'Secdelerini çoğalt!'

Rebîa İbni Ka'b (r.a.), diğer ismi ile Ebu Firas; ashab-ı suffadandı. Ashab-ı suffa, mescidin bir bölümünde ayrılan bir gölgelikte kalanlara verilen isimdi. Burada; sahabeyi kiramın evi-barkı, çoluk-çocuğu, işi olmayan, fakir kesimi kalırdı. Orada Kur’an ayetlerini, Efendimiz (a.s.)’ın mübarek sözlerini öğrenmekle, yaymakla meşgul olurlardı. Tabiri caizse ashab-ı suffa; İslam’daki ilk medrese, ilk okul, ilk üniversiteydi.

Rebia b. Ka’b (r.a.) da ashab-ı suffadandı. Evi-barkı, çoluk-çocuğu, eşi olmayan fakir bir sahabiydi. Rasûlullah (a.s.)’ı ilk görüşünde ona büyük bir sevgiyle iman edip kendini teslim eden bir sahabiydi.

Efendimiz (a.s.) geceleri kalkar teheccüd namazı kılardı. Teheccüd namazı, Hz. Peygamber’in (a.s.) kendisine farz olarak eda etmiş olduğu bir namazdı. Bize de Müzzemmil Suresinde anlatılan ve Efendimiz'in (a.s.) çok sayıda ifadelerinde yerini bulan gece namazı önemli bir miras olarak kalmıştır. Hz. Peygamber (a.s.): “Farzlardan sonra kılınan en faziletli namaz gece namazıdır” buyururlar. Allah (c.c.) hepimize gecelerimizi teheccüdle süsleyebilmeyi nasip eylesin.

Cenabı Hak Teâlâ Hazretleri müminlerden, muttakilerden bahsederken “Geceleri az uyurlar, seherlerde istiğfar ederler.” (Zariyat, 17-18) buyurmaktadır.

Geceleri geç saatlere kadar yatmadığımız için seherleri de çoğu zaman uykuyla geçiriyoruz. Rahmet ve bereket saatlerini; en mübarek vakitleri çoğu zaman zayi ediyoruz.

Bir gece Rebîa İbni Ka'b (r.a.), Efendimiz (a.s.)’ı teheccüde kalkacağı vakitte takip etmiş, bir testi su hazırlamıştı.

Hz. Peygamber (a.s.), Medine-i Münevvere’de suyun çok kıymetli olduğu Arabistan şartlarında ve ikliminde; karşısında bir testi suyla duran Rebia b. Ka’b’ı görünce onu onure etmek ve dua etmeye vesile olsun diye bir şey sordu.

Bir an gözlerinizi kapatın! Rebia b. Ka’b’ın yerinde olduğunuzu düşünün...

Medine’desiniz...

Nurlanmış, aydınlanmış şehirdesiniz...

Âlemlere rahmet Muhammed Mustafa (a.s.) karşınızda...

Hazırlamış olduğunuz bir testi suyu ona ikram etmek üzeresiniz, ikram ediyorsunuz ve Peygamber Efendimiz (s.a.s.), size “Bir isteğin var mı?” sorusunu soruyor.

“Söyle! Bir isteğin var mı? İste benden” deyince; her şey ister insan.

Evi-barkı yok...

Malı-mülkü yok...

“Dua et ya Rasulallah! Evim-barkım, malım-mülküm olsun, eşim yok Allah nasip etsin iyi bir evlilik yapayım. Allah bana çocuklar lütfetsin. Allah bana bağ-bahçe versin. Sürülerle koyunlar versin, sığırlar nasip etsin, develerim olsun...” diyebilir. Her şey isteyebilir.

İki cihan serveri Efendimiz (a.s.) karşımızda. Allah (c.c.), onun duasını geri çevirir mi?

Rebia b. Ka’b (r.a.), bir şey istiyor. Gece; seher vaktinde, teheccüd zamanında onun karşısına, huzuruna çıkmış, suyunu hazırlamış ve Efendimiz (a.s.)’ın “Bir isteğin var mı?” sorusuna; “Ey Allah'ın Peygamberi! Cennette seninle beraber olmak isterim” diye cevap veriyor. Kimsesi olmayan, bağı-bahçesi, malı-mülkü, çoluk çocuğu olmayan; suffa ashabından olan garip sahabinin isteğine bakar mısınız? Bu istek ne kadar güzel ve ne kadar akıllıca bir istek... Peygamber Efendimiz (a.s.) başka bir isteği var mı diye yeniden soruyor: “Bundan başka bir isteğin de var mı? Başka bir şey ister misin?”

O da “İsteğim sadece bundan ibarettir” diye cevap veriyor.

Efendimiz (a.s.)’ın; garip, fakir, yoksul, kendisini Allah’a ve Resülü’nün yoluna, ilme, Kur’an’a adamış sahabeye vermiş olduğu cevap: “Bu isteğine (benimle beraber cennette komşu olma isteğine) ulaşabilmek için secdelerini çoğaltmak suretiyle nefsine karşı bana yardımcı ol!”

Secdelerini çoğalt ki Peygamberle beraber olasın. Çünkü Peygamber (a.s.) çok secde ediyor.

Komşuluğunu güzelleştir ki Peygamberle beraber olasın. Çünkü Peygamber (a.s.) komşuların en güzelidir.

Cömertliğini arttır, infakını çoğalt ki Peygamberle beraber olasın. Çünkü Peygamber (a.s.) insanların en cömerdidir.

Hoşgörünü çoğalt! Hoşgörünü artır ki Peygamberle beraber olasın. Çünkü Peygamber (a.s.) insanların en hoşgörülüsüdür.

Hangi konu aklımıza gelirse gelsin. İbadet ve taatten tutun, doğru sözlülüğe kadar. Gözlere, ellere, dile sahip çıkmaya kadar... Hangi konu aklımıza gelirse gelsin Hz. Peygamber (a.s.), güzellikte o konunun zirvesiydi. Âlemlere rahmet Muhammed Mustafa (s.a.s.)’di.

Kendisiyle beraber olmak istediğini beyan eden garip, fakir, yoksul, kimsesiz sahabiye; “Cennette bana yoldaş, bana arkadaş olabilmek için secdelerini çoğalt!” cevabını veriyordu.

Hz. Peygamber (a.s.) bizi bir istikamete yönlendiriyor. “Peygamberi seviyorsanız, Peygamber ile beraber olmak istiyorsanız, ona olan bağlılığınızı, özleminizi ifade etmeniz güzel, onun için mevlitler yazmanız, okumanız, dinlemeniz güzel ama onun ahlakına benzeyecek ahlakınız. Onun secdesine benzeyecek secdeleriniz. Onun gecesine benzeyecek geceleriniz. Onun komşuluğuna benzeyecek komşuluklarınız…”

Allah hepimize Rebia b. Ka’b’ın sorduğu gibi sorup, onun aldığı cevabın gereğini yapabilmeyi; secdelerimizi çoğaltabilmeyi, ahlakımızı güzelleştirebilmeyi hayatımızı iki cihan serveri Efendimiz (a.s.)’ın hayatına benzetebilmeyi ve cennette onunla hemcivâr olabilmeyi nasip eylesin...