Mal sahibi mülk sahibi
60 yaşlarında hanım çok üzgün ve sıkıntılıydı. Görüşürken muhakkak bir derdi vardır diye düşünüyorum. Dalıp gidiyor, bazen gülmeye çalışsa da gözleri tebessümüne eşlik etmiyor. Yüzünün mimiklerinde hüzün var, yüzü gülse de gözlerinin derinliklerinde keder ve üzüntü hakim.
Aslında önemli bir problemi yok. Maddi durumları iyi. Kimseye muhtaç değiller. 4 çocuğu var, ikisi kız ikisi erkek ve hepsi evli. "Evlatlarımdan da damat ve gelinlerimden de hoşnudum. Rabbim onlardan razı olsun. Dinlerine bağlılar. Hayırlı ve vefalılar. Arar sorarlar. Derdim onlarla değil."
Takıldığı, üzüldüğü konu ise şu; önce babaları sonra anneleri rahmetli olmuş. Derken kardeşler arasında miras çekişmesi başlamış.
Kendileri ise yine dört kardeşler. Üçü erkek, hanımefendi tek kadın. Orta Anadolu'nun bir şehrinden İstanbul'a yerleşmişler. Önceleri birbirine çok düşkün, dayanışma içinde olan örnek bir aile imişler.
Sonrasını şöyle anlattı: "Sık ziyaretlere gelir giderdik. Birbirimizi aramadan yapamazdık. Ben abilerime, abilerim bana ve birbirlerine çok sevgi dolu idik. Bağlılığımız konuşulurdu çevrede. Ne zaman ki miras problemi çıktı, paylaşmada anlaşmazlıklar oldu. Şimdi birbirleriyle konuşmuyorlar, küsler. Bu durum beni kahrediyor, üzüyor."
Tabi abilerinin yaşlarını sordum. 65 ile 72 arasında değişiyordu. Ağzımdan, "Yahu bu abilerinizin bir ayağı çukurda. Daha böyle mal yüzünden birbirine girecek, kardeşine düşmanlık edecek halleri mi, ömürleri mi kalmış? Ne yapacaklar üç beş lira daha fazla miras alsalar? Nereye harcayacaklar? Yemek desen o yaştan sonra ne yiyeceksin ki?"
Hanımefendi, "Haklısınız" diye cevap verdi ve ekledi: "Zaten yeteri kadar malları mülkleri mevcut. İnanın torunlarına bile yetecek mal varlıkları var. Ama doymuyorlar. Abilerimi tanıyamıyorum."
İnsanoğlu garip ve anlaşılmaz yaratık. Bu kardeşlerin düşmanlığını izah etmek zor. Değer mi dünya malı için kardeş kardeşe kin ve nefrete düşmeye? Rabbim sonumuzu hayreylesin.
Hak aşığı Yunus Emre ne güzel demiş:
Mal sahibi mülk sahibi
Hani bunun ilk sahibi
Mal da yalan mülk de yalan
Al biraz da sen oyalan.
