Neredesin ey Kürt Kamuoyu?

Değerli Dostlar, son zamanlarda sık sık gelen şehit haberleri yüzünden ajanslara bakamaz oldum. Memleketin çeşitli yerlerinde yaşanan saldırılar bende tik oluşturdu. Telefonun haber alarmı her çaldığında yüreğim cız etmeye başladı.

Sokaklardan edindiğim izlenime göre, insanlar şehit düşen genç fidanların acısını benim gibi taşıyamaz olmuşlar. Hemen hemen herkes bir şehit haberiyle karşılaştığında televizyonun kanalını değiştirdiğini söylüyor.

Size şöyle bir detay daha vereyim. Benim yaşadığım ilçe Simav'da 83. kez düzenlenen Geleneksel panayır bu yıl sönük geçiyor. Nedeni son günlerde sıklaşan şehit haberleridir. Hemşerilerim "Bir yerlerde evlat acısından Analar ağlarken, panayırda eğlenmeye bizlerin vicdanı müsade etmiyor" diyorlar.

Dostlar, doğruyu söylemek gerekirse, ben PKK'nın silahı yeniden eline alacağına hiç ihtimal vermemiştim. Bana göre, PKK eline bir daha silah almaya kalkıştığında, karşısında Kürt Kamuoynun baskısını bulacaktı. Bunuda yazılarımda ve katıldığım televizyon programlarında defalarca söyledim.

Çünkü,, İktidarın başlattığı süreç onların yaşadıkları yerlere huzur getirmişti. Çünkü, İktidarın başlattığı süreç onların can ve mal emniyetini sağlamıştı. Hepsinden daha önemlisi İktidarın başlattığı süreç sorunların müzakere yoluyla çözülmesine kapı aralamıştı.

Peki karşısında yeteri kadar kamuoyu baskısı görmeyen hainler20 Temmuzdan bu yana ne yapıyorlar? Kalleşçe Polisimizi ve Askerimizi şehit ediyorlar... Yollarda Kürtlerin arabalarını yakıyorlar... Yaptıkları saldırılarla Kürtlere hizmet götüren iş makinalarını kullanılamaz hale getiriyorlar... Patlattıkları bombalarla Kürtlerin canlarına kastediyorlar vesayre vesayre...

İddiayla yazıyorum, karşısında güçlü bir kamuoyu baskısı gören PKK haince saldırılarını anında durdurur. Mesela Diyarbakır'da yüz binler PKK karşıtı bir yürüyüş yapsa bu hainler hiç vakit kaybetmeden inlerine çekilirler. Hainlerin inlerine çekilmesiylede buzdolabında bekleyen Çözüm süreci yeniden devreye girer.

Kobani olaylarının ülkenin doğusunu kasıp kavurduğu günlerde, aynı başlıkla Kürt Kamuoyunun vicdanına seslenmiştim. Bugünde yeniden "Neredesin ey Kürt Kamoyu?" diyorum. Ne olur kardeşlik hukukunun gereğini yapında, bu kalleşler ellerindeki silahı bıraksınlar. Ne olur kardeşlik hukukunun gereğini yapında, yeniden Anaların gözyaşları dinsin...