Köpek terörü ve mama lobisi

Son zamanlarda ,Türkiye’nin gündeminde başıboş köpeklerin insanlara saldırması yer alıyor.

Hatta geçtiğimiz günlerde Bitlis’te sokak köpeklerinin ısırması sonucu kuduz tanısıyla Ankara’daki hastanede tedavi altına alınan 10 yaşındaki Mustafa Erçetin’in hayatını kaybetmesi adeta infial yarattı.

Bir grup hayvanseverin sokaklarda beslediği saldırgan köpekler, halkın hem güvenliğini hem huzurunu tehlikeye atıyor.

Son dönemde üst üste gelen köpeklerin neden olduğu kazalarda veya direkt köpeklerin saldırısı nedeniyle yaralanan çok sayıda insan hayatını kaybetti.

Sokak köpeklerinin terörüne artık bir çare bulunmalı. 5199 sayılı Hayvanları Koruma Kanunu ve diğer yasal düzenlemeler, hayvanların kısırlaştırılarak modern barınaklarında korunmasını sağlayamıyor, hayvanları sokaktan kurtarmıyor.

Toplum ,özellikle de son günlerde sokaklarda yaşayan köpeklerin sorununu yüksek sesle tartışıyor. Toplumun bir bölümü sokakta yaşayan köpeklerin saldırganlaştığını ve başta çocuklar olmak üzere topluma risk teşkil ettiğini savunuyor ve uyutulmalarını istiyor. Bir diğer bölüm ise suçlunun köpekler değil, yeteri kadar kısırlaştırma yapmayan yönetimler olduğunu belirterek, uyutmanın katliam olacağını savunuyor.

Başıboş köpek popülasyonunu azaltmak için belediyelere büyük görevler düşüyor. İnsanlığın ve medeniyetin ilk aşaması önce kendi güvenliğini sağlamaktır. Kendi güvenliğini sağlarken de her şey "kontrol edilebilir" oranlarda olmalıdır.Bu sorunun iki çözümü var. Hayvanların kısırlaştırılması ve uyutulmasıdır.

Buraya kadar yazdıklarım genel bir açıklama , oysa ki madalyonun başka bir yüzü var. Hayvanseverlik ambalajı adı altında kurulan yüzlerce platform ve dernek var. Bunların finans kaynakları yani lobilerinin rantı “köpek mamaları “.

Tezgah basit aslında ,mama şirketlerin algı uzmanları “hayvanseverliği bir statü gibi gösteren çalışmalar yapıyor. Bunun içinde seçilmiş kişilere misyon yükleyip propagandasını yaptırıyor.Araştırıyorsunuz dernek değil, platform ve o platform da bir şirket çıkıyor. Hedeflediği şey, tonlarca mama ve tonlarca mamaya verilecek ödenek..Modern bir ülkede bir insanın kaldırıma 4-5 kg mama dökmesi akıl kârı değildir. Bunu yapma sebebini de hayvanseverlik olarak gösterir. 'Hedef 200 ton mama', 'Hedef 500 ton mama' diyen platformlar kurulmuş

Köpek üzerine kurulu platformların da neden köpeğe yoğunlaştığını soracak olursanız cevabı açıktır. Çünkü daha çok tüketiyorlar. Bir kedinin yediği mamanın 8-10 katını tüketiyorlar ve buradaki rantın boyutu çok daha büyük. Daha fazla mama satışı ve daha fazla kâr demek. O yüzden kısırlaştırmaya karşı, çünkü 200 ton mama ile büyüyen ve semiren köpekler onlara bir dahaki sefere 1.000 ton mama olarak ayrı bir rant kapısı açacak.Bu noktada da kendilerinin kurduğu bir kumbara sistemi var ve tıklıyorsunuz oraya mama bağışı yapıyorsunuz. Bu işi o kadar abartmışlar ki ,

hayırseverleri ve hayvanseverleri aynı platformda buluşturuyorlar. Bakıyorsunuz hayırsever sokak hayvanları için büyük bir bağışta bulunuyor. O hayırsevere deseniz ki ihtiyaç sahibi var yardım edin yüzlerce bahane bulur.

Dünya ülkelerinde köpeklerin sayısı 50, 60 binlerle ifade edilirken Türkiye'de bu rakamın 16 milyon civarında olduğu söyleniyor. Bu sayının 10 yıl içerisinde 60 milyona ulaşacağı öngörülüyor.Anormalleşen köpek nüfusuna karşı savunmasız kalacağımız günlere doğru gidiyoruz.

Toplumu tedricen bu tabloya alıştırmaya çalışanlar var.Hayvanları ve özellikle de köpekleri.Birisi bu sağlıksız ve gayri medeni ortamı düzeltmeye kalksa aforoz ediliyor.

Türkiye'de adeta “köpeği kutsallaştıran” yeni bir din oluştu.Nadiren tek dolaşan sokak köpekleri, birlikten kuvvet doğar inancıyla, eskiden “it sürüsü” denilen formatta çeteler oluşturup, mahalleleri kendi aralarında bölüştüler. Sokak köpekli yaşam tarzı “bize dayatılan zorunlu alan ” oldu. Vay karşı çıkana! Hemen linç edilirsiniz.

Avrupa başta olmak üzere ,medeni ülkelerde başıboş köpekleri sokakta göremezsiniz Köpekler hayatın vazgeçilmezi, sadık dost ama sokakların süsü değiller. Hiçbir canlı sokakta kabul edilemez.

Ayrıca hiç kimse köpeklerin psikolojilerini çözmek, dışarı çıktığında kendini köpeklere göre ayarlamak ve saldırıya uğrama kaygısıyla yaşamak zorunda değil. Özellikle de Çocuklar…

Eskilerin deyimiyle;

Ata ite güven olmaz. İt ısırır, at teper.