Onlara anlatamazsın
"Benüm bunda kararum yok ben bunda gitmege geldüm
Bezirganam meta'um çok alana satmaga geldüm"(Yunus. E.)
İçinden seslerin ve sözlerin hızla akıp gitmekte olduğu bir sahrau2026 Sen ve ben "kalbimizde imanın güneş yüzlü çocuğu"yla "sevda" deyip çıkıyoruz yolau2026 En şedit ayrılıkların yaşandığı bu kurak diyarda ibreti, nasibi, hikmeti film gibi, ses fırtınasında savrulan sözleriyse kalıcı bir hakikat misali izlemeye alışıyoruz zamanlau2026
Ruhumuz buralı olmadığı, nadiren de olsa hatırladığı ve hatırladığı ölçüde müsaade ettiği için, önce, O'nun adına, O'nun uğruna ve O'nun için tutunuyoruz gördüğümüz ne varsa. Biliyoruz ki O uğurda sevmek, sevmelerin en görkemlisi. Fıtratın emri! İçimize kalu00fb belada serpilen sessiz baharlar rakikleştiriyor, hassas eyliyor bizi. Ruhumuzla baş başa kalmayı başardığımızda her şey selametin resmi oluyor. Fakat bir dem geliyor, nefsimize dokunan el yağmalıyor bu latif yürüyüşü... Sonrası ses seliu2026 Kapan, koparan, unutturan, insanı alıp götüren o kalabalıkların büyüsüne ram oluyoruz.
Gözlerimiz gördüğüne yakalandıkça, gönlümüzle kalın duvarlar örülüyor aramızau2026 Öfke, olanca cazibesiyle esareti altına alıyor insanlığıu2026 Devasa bir uğultu deryasında kalınca biz u2013ama kalabalıklar arasında kimsesiz- sevdiğimizi unutmasak da, neden sevdiğimizi hatırlayamıyoruzu2026 Dışarıya anlatma çabamız, kendimize anlatamamak yüküyle geri dönüyor. Onun için, dışarıyla hemhal olduğumuz ölçüde terk ediyoruz kendimizi. Çığlıklar, yabancı gölgeler, yalancı teoriler, fikri, karşıdakine dikte etme çabaları ve nihayetinde yaşanan çatışmalar güzele dair ne varsa öldürüyor, gel-geç zafer naralarına müptela kılıyoru2026 Biliyoruz üstelik, en çok kendimizden rahatsızlık duymanın acıtıcı suretiniu2026 Arada cılız bir nida dokunuyor olanca merhametiyle omuzlarımıza; nimet ne için, hizmet nasıl, şükrün yok mu kaideleri? Duyduğumuz halde dinlemiyoruz, bakmakla görmek arasındaki farkı fark edemeden koşuyoruz o gürültü deryasınau2026 Unutmak böylece, tam da burada başlıyor.
Sevgiyi bir kavgada ispatlamaya çalışmak, kavgalarla yaşamaya alışmak. Sevdalanmak, vurarak, hırpalayarak, kırarak, küfrü lisanımızın emri kılaraku2026 Nihayet bitmesi muhakkak bir dünyada, yol üzerine bırakılan sebeplere sarılaraku2026 Rüyada yürüyebilmekten çok, rüya içerisindeki gölgelere tutunaraku2026 Kalbimizle aramıza ördüğümüz kalın duvarları nasılsa bir gün yıkabilecek olma tesellisine sığınırken, her gün o duvara bir tuğla daha bırakaraku2026 Mücadele erdemini, soylu bir ruh halinden soyutlayaraku2026
Cümlenin, pencere kenarına oturarak mahzun, süku00fbtu terennüm ettiği demde, Ali Ural satırları düşüyor hafızama;
Sevgili dost
Kuyumcu bir arkadaşın var mı, mizanını ve mihenk taşını ödünç alabileceğin? Cesaretin var mı sözlerini ve yazdıklarını tartıp ölçmeye? Mürekkebin var mı; "Neden durakladın?"
Valery, "her şey bir duraklama ile başlar diyor, demek başladın."
Ey insan!
Sen yaratılmışlar arasında Rabbimin en şerefli ve üstün kıldığısınu2026 Önünde, bu talihle kazanılması gereken bir serüven var, ismine "dünya" diyorlaru2026
Eylediğin ve söylediğin sende, seninle kalacak ve mekanı meçhul, zamanı muamma bir aralıkta, o Yüce Divan'a seninle varacaku2026
