Peygamberi bilmek

Kendini ve Allah’ı bilen insan peygamberi tanımakla mükelleftir. Çünkü Hz. Peygamber her konuda en güzel örnektir. Cenâb-ı Hak Peygamber Efendimizi bize yol gösterici olarak göndermiştir. O’nu övmüş, O’na uymamızı emretmiş, O’nu hüküm koyucu olarak bildirmiş, O’na itaat edenlerin kurtulacağını ve O’na muhalefet edenlerin ise kötü bir akıbetle karşılaşacağını beyan etmiştir.

Peygamber Efendimiz mutlak her alanda en güzel bir örnektir. “Allah’ın Rasûlü’nde pek güzel bir örnek vardır.” (Ahzâb, 21) “Sen elbette çok yüce bir ahlâk üzeresin.” (Kalem, 4) “…Şüphesiz ki sen insanları en doğru yola götürüyorsun.” (Şûrâ, 52) “O, kendi arzusuna göre konuşmaz. O’nun konuşması vahiyden başka bir şey değildir.” (Necm, 3-4) “ Andolsun, Allah, mü'minlere kendi içlerinden; onlara âyetlerini okuyan, onları arıtıp tertemiz yapan, onlara kitab ve hikmeti öğreten bir peygamber göndermekle büyük bir lütufta bulunmuştur.” (Âl-i İmrân, 164) ayeti kerimeleri bunu bildirmektedir. Peygamber Efendimiz “Bir şahit, bir müjdeleyici, bir uyarıcı; Allah'ın izniyle kendi yoluna çağıran bir davetçi ve aydınlatıcı bir kandil olarak gönderildi.” (Ahzâb, 45)

Peygamber Efendimize itaat etmek zorunludur. “Ey iman edenler! Allah'a, Peygamberine, Peygamberine indirdiği kitaba ve daha önce indirdiği kitaba iman edin.” (Nisâ, 136) gibi birçok ayette Allah kendinden sonra Hz. Peygamber’e itaat emrini vermektedir. Aynı emri “Eğer Allah'ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın.” (Âl-i İmrân, 31) emriyle Hz. Muhammed (s.a.v.) üzerinden de bize bildirmektedir. Çünkü “Kim peygambere itaat ederse, Allah'a itaat etmiş olur.” (Nisa, 80) “Peygamber size ne verdiyse onu alın, neyi de size yasak ettiyse ondan vazgeçin.” (Haşr, 7) emri bu itaati emretmektedir. Allah (c.c.) “Biz her peygamberi sırf, Allah'ın izni ile itaat edilmek üzere gönderdik.” (Nisâ, 64) ayeti ile peygamberlerin gönderiliş amacının kendilerine itaat edilmesi olduğunu görüyoruz.

Peygamber Efendimizin hüküm koyma yetkisinin olduğunu yine bize Yüce Allah “O, onlara iyiliği emreder, onları kötülükten alıkoyar. Onlara iyi ve temiz şeyleri helal, kötü ve pis şeyleri haram kılar.” (A’râf, 157) diye bize bildiriyor. Ona uymayanlarla da “Allah'ın ve Resûlünün haram kıldığını haram saymayan ve hak din İslam'ı din edinmeyen kimselerle, küçülerek (boyun eğerek) kendi elleriyle cizyeyi verinceye kadar savaşın.” (Tevbe.29) buyurarak savaşmayı emretmektedir.

Peygamber Efendimizin görevini Yüce Allah “Biz her peygamberi, ancak kendi kavminin diliyle gönderdik ki, onlara (Allah'ın emirlerini) iyice açıklasın.” (İbrahim, 4) ayetiyle bildirmekte ve o görev de Allah’ın buyruklarını insanlara bildirmek, onları doğru yola iletmek, Allah’ın muradını açıklamaktır. Bir başka ayette ise bu görevi yüce Allah “Kendilerine indirileni açıklaman için ve düşünüp anlasınlar diye sana da bu Kur'an'ı indirdik.” (Nahl, 44) diye beyan etmektedir.

Peygamber Efendimize itaatin karşılığını Allah “Kim Allah'a ve Peygamberine itaat ederse Allah onu, zemininden ırmaklar akan cennetlere koyacaktır; orada devamlı kalıcıdırlar.” (Nisa,13), “Kim Allah ve Resûlüne itaat ederse büyük bir kurtuluşa ermiş olur.” Ahzâb,71) “Mümin erkeklerle mümin kadınlar, Allah ve Resûlüne itaat ederler. İşte onlara Allah rahmet edecektir.” (Tevbe, 71)

Diye müjdelerken O’na muhalefetin cezasını da “Kim Allah'a ve Peygamberine karşı isyan eder ve sınırlarını aşarsa Allah onu, devamlı kalacağı bir ateşe sokar ve onun için alçaltıcı bir azap vardır.” (Nisa,14) diye uyarmaktadır.

Peygamber Efendimize karşı yapılan her hareketin karşılığını Allah veriyor. O’na uyanları mükafatlandırırken, O’na uymayanları da cezalandırmaktadır. Çünkü O’na itaat Allah’a itaattir. O’na muhalefet Allah’a muhalefettir. Hz. Peygamberimizi üzecek hareketlere Allah mukabele etmekte ve kullarını uyarmaktadır. Evine izinsiz girilmemesinden, O’nu üzecek sözler söylenmemesine kadar. Oturduğu beldeden içinde yaşadığı insanlara kadar O’na özel bir durum vermiştir. “Allah ve Resûlünü incitenlere Allah, dünyada ve ahirette lânet etmiş ve onlar için horlayıcı bir azap hazırlamıştır.” (Ahzâb, 57)

Bütün bu ayetlerden anlaşılan Cenâb-ı Hak, Hz. Peygamber Efendimizi çok özel bir konuma oturtmuş ve kullarının da böyle davranmasını emretmiştir. O’na uyanlardan olmak ümidiyle…