Kıyıya Vuran Çocuk!

Ey gözleri umut kokan, bedeni kıyıya, özü cennete vuran çocuk! Ey bütün uyuyan vicdanlara bir anda kendini hatırlatan, hatırlattıklarıyla kahrettiren kahraman çocuk! Ey bu mazlum ümmetin kıyıya vurmuş kaderi! Ey bu Millet-i İslam'ın gözleri önündeki fecaat, yürekleri ucundaki keder, sineleri özünde kanayan yara!

Seni gördük ya orada, işte tam orada, kumların üzerinde, sakin dalgalar masun ve mahzun yüzüne bir anne şefkatiyle kollarını sararken! Seni gördük ya orada biricik annen yanında yokken ve sana sevgiyle bakamıyorken! Yine seni gördük ya orada bütün çaresizliğimiz kapkara yüzlerimize vurmuşken!

Ve seni orada gördük ya bir Mehmetçiğin kollarında, çaresiz, uzaklara takılmış kalmış gözlerinle, kader ortağın, karındaşınla aynı sonu paylaşırken! Çanakkale'de dedelerin dedelerimle küffara karşı omuz omuza kahramanca çarpışırken, hani senin deden de benim dedemi kollarında ebediyete uğurlarken, şarapnel değmiş bedenini dedemin kollarında avuturkenu2026

Ve seni orada görünce yine, bir karanlık çarptı yüzümüze bir çaresizlik, kocaman bir umutsuzluku2026 Suçlu, günahkar ellerimizi sana uzatmak gelmedi içimizdenu2026 Katılaşmış yüreklerimiz taşa dönmüş kalbimiz hala uyanamadı, uyanması gerektiği gibiu2026 ve hala afal afal bakıyor gözlerimiz fotoğraf karelerineu2026 ardından donuk donuku2026

Rahat döşeklerimizde hokurdamaya devam eden biz gafillere bir şey demeyecek misin? Arkandan ağlayamayan kör olmuş gözlerimize bir mil de sen çeksen de yüzümüze vurmuş utancımız daha da büyümedenu2026 Bir şamar atsan yüzümüze de kendimize gelsek, hatırlasak tekrar kim ve ne olduğumuzuu2026 tekrar dirilsek, tekrar kenetlensek ve tekrar kendimize, özümüze dönseku2026

Gafletin kuş tüyünden yataklar serdiği bilinçlerimize bir tokat atıversen de artık o derin uykulardan bir an evvel uyanıverseku2026. Artık ellerimiz semaya, dillerimiz duaya dururken bir yandan da kör olmuş gözlerimiz bütün yeryüzü mazlumların kayıverseu2026 Tekrar başkalarının çocukları çocuklarımız oluverseu2026 Tekrar başka çocukların da saçlarını okşayıversek uzaktan da olsau2026 Tekrar şefkat kollarımız üç kıtada başka kollarla buluşsa musafahaya dursau2026

Suçluyuz, bizi affet. Gerçekten hepimiz çok suçluyuz. Arkandan öylece bakakaldığımız ve ciğerimizden sökün veren bir damla gözyaşını gözümüzden bir kere dahi olsa damlatamadığımız ve hakkıyla arkandan, aslında kendi halimize, içler acısı halimize ağlayamadığımız içinu2026

Sen melek oldun uçtun! Belki peygamber okşuyor şimdi azgın dalgalarla arkadaş olmuş saçlarınıu2026 Havz-ı Kevser'in başındau2026 Ya biz? Bizim şu halimize kim baksın, kim baksın da acısınu2026 Ayaklar altına alınmış izzetimizi tekrar yukarıya kaldırmak için kimler avuçlar dolusu şimşekler çaksın yüzlerimizeu2026 Kim bağıra bağıra yüzümüze haykırsın gafletimizi, çaresizliğimizi, bencilliğimizi ve her şeyden çok vurdumduymazlığımızıu2026

Ey gözleri umut kokan, bedeni kıyıya, özü cennete vuran çocuk! Ey bütün uyuyan vicdanlara bir anda kendini hatırlatan, hatırlattıklarıyla kahrettiren kahraman çocuk! Ey bu mazlum ümmetin kıyıya vurmuş kaderi! Ey bu Millet-i İslam'ın gözleri önündeki fecaat, yürekleri ucundaki keder, sineleri özünde kanayan yara!

Arkandan, ibretten dağlar bıraktın görene, başını kaldırıp da görebilene! Arkanda insanlığını yeniden hatırlama "ihtimali" olan bir "garip" insanlık bıraktınu2026 Yine arkanda kalbi uyuşmuş, beyni uyuşmuş, gönlü kokuşmuş, gözlerine gafletten perdeler, yüreğine günahtan setler örülmüş bir ümmet bıraktınu2026