Şevkiniz Kırılmasın!
Bir kaç yıl önce Endülüs'e gittiğimde El Hamra'yı, Kurtuba'yı gezerken hep şunu düşündüm;
"Endülüs Müslümanları İspanya'da 800 yıl kaldıkları halde buraları kaybetmişler ve bir tek mezar taşları bile bırakılmadan oradan kazınmışlar. Biz ise Anadolu'da yaklaşık 800-850 yıldan beri bulunuyoruz. Anadolu'da tam yerleştiğimiz rehavetine kapılabilir miyiz?"
Hayır!
Çünkü, daha dün "Gezi" olaylarında, üstelik, içimizden bazıları, İstanbul sokaklarına"Zulüm, 1453 de başladı" yazdılar. Bu çıkış bile bizi teyakkuzda tutmaya yeter.
Endülüs nasıl kaybedildi?
Endülüs'ü Müslümanlar yıktılar!
Fetihlerden hemen sonra rehavete kapıldılar, cihadı bırakıp, iç savaş ve iktidar kavgasına tutuştular. Berberiler isyan ettiler, Arapları katlettiler. İç savaş yıllarca devam etti. Taife Sultanları ile Endülüs beyliklere bölündü. Müslüman Sultanlar kendi aralarında savaşırlarken İspanyollardan yardım aldılar. İş birliği yaptılar. Müslümanlar zayıflayınca 3 bin İspanyol, Asturias krallığını kurdu. Hristiyan dünyası bu krallığa destek oldu. Kısa zamanda Müslümanlar feth ettikleri toprakların yarısını Austrias krallığına terk etmek zorunda kaldılar.
1492 de son kale de düştü. Endülüs Müslümanlarının yüz binlercesi şimdiki Suriyeliler gibi Akdeniz'e döküldüler. Bunlardan 90.000 ini Barbaros Hayrettin Paşa Kuzey Afrika'ya naklettiğini anılarında anlatır.
Endülüs Müslümanlarından bir kısmı da İstanbul'a getirilmiş, Galata'da Arap Camii civarına iskan edilmişlerdir.
Endülüs'te kalanlar ise zorla, Engizisyonla, Hristiyan yapıldılar. Bunlara "Moriskolar"denildi. Hristiyan görünmek zorunda bırakılan Müslümanlardı. Zorla domuz eti yedirilip, vaftiz edildiler, kız çocukları ellerinden alındı. 1609 da Moriskolar da İspanya'da silindiler. Müslümanlık İspanya'dan kazınmış oldu.
Rusya, 1550 lerde Kazan Devletine vergi ödeyen bir "Kinezlik" idi. Kazan'ın başkenti Moskova'nın 800 km doğusundaki Kazan şehriydi. Kazan Beylerinin birbirine düşmeleri ve Ruslarla birbirlerine karşı işbirliği yapmalarıyla, Kazan Devleti yıkıldı. Rus İmparatorluğu doğdu.
Kazan'ı Müslümanlar yıktılar.
Afganistan, kendi Devlet Başkanı Babrak Karmal'ın daveti üzerine Sovyet Kızıl Ordusunca 1979 da işgal edildi.
Afganlar Dünya tarihinde eşine az rastlanır bir kahramanlıkla Kızıl Ordu'yu yenip ülkelerinden attılar. Bütün Dünya parmak ısırdı. Koca Sovyet İmparatorluğu bu yenilgi üzerine dağıldı.
Savaş sonrası "Mücahit Liderleri" birbirine düşüler. Ruslardan bile daha fazla Müslüman öldürdüler. Hala sulh ve sükunu sağlayamadılar.
Afganistan'ı Müslümanlar yıktılar.
Irak, ABD ordularınca işgal edildiğinde, Irak ordusu beklenmedik bir direnç gösterdi. ABD çuvalladı. Ancak ABD Irak ordusundan generalleri kendi saflarına çekerek Irak ordusunu yenebildi.
Irak'ı Müslümanlar yıktılar.
Daha onlarca "Müslümanlar yıktılar" sayabiliriz. Bu yara, derin, bu yara, kapanmaz, bu yara kahreden bir yaradır.
Türkiye Özal'la ayağa kalktı, AK Parti'yle koşmaya başladı. Bu "Kutsal Maratonu"Dünya tribünlerden gıptayla izliyor.
Bu başarı hikayesinde; sırf "Hakkın Yanında Olmak" idealiyle AK Partiye oy veren"Aziz Millet" in her bir ferdinin mutlak bir özgül ağırlığı ve değeri vardır. Bu hikaye "Sakarya"nın başarı öyküsüdür.
Gerileme bitip, ayağa kalkmışken, koşmaya bile başlamışken, bu koşuya katılanların bir tek ferdi bile feda edilemez. Bu "idealistleri" bu koşudan döndürecek, şevkini kıracak, heyecanını söndürecek olanlar tarih önünde mes'ul olacaklardır.
Sura bayrak dikilene kadar, el ele, omuz omuza, kimsenin üstüne basmadan, Hep ileri! Hep ileri!
