)

6- “Allahu Allahu Rabbî, lâ uşriku bihi şey’en.”

(Rabbim Allah’tır Allah. Ben, O’na hiç bir şeyi ortak koşmam!) (Ebu Davud)

7- “Allâhumme rahmeteke ercu, felâ tekilnî ilâ nefsî tarfate aynin ve aslih lî şe’nî kullehu, lâ ilâhe illa ente.”

(Senin Rahmetini umuyorum ey Allah’ım. Beni, göz açıp yumuncaya kadar da olsa kendime bırakma, benim her hâlimi düzelt, Senden başka ilâh yoktur.) (Ebu Davud)

8- “Hasbiye’r-rabbu minel-ibâdi, hasbiyel-hâliku mine’l-mahlûkîne, hasbiye’r-rezzâku mine’l-merzûkîne, hasbiyellezî huve hasbî, hasbiyallâhu ve ni’mel-vekîlu, hasbiyallâhu, lâ ilâhe illâ huve, aleyhi tevekkeltü, ve huve Rabbul-arşil azîmi.”

“Kullara karşı Allah bana yeter, mahlûklara karşı Hâlik bana yeter, rızık yiyenlere karşı rızık veren bana yeter. Bana O yeter ki O bana kâfîdir. Bana Allah yeter, O ne güzel bir vekildir. Bana Allah yeter, O’ndan başka ilâh yoktur. O’na tevekkül ettim. O yüce Arş’ın sâhibidir.” (Suyuti, Camiu’s-sagir 6580)

9- “Allâhumme innî abduke, ibnu abdike, ibnu emetike, nâsiyetî bi yedike. Madın fiyye hukmuke. Adlun fiyye kadâuke. Es’eluke bi kulli ismin huve leke, semmeyte bihi nefseke, ev allemtehu ehaden min halkike, ev enzeltehu fî kitâbike, ev iste’serte bihi fî ilmi’l-ğaybi indeke, en tec’ale’l-Kur’âne rebî’a kalbî ve nûra sadrî, ve celâe hüznî, ve zehâbe hemmî.”

(Allahım! Ben senin kulunum. Erkek ve kadın kullarının çocuğuyum. Kontrolüm Senin elindedir. Benim hakkımda Senin hükmün geçerlidir. Senin, benim hakkımdaki takdirin adalettir. Kendini isimlendirdiğin veya kullarından birine öğrettiğin veya kitabında indirdiğin veya katındaki gayb ilminde kendine has kıldığın Sana ait olan bütün isimlerle Senden diliyorum ki: Kuranı kerimi; kalbimin neşesi, göğsümün nuru, kederimin izalesi ve üzüntümün gidişi eyle!) (İ. Ahmed)

10- “Allâhumme innî eûzu bike min cehdi’l belâi ve derki’ş-şekâi ve sûi’-l kadâi ve şemâteti’l-a’dâi.”

(Allah’ım belâ cenderesine dûçar kalmaktan, şekâvetin gelip çatmasından, kötü kazadan ve düşmanın kötü halime sevinmesinden Sana sığınırım. (Buhari)