Saygı

İnsan doğar, büyür, yaşlanır ve ölür. Bu serüven içinde uyması gereken prensipler vardır. Dinimizin amacı insanı hem dünyada hem ahirette mutlu etmektir. Bu amaca ulaşabilmenin en önemli kuralı saygıdır.

Saygı bir duygudur, bir kültürdür. Karşındakinin düşüncelerine, sözlerine ve davranışlarına, itibarına duyulan his, yaşamın ve insan olmanın gururudur. Karşımızdakine onu düşündüğümüzü hissettirmek, insanların arasındaki olumsuzlukları olumluya çeviren bir bağ, insanlar arasındaki en güzel iletişim kapısıdır.

İnsanlar birlikte yaşayan varlıklardır. Birlikte yaşayan insanların bu birlikteliğini sürdürebilmelerinin temel şartı birbirlerine gösterdikleri saygıdır. Önce kendine sonra başkalarına değer vermek akabinde etrafından değer görmeyi getirir. Çünkü en güzel surette yaratılan insan, insan olmasından dolayı saygıyı hak eder. Hak ettiği saygıyı başkalarına da göstermesi gerekir. Gerekir ki aynı saygıyı başkalarından görebilsin.

Saygı, kendini önemsemek ve kendine değer vermektir.

Saygı, insanların düşüncelerine, inançlarına, ibadetlerine, adetlerine, gelenek ve göreneklerine, yaşam tarzlarına değer vermektir.

Saygı, başkalarına karşı anlayışla davranmak, hareketlerinde dikkatli, özenli ve ölçülü olmaktır.

Saygı, yaşadığın çevreye, canlılara ve nimetlere değer vermek ve korumaktır.

Saygı, büyüklere, yaşlılara dikkatli, özenli ve ölçülü olmaktır.

Saygı, karşındakinin düşüncelerine değer verdiğini ona hissettirmektir.

Saygı, başka inançlara, ibadetlere, adetlere, gelenek ve göreneklere, yaşam tarzlarına, fikirlere değer vermektir.

Saygı toplumsal yaşamanın anahtarı, sevgiyi artıran duygu, yaşam sevinci, insanlar arasındaki sevgi bağı, toplumun çimentosu, huzur ve mutluluk kapısını açan sihirli bir anahtardır.

Ailede başlar saygı. İnsanlar saygıyı çocuk yaşta öğrenir, büyüdükçe geliştirir. Onun için anne ve babalar davranışları ile çocuklarına örnek olmalıdırlar. Çünkü çocuklar sözlerden önce hareketlere bakar ve onları ölçü olarak alır. Saygılı olmasını beklediğimiz çocuklara saygı göstermek onların da başkalarına saygı göstermelerini sağlar.

Kendine saygı ile başlayan hayat başkalarına saygı ile devam eder. Çünkü başkalarına saygılı davranmanın temeli kendine saygılı davranmaktan geçer. Kendi kişiliğine saygı duymayan bir insanın başkalarına saygı göstermesi beklenemez.

İnsan zorunlu olmadıkça tek başına yaşayamaz. Ortak alanlarda yaşamanın gereği de saygıdır. Başkalarına saygı duymak veya saygılı davranmak onlardan da saygı görmenin temel şartıdır. Saygı dinimizin emri olduğu gibi örfümüzün de gereğidir. Onun için anne ve babaya, öğretmene, büyüklere, bütün insanlara, kendine, çevreye, hayvanlara, tüm canlılara, sahip olunan nimetlere saygı göstermek gerekir. Peygamberimiz (a.s.) “Küçüklerine merhamet etmeyen, büyüklerine saygı göstermeyen bizden değildir.” (Tirmizi, Birr, 15) buyurmuştur.

Yaşadığımız çevreye sahip çıkmak, onu kirletmemek, canlıları ve yaşama alanlarını korumak saygı gereğidir. Çünkü çevremizi gelecek nesillerden ödünç aldık ve onlara yaşanabilir bir çevre bırakmak zorundayız.

Nimetin değerini bilmek, onu israf etmemek saygı gereğidir. İnançlara, kültürlere, milli ve manevi değerlere saygı göstermek gerekir. Çünkü bunlar kutsaldır. Bununla birlikte başkalarına saygı göstermeyen, kendini beğenmiş, kibirli insanlara da saygı gösterilmez. İnsanı insan yapan kişiliğidir, ahlakıdır, davranışlarıdır.

Allah’ım! Bizleri büyüklerimize saygılı ve küçüklerimize şefkatli olan kullarından eyle.