Ramazan gibi dostların olsun

Öyle dostların olsun ki…

Geldiklerinde sevinç kaplasın içini, gittiklerinde hüzün.

Ramazan öyle bir dost.

Hep hayra çağıran,

İyiliği emredip kötülükten meneden.

Gelirken sevindiren, giderken hüzünlendiren.

Bir sonraki vuslatı iple çektiren.

*

Ne güzel bir Gönlü vardır Ramazan’ın ve ne güzel bir ‘Dil’i.

“Gönlünü temiz tut!” der.

“Dilini temiz tut!

İftiradan, yalandan, gıybetten uzak dur!”

*

“Ey,

Elinden ve dilinden emin olunan kul!”

*

Ramazan,

“Helâlinden kazan, harama asla tevessül etme!” diyen bir Dost’tur.

“Helâlinden kazandığın maldan, akrabalara, yetimlere, fakirlere, yolculara…

Muhtaçlara ver!” diyen.

“Bugün bir yetimin başını okşadın mı?” diye soran.

Ve her an hatırlatan:

“Namazı hakkıyla kıl, zekâtı hakkıyla ver!

Allah’a ve Allah’ın kullarına verdiğin sözlere sadık ol! Emanete riayet et!

Emin ol!

Mü’min ol!

*

“Hasta isen, sıkıntıda isen Allah’a sakın isyan etme!

Sabret!

Tevekkül et!”

Ramazan, “Dünyana ahretine faydalı olmayan söz ve davranışlardan uzaklaş!” diye ikaz eden bir dosttur.

“İffetini, namusunu koru!” diyen.

“Edepli ol.

Edepsizlik etme!”

*

Elbette, tekrar tekrar namaz:

“Sana kitaptan vahyedileni oku, namazını dosdoğru kıl!”

Ramazan, kalplerimize Allah’ın emirlerini hatırlatan bir dost.

“Namazın seni, her türlü ahlâksızlıktan, edepsizlikten, haksızlıktan, adaletsizlikten korusun!”

Namazın böyle bir namaz olsun.

Şekilden ibaret olmasın!

Oruç da…

Aç kalmaktan, susuz kalmaktan ibaret değil.

Yalan söylüyor ve yalanla iş yapıyorsan…

“Allah’ın senin aç ve susuz kalmana ihtiyacı yoktur!

Muhtaç olan sensin!..

Aczinin farkında ol.

Mü’min ol!

Emrolunduğun gibi dosdoğru ol!

Kendinin, anne babanın, akrabanın aleyhinde bile olsa, adaleti ayakta tut! Allah için şahitlik edenlerden ol!”

*

- Annene, babana öf bile deme,

- Zevcine, zevcene adil davran,

- Çocukların arasında adaletsizlik yapma,

- Adaletten şaşma,

- Mazlumun âhını alma,

- Müjdele, nefret ettirme,

-Kolaylaştır zorlaştırma!

*

Ye, iç…

İsraf etme!..

*

- Bencillikten uzak dur,

- Başkasına iyilik et,

- Yaptığın işi güzel yap,

- Adil ol, adaletin de üzerine çık,

- İhsan’ı unutma,

- Vermen gerekenden fazlasını ver!

*

Ramazan bizi gece gündüz ikaz eden bir dost:

“Kibirlenme!

İşçiye, hizmetçiye, yoksula, fakire iyilik yap.

Allah, kendini beğenenleri, çokça övünenleri, yeryüzünde böbürlenerek yürüyenleri sevmez!”

*

Ramazan ne güzel bir Dost.

Bu sene de bir ay boyunca bizimle birlikteydi.

Dostlarımız Recep ve Şaban,O’nun gelişini haber verdi. Ramazan gönüllerimize, evlerimize ne güzel geldi.

Bu sene de, nice güzelliklere vesileydi.

Ve işte,

Gelişiyle sevindiren “Dost” giderken “hüzün” bırakıyor kalplerimize.

Çocuk işte…

Şunu sordu saf yüreğiyle:

“Ramazan’ın bitmesine üzülüyorsak, niçin Bayram yapıyoruz amca?”

Bayram, gülüp oynamak değil.

“Şeker Bayramı” hiç değil!..

Çocuğa nasıl anlatacaksın?

“Bir veda yemeği gibi. Aramızdan bir süreliğine ayrılacak olan Dostumuzla birlikte bir veda yemeği..

Böyle düşün.”

*

Ramazan yine gelecek de, biz burada olacak mıyız?

Geçen Ramazan, kimler aramızdaydı…

Nice tanıdık rahmetli oldu…

Seneye kadar, kim öleee

kim kala.

*

Ramazan, Güzel Dost, bu sene de gidiyor.

Biz, bu “Dostluk Pınarı”ndan ne kadar istifade edebildik?

Aç ve susuz kalmanın ne kadar ötesine geçebildik?

*

Ramazan, bizim Dostumuz.

Pekiii…

Biz Ramazan’ın Dostu muyuz?

“İnancımızın İnsanı” mıyız?

Yoksa…

Oynuyor muyuz?

*

Ramazan Bayramınızı tebrik ediyorum..

“Dost”lar.