Kutlu tesbih taneleri

İslam fıtratı üzere başlayan bir hayatın tevhid inancıyla devam etmesi gerektiğini ve Yüce Allah’ın “Muhakkak biz insanı en güzel biçimde yarattık” ilahi hitabının muhatabı, O’nun en değerli mahlûku olduğunu unutma! Âlemlerin Rabbi tarafından gönderilmiş ilk nebi Hz. Âdem ile başlayıp Hz. Muhammed ile tamamlanan tevhid mücadelesinin bayraktarları olan peygamberler silsilesinin varisi olduğunu unutma!

Kur’an dili ile “Siz insanlar için seçilip çıkarılmış en hayırlı bir ümmetsiniz. İyiliği emreder, kötülükten vazgeçirmeye çalışırsınız. Çünkü Allah’a inanıyorsunuz” fermanının muhatabı; Allah'ın (cc) kemal sıfatlara sahip olduğuna, bütün noksan sıfatlardan ve mahlûkata benzemekten uzak olduğuna; hiçbir eşi, dengi ve ortağı olmadığına inanan; kâinattaki her şeyde Allah’ın (cc) varlığını ve birliğini akıl sahiplerine gösteren delilleri, işaretleri gören; Allah’tan (cc) başkasının tesir ve hâkimiyeti olmadığını anlayan, bilen ve bilerek yaşayan bir kul olman gerektiğini unutma!

Yüce Allah’tan aldığı büyük emirle önce akrabalarını ve sonra çevresini davet ederken kendisine bu davadan çekilmesi karşılığında ne isterse verileceğini taahhüt edenlere “Vallahi bir elime güneşi, diğer elime ayı verseler beni yine de bu davadan vazgeçiremezler!” diye karşılık veren, ahlakını Allah Zülcelal’in “Andolsun ki, Resûlullah, sizin için, Allah'a ve ahiret gününe kavuşmayı umanlar ve Allah'ı çok zikredenler için güzel bir örnektir.” diye örnek gösterdiği yüce bir peygamberin yolunda olduğunu unutma!

“es-Sıddîk” lakablı Hz. Ebûbekir’in, "Fâruk" lakaplı Hz. Ömer’in, “Zi’n-nûreyn” (iki nur sahibi) lakaplı Hz. Osman’ın, “Ebu Türab” lâkaplı Hz. Ali’nin, Nur neslini yürüten iki kolbaşından ilki Hz. Hasan’ın, tarihin en büyük şehidi Hz. Hüseyin’in ve Allah Resûlünün “Allah benim sahabilerimi resûllerden ve nebilerden sonra, insan ve cin, bütün ümmetlere üstün kılmıştır” buyurduğu sahabilerin yolunda olduğunu unutma!

“Biz Kur´an-ı Kerim’in bulunduğu odada ayaklarımızı uzatıp yatmaktan hayâ ederiz” diyen Osman Gazi’yi, Ebu’l-Feth (fetihlerin babası) Fatih’i, dünyayı Müslümanlardan başkasına dar gören Yavuz’u, karaların hakanı, denizlerin sultanı Kanuni’yi, “Bu topraklar kanla alınmıştır, kanla verilir!” diyen Sultan II. Abdülhamid Han’ı, “Ayrılıktan sızlanmanın vaktinde acılı bülbülüz, ateş kesilir saba yeli gül bahçemizden geçse” diyen II. Selim’i , “Uyan ey gözlerim gafletten uyan, uyan uykusu çok gözlerim uyan!” dizelerinin sahibi Sultan III. Murad Han’ı, “Zevk, sefa ve rahatı kendimize haram eylemişizdir.” sözlerinin sahibi II. Mustafa’yı unutma!

Malazgirt ovalarında Allah Allah sedalarıyla at koşturan ve Anadolu kapılarını Müslüman Türklere açan; İstanbul’da okumaya başladığı Ezanı Muhammedi’yi Çaldıran ovalarında bitiren; Tuna’da aldığı abdestin namazını Afrika çöllerinde kılan; Hazar kıyılarında getirdiği tekbir seslerinin yankılarını Viyana kapılarında duyan kahramanları unutma! Allah yolunda cihada çıkan ve karşısında Atlas Okyanusunu görünce devesini dizlerine kadar denize sürerek kılıcını çekip “Ya Rabbi! Şahit ol, önüme şu uçsuz bucaksız derya çıkmasaydı senin şanını daha ileriye götürürdüm!” diye feryat eden, gözyaşı döken mücahitleri unutma!

Muhyiddin ibn Arabi’yi, Mevlana’yı, Davudü’l-Kayseri’yi, Şabisteri’yi, el-Cahiz’i, Cabir İbn Hayyan’ı, el-Iraki’yi, Cildaki’yi, el-İzniki’yi, el-Suhreverdi’yi, İbn Haldun’u unutma!

İmam-ı Azamları, İmam-ı Şafiileri, İmam Malikleri, İmam Ahmed b. Hanbelleri unutma!

Osmanlının manevi mimarı Şeyh Edebali’yi, feraset ve kemâlât ehli Geyikli Baba’yı, gönüller Fatihi Emir Sultan’ı, peygamber müjdesinin müjdecisi Hacı Bayram-ı Veli’yi, mualli bir muallim Molla Hüsrev’i, İstanbul’un fethinin manevî mimarı Akşemseddin’i, cihan padişahlarına yön veren maneviyat sultanı Aziz Mahmud Hüdâî’yi, Fatih’i “Fatih” yapan âlim Molla Gürani’yi, Kanuni Sultan Süleyman’ın Şeyhülislam’ı, âlim, hukukçu ve tefsirci Mehmet Ebussuud Efendi’yi unutma!

Vatanını, mukaddesatını, dinini, devletini müdafaa ederken şehit düşmüş ulvi ruh örnekleri veren şehitler kafilesini unutma!

Aslını, esasını, cevherini, tarihini, dinini, devletini, inancını unutma!