MİSAFİRİN RİAYET EDECEĞİ BİR ÖLÇÜ

Hz. Aişe'den:

u2013 Kim bir kavme misafir olursa, onlar izin vermedikçe nafile oruç tutmasın.

(Tirmizi/Savm 70)

* * *

Bu hadisten, misafir olan kimsenin ev sahibinden izin almadan nafile oruç tutmasının, misafirlik adabına aykırı olduğu anlaşılmaktadır.

Çünkü ev sahipleri misafirlerine ikram etmeyi severler. Misafirin oruç tutması ise, onların burulmalarına sebep olabilir.

Misafirlikte görgü, misafirin ev sahibine uymasıdır.

Bu hadiste, her ne kadar misafirlikte oruç tutmakla ilgili bir ölçü ortaya konmakta ise de, aslında misafir ile ev sahibi arasında olması gereken önemli bir sevgi ve saygı kuralına dikkatler çekilmektedir.

Ev sahipleri, misafirlerini en iyi şekilde ağırlamayı, ona izzet ve ikramda bulunmayı can ü gönülden isterler. Misafirler de, ev sahiplerinin bu ikram duygularını saygıyla karşılayıp onları kırmaktan, üzmekten kaçınmaları gerekir.

Misafirin, misafir olduğu evde konuk sahibinden izin istemeden nafile oruç tutmaya kalkması, konuk sahiplerini rahatsız edebileceği gibi, kırılmalarına da sebep olabilir.

Bu sebeple saygılı ve görgülü misafirler, ev sahiplerini rencide edecek böyle bir davranıştan kaçınırlar. Konuk sahibini mümkün mertebe mutlu ve memnun etmeye çalışırlar.

Aslında insan ilişkilerinin olmaz olmaz kuralı, temel ilkesi, karşılıklı sevgi ve saygıyı korumaktır.

Bu kural, sadece misafir-ev sahibi arasında değil; komşulukta, akrabalık ilişkilerinde, dostlukta da geçerlidir. Sevgi ve saygının korunamadığı ilişkiler, kalıcı ve devamlı olamaz.

Misafirlikte nafile oruç tutmak için ev sahibinin izninin aranmasını, bu mantık çerçevesi içinde değerlendirmek gerekir.

Dinin mecbur tutmadığı, tamamen şahsi tercih konusu olan nafile bir ibadete getirilen bu izin tavsiyesi, aslında, insan ilişkilerinin bozulmadan sağlıklı şekilde devam ettirilmesini temine yöneliktir.

Nafile ibadetten alınacak sevap, sevgi ve saygının zedelenmesindeki kaybın yanında çok ufak kalır çünkü.