Malabadi

Bin yıllık mübarek coğrafyamızın kutlu isimleri, bizi maziye taşıyor. Tarihimizi hatırlıyor, efsanelerimizi ve destanlarımızı anıyoruz. “Malabadi”, meşhur tarihî köprüsüyle, ölümsüz efsanesiyle ve yanık türküleriyle içimde yer etmiştir. “Malabadi Köprüsü Malabadi Köprüsü/Orda başladı bitti/Şu garibin öyküsü.” şarkısında hüzünlü, kırık bir aşk hikâyesi anlatılır. Meraklısı bu kederli eseri Selçuk Alagöz’ün sesinden dinleyebilir. Kitap adları da bizi kederli yolculuklara çıkarabilir. Tıpkı Ali Büyükçapar’ın Malabadi eseri gibi. Çağrışımları bol, anlamı derin bir isimden bahsediyorum.

Önce şiir kitabının şairinden bahsetmeliyim. Hafızama sığınıyor ve geçmişi tarıyorum. Memleketimde çocukluğumdan itibaren takip ettiğim mahalli gazete Mücadele’yi hatırlıyorum. Cumhur Kılıççıoğlu ağabeyimiz, gazetesinde Ali Büyükçapar’ın şiir ve yazılarına yer veriyordu. Orda başlayan göz aşinalığıyla diğer gazete ve dergilerde de imzasını gördüm ve okudum. Lütfedip kitaplarını fakire gönderince bu kıymetli çalışmaları inceledim. Kitaba adını veren şiiri de sevdim, diğerlerini de. “Malabadi” şiirini okurken Silvan-Batman sınırında olan ve Siirt’ten çıkarken geçtiğimiz Malabadi Köprüsü’nü sevgiyle hatırlamamak mümkün mü? Şöyle diyor şair: “Tütün ektim avuçlarımdan/Kedilerin gözbebeklerine/Yeşeren arzularımın hoyrat sesleri/Karışır bozbulanık ırmaklara/Sen eğildin/Avuçlarında topladın varlığımı/Göklerin ötelerinden/Kızılcık dallarına/Gizemli suskunluklara kattın/Kalbim toprak içinde/Cemreni bekler” Malabadi, bir tesbihin taneleri gibi “Otuzüç Şiir”den oluşuyor. Şairimizin ikinci şiir kitabı Şahmeran. O da doksan dokuz şiirden meydana geliyor. Seçilen isimler ve kitaplardaki şiir sayıları tesadüf değil. Şu satırlara kulak vermeli: “Şahmeran ölümsüzdür kim onu görürse o da ölümsüz olur ama onun da bir bedeli vardır. Mezopotamya’da fani hayata karşı çıkmak için her insan özünde bir Şahmeran taşır ya onunla olur ya da ölür. Şahmeran ebediyetin tılsımı, gökkuşaklarının büyüsüdür.” Kalbe dokunan özge şiirler bizi sarıveriyor. “Mavi Çini” şöyle başlıyor: “İki narin el, duada kelimeleri/Gözleri sürmeli, harflerinde pusat./Topluyor avuçlarıyla gökleri,/Meleklerin kanatları yaralı./Cebrail’in düşüyor gözyaşı toprağa,/Tekir’deki Mavi Göz coşuyor…” Şair öteleri kurcalarken manevi derinliği olan ufuklara açılıyor, bizi de anlamlı bir yolculuğa çıkarıyor. Son mısralarda ayrılık hissi var: “Veda ediyor nar tanesi tepelerde,/Mezmur okunuyor biteviye,/Yarın elbet yarın! diyor bir fısıltı,/Konağın perdeleri kapanıyor.” Ali Bey, Hazret-i Âdem’den Peygamber Efendimize kadar gelen 25 semavi elçiyi anlatıyor Ulu Kapı Sırlı Yol’da. Bu ‘destan şiirler’, bir bakıma insanlığın ve inancın tarihi. Son sayfadan birkaç mısra: “Hendek’te çıngı zafer takı/Hayber’de Allah’ın aslanı/Hudeybiye sulhun bereketi/Mekke’de bir nida/Hak geldi batıl yok oldu.”

Ali Büyükçapar, şairler yatağı Kahramanmaraşlı edip. Vefalı ve gayretli. Soyu Kahramanmaraşlı olan Sultanüşşuara üstat Necip Fazıl Kısakürek ile “Sandal Hoca” namıyla bilinen Hafız Osman Sandal hakkında iki kıymetli biyografi kaleme almış. Biri Cumhuriyet devrinin en büyük şairi, diğeri Kahramanmaraş’ın çok sevilen âlimi ve hocası. Sandal Hoca’nın bilmediğimiz yönlerini öğreniyoruz. Titizlikle hazırlanmış eserler aziz milletimizin istifadesine sunulmuş. Necip Fazıl kitabı, genişletilmiş üniversitede tezi. Mütefekkir şairimizin tasavvuf ve mistisizm hakkındaki engin bakışı esaslı biçimde ele alınıyor. Sandal Hoca kitabı ise arşiv belgeleri ışığında hazırlanmış. Müstesna büyüğümüzü farklı cepheleriyle tanıyor, seviyoruz. Ona dair yazılanlar çok, Kenan Seyithanoğlu’nun “Sandal Hocamız” adlı dörtlüğüyle yetinelim: “Bir bir sayabilmek hocalık hâllerini/Tasnif gibi bir şey baharın güllerini/Öpmekle şeref duyduk Sandal Hocamız/Elhak o mübarek o temiz ellerini.”

Yazarımızın, Kahramanmaraş Onikişubat Belediyesi tarafından yayımlanan yeni eserlerinden ilki İsm-i Âzam adını taşıyor. Burada “Esma-ül Hüsnâ ve Hikmetleri” anlatılıyor. Allah’ın güzel isimleri tek tek açıklanıyor ve her birinin ardından konuyla ilgili olarak eski veya yeni şairlerimizin şiirlerinden örnekler veriliyor. Mesela “Er Rezzak” kısmının sonunda İbrahim Hakkı Hazretleri’nin “Tefvizname”sinden şu mısraları okuyoruz: “Hakkın olıcak işler/Boşdur gam u teşvişler/Ol hikmetini işler/Mevla görelim neyler/Neylerse güzel eyler.” Kitap Pusulası kitabında ise yazarımızın çalışma ve okumadaki temel prensiplerini, ardından kitap tavsiyelerini okuyoruz. “Okuma gönül işidir. Disipline edilen vücud, kontrol altına alınan aklın rehberliğinde insanın kendisinden başlayarak evreni tanıma sürecidir.” diyen yazarımızın bu eserinden bilhassa gençler istifade etmeli. “Başvurulacak Kitaplar”da zengin bir kaynakça bizi bekliyor. Ali Büyükçapar, zihin dünyasını ve kalbini harmanlayarak verdiği seçkin eserlerle irfanımıza hizmet ediyor. Ömrüne bereket!