Sanallık balonu

Değerli yazar dostum Hüseyin Acarlar'ın bir yazısındaki sözü beni derinden etkiledi. Hani beynimden vurulmuşa döndüm deriz ya, işte tam da öyle. İçinde bulunduğumuz hayatın ve yaşam şartlarının hakikatini ne kadar görmezden geldiğimizi ve dış dünya yerine sosyal medyanın ağlarında bağlı kaldığımızı bir şamar misali yüzümüze vuran bir söz: "Cenazenizi sanal medya arkadaşlarınız mı kaldıracak sanıyorsunuz?"

İbretlik ve hakikatli bir söz. Sade ve bir o kadar da anlamı derin bir söz. Hakikatimizi maskelerle kapattığımız şu günlerde hakikatin özünü bize hatırlatan bir söz. Gerçek dünyadan kendimizi soyutlayıp sosyal medyanın kanalizasyonlarına nasıl da dalmış olduğumuzu bize hatırlatan bir söz.

Yakındakilere uzak kalışımız kalbimize küskünlüğümüzü arttırdı. Özümüzden tel tel kopuyor ve sanal yellerde savruluyoruz. Aynı masanın etrafında farklı âlemlerde geziniyoruz. Yanımızdakileri kaybederken uzaktakileri kazandığımızı zannediyoruz. Ne garip ki, sosyal medya diye diye yalnızlaşıyoruz. Yalnızlığımızı da dünyanın kötülüğü bahanesinin arkasına gizliyoruz. Tuhaf olan ise insanlar birbirleriyle diyaloğu kestiğinden beri dünya içinden çıkılmaz hale gelmeye başladı. Sanal medyanın virüslü ağları dünyayı ve ruhumuzu çepeçevre kuşattı. Nihayetinde de dostluğun da sanalını aramaya koyulduk.

Hakiki dostluğu tozlu raflara kaldırdık, ara sıra tozunu almayı da unuttuk. Raf ömrü en fazla üç beş mesajlık sanal dostluklar uğruna beş metrelik beze bizi sarıp son yolculuğumuza uğurlayacak olanlardan kaçar adım uzaklaştık. Materyalist sistemler gözle görmedikleri her şeyi inkâr ederken gözle gördüğümüz dostlara bizi yabancılaştırdı. Bu çelişkiye isyan edeceğimiz yerde ise sanallığın safsatasına aldandık.

Sanal medya arkadaşlığının sırrı kendi kelimelerinde bize kendini ifşa ediyor: 'Sanal' Yani, gerçeklikten uzak, elle tutulamayan ve varlığı bir yanılsamadan ibaret olan şey. Bir yanılsama yanılgısından uzaklaşamadığımız müddetçe hayattan alacağımız lezzetler de bir yanılgıdan başka bir şey olmayacaktır.

Eskiden doğallık ve yapaylık vardı ve insanlar yapay olan yerine her zaman doğallığı tercih ederdi. Şimdi ise yapaylığın yerini daha teknolojik bir terim olan sanallık kavramı aldı. Lakin yapaylığın yerine getirilen sanallık insanlara cazip geldi. Sonrasında da sanallık doğallığa galip geldi ve insanlar doğal olan yerine sanal olanı tercih eder oldu. Bunun nedenini ise birçok madde ile açıklayabiliriz, ancak temel nedeninin insanların insanlıktan uzaklaşma gayretleri olduğunu düşünüyorum.

İnsanlar gerçek hayattaki acizliklerini sanal ortamdaki kahramanlıklarla teselli etmeye çalışmaları da bunun en acı göstergesidir. Sanal ortamda hayvan haklarından dem vuranların gerçek hayatta bir kedinin dahi başını okşamadığına üzülerek şahit oluyoruz.

Sanal ortamın aldatmacasını bu balon patlayıp elimizde bir nefeslik havası kaldığında anlayacağız. Sonrasında ise kalan son nefesimizi verdiğimizde cenazemizi yine de gerçek hayatta sırtımızı döndüğümüz insanlar kaldıracaktır. Vesselam.