Murattan maksat…

Yazı mı yazıyorsun, şayet vicdanın üslubuna ve kelimelerine yansımıyorsa, yüreğine yansıyan zulümdür. Manav mısın, çürükleri saklama maksadıyla sepetin altına koyuyorsanız, meyve veren o ağacın kökü de dalları da size hakkını helal etmez. Dost bildiğin, kardeş bildiğin kişi ola ki gün geldiğinde birine zulmedecek olsa ve sen putları devirircesine dostunu, kardeşini karşına alacak iradeyi gösteremezsen eğer, dostun dostu Ebubekir isimli tarihin en kutsi dostunu tanımıyorsun demektir. Eğer bir öğretmen, talebesinin kalp denen azasında, gönül denen melekeyi keşfedememişse, o öğretmen diye bilinene esnaf gözüyle bakabilirsiniz. Tanıştığınız her şahısta bir dergâh aramıyorsanız ruhunuzu masaya yatırıp bir özeleştirinin zamanı gelmiştir. Amir memuruna, üst astına, disipline edilmiş bir merhameti gösteremiyorsa adalet incinmiş demektir. Adalet incinirse Hakk nasıl razı ola. Adaleti ve hakkı önemsemek isyan etmektir, isyan edilemeyecek ne kadar mukaddesat var ise. Merhamet, adalet doğurmazsa, mazlum, zalimin kapılacak kuzusu olur. Bir fırıncının döktüğü ter attığınız imzayı hakkaniyete yönlendirmezse, topluma hizmet etmiyorsunuz demektir.

Sadece kendini düşünmek kadar alçaltıcı bir hâl olamaz. Ailesine iyi olmayan dünyayı memnun etse nafiledir; amma ve lakin yerine göre muhafaza etmemiz gereken kapımızdaki kedi bizim ailemizdir. Kudüs’ü fethedemeyebiliriz; ancak fethedebilecek bir gönül de mi yok etrafında, dön bak kendine, kendi kendine. Eğer bir dağ başında kendi hâlinde ocağını tüttüren bir çobanın vaziyeti seni düşündürmüyorsa değil üst rütbeli bir amir, sen memur bile olamazsın, bundan emin olabilirsin. Makamların hakimiyken, gönüllerin de serdarı değilsen yazıklar olacak aldığın nefese bile. Makamımı kaybedeceğim korkusu veyahut koltuğumu korumalıyım endişesi ile yaşıyorsan, öyle ulu orta Hz. Ömer’in sözlerini kime ve niye paylaşıyorsun. En nihayetinde yeşersin diye kaybedecek bir bedenin ve kainatın gülüne komşu olacak bir ruhun olduğundan bihaber misin.

Eğer yetimler sana güvenmiyorsa, dilencilerden bile gözlerini kaçırıyorsan ve onlara bir hiçmiş gibi yaklaşıyorsan, dalındaki çiçeğe bile yara açmışsın demektir. Beylik lafların efesi olmamalı; kibirden arınmış bir tevazudur bizi adam edecek olan. Tevazu sahibiyken bile gözünün gördüğü hiçbir şeyden korkmayan Hamzaları bilebilecek kadar kendinizi aştığınızı söylemeniz, tevazua muhalefet ettiğiniz anlamına gelmez. Bu yüzden ve başka yüzlerden sözüm o ki: had, hak ve hukuk bilerek ancak izzetli olabiliriz. Bundan gayrısı tüm ilkelere aykırıdır. Söze sır saklamaya gerek yok. Kelam aşikâr olmalı, olmalı ki her nerede olursanız olun ve her kimle olursanız olun ki bize yüklenen muradın elçileriyiz biz. Murattan maksadı sormayın hele…