Ramazan bitti. Şimdi eski hâlimize dönebilir miyiz?
(Ramazan’da İslam ölçülerinde, Müslümana yakışır bir hayat yaşadığımızı farz ederek!) Ramazan bitti. Şimdi eski hâlimize dönebilir miyiz. Kendi yağımızda kavrulmaya devam mı, heva ve hevesimizin peşinde koşmaya devam mı, kurduğumuz pembe hayallerde nerede kalmıştık, görmesini dilediğimiz o tatlı rüyalar, lüks ve şatafatlı hayat, konforlu yaşam nerede… Makam mevki beklentisi, zenginlik hırsı, dünyanın sanatı saltanatı, sahi biz nerede kalmıştık, sen nerede kalmıştın…
Nispeten bu düşüncelerden sıyrılmıştık Ramazan’da; ama Ramazan geçti, biz nerede kalmıştık... Kendimizi Ramazanda nispeten arındırdığımız, o günah ve vebal yağmurunun altında ıslanmaya devam mı edeceğiz. Aklımızı başımıza alıp, hayatımızın muhasebesini yaptığımız Ramazan ayını –geçti, gitti- olarak görüp yeniden karanlıklarda gölge aramaya devam mı edeceğiz.
Gerçekten insan neyin beklentisinde bunu anlamak zor. Bakınız, İslam denen nizam, kusursuz bir saadettir. Hem dünya hem de ölüm ötesi hayata düzen veren bir sistemdir. Hayatımıza yansıtamadığımız nokta, anlayamadığımız kısım budur. Zenginlik yakışır Müslümana, makam en yüce mevkiler hakkıdır Müslümanın, tertemiz bir hayat, konforlu bir düzen elbette Müslümanın da hakkıdır. Ölçü, denge ve nizam, kestiremediğimiz, hayatımıza yansıtamadığımız budur.
Nefis esiri oluşumuz, o büyük makamlarda insanların kalbine temas edemeyişimize itiraz ediliyor. İsrafa girip, aç olan komşusuna bir tas çorba götürmemene itiraz ediyor İslam. Hayatın gerçekleriyle yüzleşemeyip, dünyanın çeşitli coğrafyalarında her an ölen öldürülen on binlerce Müslümandan bihaber olup sadece aybaşı aldığın maaşa odaklanmana, yirmi yıl bitiremediğin ev taksitlerine gömülüp bir gıdım ekmek paylaşamamana itiraz ediliyor. Her gün çocuğumuzun beslenme çantasına envai çeşit lezzet koyup, bir gün olsun Afrika’daki mazlum bebelere bir beş liralık sms gönderme gibi bir derdimiz olmadığı için eleştiriyor, eleştiriliyoruz.
Ramazan bitti diye, yumuşak ahlakımızı bir köşeye atmamızdır yanlış olan, iyi huyumuzu ömrümüze nakşetmememizdir fena olan, emrimizin altında çalışan bir çalışanımızla öğlen yemeği yemeyi kalbine sindiremeyişine isyan ediliyor, emri altında çalıştığın amirine-patronuna sadakatin en yücesini göstermeyişine üzülüyor insan; çünkü bu değildir İslam.
Aile efradımızı ihmal edip, kahvehane köşelerinde dizdiğin o taşlardan bıkmamanı kabul edemiyoruz. Sosyal medyada günde bilmem kaç saat geçirip, eşine birkaç güzel kelam etmeyişin bizi üzüyor, çocuklarımıza Ramazanın ruhunu anlatmayışımız ve bunu hayatımızın tamamına yansıtmamız gereken bir emir olduğunu bilmeyişimiz günahtır-vebaldir, yalandır-yanlıştır, ötesi-zarardır ziyandır…
Ramazan bitti, ama biz hâlâ Müslümanız. Müslüman, her dem ü daim merttir, yiğittir, dürüsttür, iyi huyludur, yardımseverdir, paylaşımcıdır… Bu vasıflar bitip tükenmedi ki, ebeden bunlarla muvazzafız, unutmamamız gereken, aklımızı, gönlümüzü bu şerefle onarmalıyız, ahlakımızı bu bilinçle bina etmeliyiz, hayatımızı böyle ihya etmeliyiz. Ötesi, ötesi yok…
- Bayramınızı Muhammedi bir bilinçle tebrik ederim. -
