Kırım'la başlayan süreç!

Rusya Kırım’ı işgal ettiğinde Kırım’da yaşıyordum. Ruslar, neredeyse hiç direnişle karşılaşmadan, o kadar rahat şekilde ele geçirdi ki Kırım’ı, şahit olmasam inanamazdım. Nüfusun zaten yüzde atmışı Rus olan Kırım’da, Rus istihbaratı adım adım işgal hazırlığı yapmış ve son hamlesini yaptığında artık kimsenin karşı koyacak fırsatı kalmamıştı.

Kırım düştüğünde sıranın Ukrayna’nın belli bölgelerine geleceği daha o günden belliydi. En azından biz bunu sık sık dile getirdik.

Mütefekkir Salih Mirzabeyoğlu; “sınırları fiili durum belirler.” Deyip mealen şunları eklemişti. “Uluslararası hukuk diye bir şey yoktur. Uluslararası kuralları, masaya kim yumruğunu vuruyorsa o belirler. Emperyalist ülkelerin, Amerika’nın yaptığı bu değil mi bugün? İsrail’in sınırları mı var? İşgal ediyor ve burası benim diyor, kim ne yapabiliyor? ”

Rusya’nın Kırım’ı işgal etmesine Avrupa ve Amerika’nın tepkisi ne olmuştu? Kırım ilhakını tanımıyor olmak bir şey olsa da, bugün için çokta mühim bir tepki değil ayrıca.

Bugünkü durum, Kırım işgalinden önceki zeminden farklı değil. Rusya ciddi anlamda askeri yığınak yaptı, siyasi olarak sağlam bir şekilde ilerliyor ve Amerika ve Batı’nın tepkileri görünüş itibariyle çok kurusıkı. Putin bunun farkında. Elindeki doğalgaz kartının yanında, Avrupa ülkelerinin kendi iç çekişmelerini de iyi okuyor. Ayrıca Avrupa’nın Amerika’ya karşı, silik ve etkisiz de olsa öfkeli ve boyunduruktan kurtulma hevesi içinde olduklarının da farkında.

Rusya’nın Ukrayna’yı işgal edeceğini düşünüyorum. En azından Ukrayna’nın doğu bölgesini Dinyeper nehrini sınır belirleyerek işgal etme niyetinde olduğunu…

Çünkü Rusya, Kırım’ı ele geçirdikten sonra özellikle su tedariki ve bölge kontrolü için Kırım’ı Ukrayna’ya bağlayan Or Boynundan başlayarak, Hersov Poltava- Sumi hattı arasını, yani Dinyeper nehrinin doğu kısmını ele geçirme ihtimalini değerlendiriyorduk. Donetsk işgaliyle bu düşüncemiz nispeten doğru çıkmış oldu. Bugünkü süreç belki yarım kalan hayali gerçekleştirmek üzerine olabilir.

Ukrayna nüfusunun yüzde otuz beşine yakını Rus. Bunların ne kadarını etkin şekilde kendi safına çekeceği belli olmasa da, Ukrayna’da yaşanan ekonomik kriz, devamlı dile getirilen mafya meselesi, ülkede ciddi siyasi ve ekonomik gücü bulunan Rus yanlısı oligarklar ve yerel yöneticilerin pasif kalması, Ukraynalıları rahatsız ediyordu uzun süredir. Rusya’nın propaganda üstünlüğü ve geçmişten beri içli dışlı olmanın tesiri ile, Batı blokundan umduğunu bulamayan halkın, Rusların sınırdaki hareketliliğini tehlikeli görmeyecek noktaya itmiş sanki.

Kırım, Kırım Tatar Türklerinin yurdudur. Ukrayna, Kırım kendi idaresi altındayken sürgünden geri dönüşlere kısmi olarak izin vermiş olsa da Kırım Tatarlarına uyguladığı kısıtlamalar ile sürgün olmasa da Rus kısıtlama politikasını çoğunlukla devam ettirmişti. Nitekim bunun yanlış olduğunu devlet yetkilileri açıkladılar.

Batının kaptan olduğu gemiye binen insan/ülke, yolcu mu yoksa köle mi olduğunu ancak boynuna pranga takılınca anlar. Ve en ufak bir terslikte kendi çıkarları için o gemideki her yolcunun köpekbalıklarına yem olarak atılması onlar için vakai adiyeden sayıldığını da bilmek tarihi bir gerçekliktir.

Yani Ukrayna, Rus işgaline ancak kendi savunma gücüyle karşı koyacak şekilde hazırlanmalıdır. Batı’dan medet umarak direnişe kalkarsa Rus işgali başarılı olur.

Neticede biz Rus yayılmacılığına elbette her halükarda karşıyız. Ve Rusya’nın Kırım başta olmak üzere işgal ettiği topraklardan çekilmesi için ne gerekiyorsa yapılmalıdır diyoruz. Fakat mevcut durumda Batı blokunun ikircikli tavrını ve ne olursa olsun kendi çıkarını önceleyen politik tutumunu esas alarak, bu çatışmada doğrudan taraf olmanın ülkemiz açısından hayırlı olduğunu düşünmüyoruz.

Bir yerde, kendi iç hesaplaşmalarında bizim gibi ülkeleri öne sürerek kendi dengesini kuran Batı, kendi işini kendi halletmelidir.

Biz sadece kendi insanımızı, Müslüman kardeşlerimizi ve mazlum milletleri düşünüyor, Batı veya Rus emperyalizmi altında zulme uğramasından endişeleniyoruz. Rabbim vatanı milleti ve ümmeti muhafaza etsin.