Masalların çocukların ufkundaki yeri

“Evvel zamandan içinde” diye başlar tüm masallar. Dikkat kesilir dinleyen. Evvel zamanda neler olmuş diye hepimiz merak ederiz aslında, bir merak uyanır.

İnsan köklerinden beslenmeyi sever. Bu yazıyı yazarken de yine köklerime gittim. Bana çokça masal anlatan, “canımmm” derken uzatan babaanneme…

Gözlerini kâh kapatarak, kâh mimikleriyle bize eğlenceli masallar anlatan dedeme. Kargayla tilkiyi anlatışı hala gözlerimin önünde.

“Kalbur zaman içinde ben dedemin beşiğini tıngır mıngır sallarken” tekerlemeleri hayal gücüme çokça dokunmuş, beni nice yollarda yürütmüş olmalı ki birçok öyküyü masalı çocuklar için yazdım, yazıyorum masallar anlatıyorum sevgiyle, heyecanla.

“Masal dinlemeyen çocuklar büyüyünce kedi resmini bile cetvelle çizer” diyor Cemal Süreyya. Hayal dünyası sınırsız olan insanlar büyük eserlerin sahipleri olmuşlardır. Mimar Sinan gibi, Mehmet Akif, Necip Fazıl, Van Gogh, Picasso, Itri gibi. Hayal gücü çocukluktaki özgürlükle özdeştir. Bir masalda bir karıncadan nice dünyalara yol bulur çocuk. Bir masalda bir devden kötülere karşı koymaya yol bulur çocuk.

Uçan kuşlara nasıl gökyüzü kapatılamazsa bir çocuğun hayal gücüne vurulan prangalar ona yapılacak en büyük merhametsizliktir.

Onun oyunlarını, onun masallarını evciliğine elinden almak uçan kuşlarını sapanla vurmaktır. Anlattıklarını dinlememek yeşerecek nice sözcüğü kökünden sökmektir.

Kalem ve kelam insan ruhunu iyileştirendir.

Rabbimizde yüce kitabımızda bize kıssalarla sesleniyor. İbrahim’i, Yusuf’u, Meryem’i, Hacer’i anlatıyor ve dön bak diyor. Vahiy kalbimize bu dille satır satır işliyor.

Bahçe sahipleri kıssasını bilirsiniz. Yardımlaşma duygusunun önemini ne kadar çok hissederiz bu kıssayla. Bu kıssayı okuduğumda hikâye ve masalların hakikate yol bulduran yanı başka bir etken olmuştu hayatımda. Rabbimizde bizi evvel ki kavimlere yaşanmışlıklara götürüp ibret almamızı istiyordu. Hakikate yol bulmak, yaşanmış olaylar üzerinden insan ruhunu daha çok aydınlatıyordu.

Derdimiz ki şu dünya hayatında iyiliğe yol bulan, güzel dilleri kullanmaktır. Bunu rabbimizin bize sunduğu vahiyle öğrendik. İnsanoğlunun kalbi hep iyiliğe meyyaldir. Öyleyse nice damlayla büyümek sözün güzelliğidir.

Bu da en başta bize gelen kıssaları yürekçe anlamak, yaşantımıza aksettirmektir. Çocuklara yapacağımız en büyük iyilik rabbinin sesini kıssalarla duyurmak, hakikat pencereleri açmak sonrasında gökyüzü kadar geniş zihnini okyanus kadar büyük ve mavi kalbini hayal gücünü büyütecek masallar, öyküler, hikayelerle genişletmektir.

“Kem ile iyilik “masalıyla iyiliği öğretmişti babaannem, beş yumurta masalıyla sabrı. Nice hayat dersini bize söylemeden büyükler, masallar diyarındaki kahramanlardan öğrenmek, çocukların hayatına büyük zenginlikler katacaktır.

Yemek yeme adabından aile sevgisi, kardeş dayanışması, temizlik, görgü kuralları, daha nice hususta masallar hikayeler onun yolunu aydınlatan fenerler olacaktır. “Ninemkorkut” deniyorsa şimdi bana; çocukluğumdan gelen o nehirleri kurutmadığım içindir. Sözün hikmetiyle gözün anlamlı bakışı yüreğin kucaklayışıyladır.

Masal dinleyen çocuklar uydurulmuş masalları hemen tanır.

Nilüfer zontul Aktaş