OLAN OLDU

Yazılacak çok şey var,

Gözlerin görmek istemediği, kulakların duymaktan kaçındığı, idraklerin kapalı olmayı istediği şeyler. Ama biz geleceği inşa ile mükellefiz, bu yüzden şimdilik yarınlara yönelik olsun söyleyeceklerimiz.

İki günlük Ağır bilanço 34 ölü, 180 yaralı bin küsur ev, kurum işyeri tahribatı. Peki, Kobane'de?..

Üç günlük kayıp bundan daha az.

Dedik ya, gelecek inşasıyla mükellefiz.

Biz 100 yılda bir yakalanabilecek fırsatı yakaladık derken ansızın kuş gibi uçup gittiğini görmek ne kadar acı.

Bu acıyı otuz insanımızın hayatını kaybetmesi ile tatmak daha da acı.

Batılıların başımıza musallat ettikleri İŞİD belası yüzünden memleket kan deryasına döndü. Karanlık odaklar fırsattan istifade JİTEM usulü devreye girdi.

Bu saatten sonra kim ne yaparsa yapsın faili çok da net olmayacak.

24 yıl önce başlamıştı,

Öldürülen birisini PKK vurmadığı halde ölen o Hizbullahçının katili PKK idi. Sonra Hizbullah adına işlenen cinayet takip ediyordu. Kendilerinin vurduğu insanların dışında da vurulanlar iki tarafa yazılıyordu.

Şimdi aynı günleri yaşıyoruz.

Demek ki süreci sağlam örmemişiz,

Demek ki iki tarafı aşan güçten hepimiz habersizmişiz,

Demek ki nelerin dönüp bittiğini kestirememişiz.

Yoksa bu kadar kolay aşılabilecek bir meseleden dolayı tarihimizin en kanlı gününü yaşayabilir miydik?

Olan bitenler için üzüntüyü ifade edecek sözcük terminolojide henüz yer almadı.

Bu süreci aşmalıyız,

Beraber aşmalıyız,

Türk-Kürt savaşına döndürmek isteyen derin unsurlara fırsat vermeden,

Başta Kandil, İmralı ve HDP olmak üzere görüşmeleri yoğunlaştırmalıyız. Zira bundan sonraki şiddet dalgasını bu ülke kaldıramaz.

Kim ne derse desin 100. Yılını dolduran anlaşmaların görüşüleceği bu dönem hasta bir Türkiye ile masaya oturmak isteyecekler.

Yani,