Mecnun'un Leyla'sına

Duydum ki çağa küsmüşsün Leyla.Seni şairler mi küstürdü yoksa Mecnun.Bu gece sana yazma sebebebim bu. Kafası karışık aşıkların mektubu değil bu yazdıklarım. Mecnun'un sana ve senin Mecnun'a yazdığın onca mektup biliyorum. Bunlar arasında belki benim yazdıklarımın bir kiymet-i harbiyesi olmayacak. Ne mecnun ne de bir sufi kılığım var.Elinde keşkül ile sokak sokak gezen Hint fakiri de değilim.

Sen ki geceleri fanusu sönmeyen muhacir kızı. Fanusa akıttığın gözyaşlarından bilirim derdini...Mecnun, birazdan sokağının ötesinde sırf seni gördüğü için köpeklerin gözünden öpecek. Ben ise seni görmek için ne sokak ne mahalle başlarında bekledim. İstanbul diyar diyar, yedi tepe elimde bir demet naylon çiçekle aradım seni. Adına gül koymuşlardı bu naylon çiçeklerin. Onların hayasını, hicabını beklemeden bir tomar kağıt para savurdum.

Tekrar ediyorum Leyla. Ben seni Mecnun kadar sevemedim belki. Seni sevmek için bir adım da yoktu zaten.Kays da olamadım, Ferhat da... Ama aşkın en onulmaz yarasına sahip oldum.Bedenime türlü cezalar sürüldü.Semerkant ve Buhara'dan tabibler geldi.Fayda olamadılar yarama. Kendimi suskun nehirlerin bakışlarına bıraktım. Mesela Fırat kıyısında durdum. Hz. Husey'ni hatırladım. Ağıt yakanlar derdi. "Ey Fırat sen ki bir yudum suyunu esirgedin kenarında şehit düşen evlat resula." Benim ise söyleyecek sözüm yok bu söz üzerine. Sadece hekimlerin derdine deva olamadığı yaranın künhüne varıyorum.

Yıllarca bu en onulmaz yaramla gezindim durdum Leyla. Bunu sana söylemedim. Sen o zamanlar Mecnun'a Kays olduğunu hatırlatma çaresizliğini içerisindeydin.

Ben de post-modern aşkların, 28 Şubatların darbesini yemiş heyula bir hayatın habercisi olmakla meşguldum. Bu yüzden Leyla, sana yakın olduğumu hissettiğim anda aslında senden uzaklaşmıştım. Benim küllerini devşiriyorlar şimdi. Renkli televizyon ekranlarında renksiz tartışmalara girip fazlaca günaha giriyorlar. Benim ülkeme, memleketime, memleketimin insanlarına dair verdiğim sözlerim vardı. Çoğu kez orjinden uzaklaştığı için yabancılaştım yerli düşüncelerden.

Leyla eskiden senin için kabileler aşkın uğruna savaşmayı göze alırken şimdilerde ise petrol yüzünden savaşıyorlar.Senin adını yeryüzünden kovmak için uğraşıyorlar.

Bu sözüm dostlara...Bütün bu söyledfiklerim belki Leyla ile ilgisi yok. Benki var edenin Mecnunu, benki hikayesi yazılmamış köle bir kürekçi. Fikrimin yortuları çürütüyor zencirleri...Bakmayın bana böyle Leyla'ya aşık olduğuma. Leyla dedimse O.