​Şiirin esrarı

Şiir, esrarı milatlar ötesinden gelip hala çözülememiş bir sır olarak durur karşımızda. Herkes ona dokunabilir, lakin dokunmak anlamaya dâhil değildir. Şiirin okunmak için yazıldığını düşünenlerin yanılgısı da bundandır.

Şiir, sadece okunmak için değil dokunmak için de yazılmıştır. Şiire dokunmak, onu hissetmektir, anlamak ve anlamının derinliğinin farkına varmaktır.

Şiirin kendi iç musikisi olması gerektiği kabul edilebilir ancak, şiir okunmakla birlikte anlaşılmak için yazılır. Anlaşılmak için derken yanlış anlaşılmasın. Şiirde şairin ne anlattığını bulmak yerine okuyucunun ne anladığı ve kendinden ne bulduğu önemlidir. Bu açıdan bakıldığı zaman şiirin hakiki anlamı, Ahmet Haşim’in de belirttiği üzere okuyucunun yüreğinde gizlidir.

Şiir, su gibidir. Ona nasıl bakarsan kendini öyle görürsün. Berraktır. Onda her dem kendini görür insan. Her kuyuya bir Yusuf misali, her insan bir şiirdir ve her şiirde bir insan gizlidir. Kuyunun esrarına vakıf olanlar şiir tahtının sultanı olur. Su gibi durudur. Uzaktan bakınca çok sakindir, sadedir, durgundur. Ancak yanına gelince ve onu ruhunda hissedince ne denli derin ve içinde nice anaforlar olduğunu anlar.

Kendi ekseninde dönüp yine kendini bulmaya çalışan kişi, şiirin girdaplarında kaybolmayı başarabilmiştir ve şiirin bilgesi olmuştur. En hırçın dalgaları dehlizlerinde sakinleştirir şiir. Ne kadar durgun ve duru görünse de derinliğini kimse ölçebilmiş değildir.

Şiir tamamlanmamışların tercümesidir. Yarım kalanların, yarım bırakılmışlığın, yarım kalmışlıkların kimlik vesikasıdır. Her şiir bu yüzden hep yarımdır. Yaşadığı hayatta hep yarım kalmıştır insan, şiir gibi. Ömür, onu tamamlayacak olanı aramakla geçer. Bir kitabın sayfalarında gezinirken kendini bulmaya çalışan insan her şiirde bir elmanın diğer yarısını arar gibi kendi yarımını arar durur. Şiirin yarım kalmışlığı insanın yarım kalmışlığıyla birleşince iki yarım o vakit tam olur. İkisini de tam kılacak anlam okuyucunun ruhunda ve şiirin dizelerinde gizlidir. Okuruyla buluşan şiir o dem tam olmuştur.

Bazen bir isyanın en orta cümlesidir, şiir. Her şeye meydan okumaktır. İnsanın inandığı davasını haykırdığı lisandır. Eylemlerin söyleme dönüştüğü yerdir. Protesttir. Aykırılıklar içinde en aykırı durandır. Muhalefete dahi muhaliftir.

En asil duruşun temsilidir. Kitaplar dolusu eylemin bir dizeyle açıklanabildiği slogandır şiir. Bu anlamıyla her şair asidir. Kendi ruhundan başlar isyana. Hayatın rutinliğine meydan okur. Herkesin uyuduğu yerde aykırı düşlerle muhalif bir duruşu takınır. Herkes susarken konuşmaya cesaret edebilen tek sözcüdür.

Aslında bu yüzden şiir, koskoca bir yalnızlıktır. Tek başına kalmışlığın resmidir. Herkes gibi olamamanın bedelidir şair olmak. Farklılıkları yalnızlığına sebeptir. Ne kadar yalnızsa o kadar derindir şiiri. Herkesin baktığı yerden, herkesin gördüklerinden daha fazlasını gördüğü için suçludur ve mahkûmiyeti yalnızlıktır. Koskoca dünya denen zindanda tek kişilik hücrede bir güvercin büyütmeye layık görülmüştür. Lakin bu halinden pişman değildir. Çünkü o güvercin ile dünyayı değiştirebileceğine inanmıştır.

Her şiirin bir yüreği vardır ve acının olduğu yerdedir. Mazlumdan yanadır ve her dem zalime karşıdır. Hiçbir zalimin sığındığı bir şiiri yoktur. Şiir haklının ve mazlumun yanındadır. Gariplerin yol azığıdır. Bir şiirde koca bir orduya meydan okuyacak cesaret bulabilirsin ve koca bir orduyu durduracak güç vardır.

Cesaretinin yanında bir o kadar da merhametlidir, şiir. Kanayan yaralara pansumandır. Acıya yoldaştır. Derde derman…

Sevgi dedin mi, sevgili dedin mi, duracaksın bir elif miktarı şiirin dizinin dibinde. Sevginin öznesidir, şiir. Kalbinde kelebekleri uçuracak kadar engindir bahçesi şiirin. Gül doludur ve bülbül umududur. Özü sevgi, sözü mutluluk ve hayalleri umuttur. Güneşli güzel günlerin arefesinde tesellidir en çaresiz anına şiir. Sonranın güzel hayalleriyle süsler sabır ağacının dallarını. Sevginin müjdesidir. Sevmenin unutulduğu bir çağda elinde sevda sözleriyle kapı kapı dolaşıp insanları sevgiye davet edendir şiir ve şair.

Şair bilir ki, şiire en çok aşk yakışır. Bu yüzden her şiir biraz aşk kokar. Şiirin esrarında aşkı bulabilen sevgi ve umut dolu gönüllere selam olsun. Şiirle kalın…