Olmuyor, bu futbol oyununu beceremiyoruz

Futbol zevkini tatma umudu ile dostlarımızla televizyonun karşısına geçip oturduk. Trabzon-Fenerbahçe maçını izlemeyi ve gecemizi keyifli geçirmeyi planlamıştık. İstedik ki gecemiz zehir olmasın, sevgi ve barış havası içinde maç seyredelim ve sonunda rakip takımlar kucaklaşsın. Daha ileri giderek, umut ettik ki futbol tüm ülkemize barış getirsin.

Futbola başlandığı andan itibaren nefret, kin, intikam öne geçmiştir. Birinci dakikadan son ana kadar gerginlik, öfke devam etti. Avni Aker'de (Trabzon'da) futbolcular ve hakemler iyi niyetli idi. Maalesef Trabzonspor taraftarları, biraz da tahrikin etkisiyle, maçı oynatmamaya kararlı gibi idiler.

Futbolun utanç gecesi gergin bir atmosferde başladı. İlk dakikalarda sahaya yabancı madde ve Volkan Demirel'e kapı kolu atıldı. Golün ardından taraftarlar sahaya tekrar patlayıcı madde fırlattılar. Hakem maçı durdurdu.

Olaylar ileri dakikalarda da sürdü. Kale arkasındaki taraftarlar direkleri indirdi, ağları yırttı. Fenerbahçe takım olarak sahadan çıkmak istedi. Taraftarların sahaya çakmak, bozuk para, taş ve meşale yağmuru dinmedi. Seyircilerin Fenerbahçe bayrağını yırtarak indirmesi üzücü idi.

Seyirciler o kadar öfkeli idi ki, kulüp başkanı onlara hakim olup sözünü dinletemedi. Seyirciler Trabzon'un ceza almasına ve mağlup olmasına yol açtılar. Hiçbir taraftar kulübünün zarar görmesini istemez. Öfkesini kontrol edemeyen insanlar seyirci kabul edilemezler.

Fenerbahçe cephesinden olaya bakarsak; takım olarak sakin idiler, soğukkanlı idiler, büyük büyük bir korku yaşadılar. Bu olayı unutacaklarını sanmıyoruz. Şampiyonluk yolunda mesafe aldılar.

Trabzon açısından olaya bakalım; hiçbir sebep yok iken maçı kaybettiler, ceza alacaklar, şehir olarak olumsuz bir damga yediler. Trabzonspor şampiyonluk yarışında devre dışına itildi.

Futbol Federasyonu önlem almadılar. Futbolda şiddetin hastalık boyutuna vardığı görülmelidir. Kısa vadede bütün statlara tel örgüler dikilmelidir, güvenlik çok ileri düzeyde sağlanmalıdır. Ülkemizde centilmenlik için eğitime ve zamana ihtiyaç olduğu unutulmamalıdır.

Öneri: Futbol takımlarını profesyonel yöneticiler idare etmelidir. Yönetim kurullarında futbolcular görev almalıdır. Yöneticilerin sivri dilli konuşmaları önlenmelidir ve cezalandırılmalıdır. Her takımın psikiyatrisi ve psikoloğu olmalı ve onun görüşlerine yer verilmelidir.

Sonuç: "Futboldaki şiddet politik ortamla ve söylemle, sosyal problemlerle doğrudan ilişkilidir."