Kendimizi göresimiz geldi
Herkes yolda. Yaz biraz da tebdili mekan demek. Yol demek. Farklı bir seyir demek. Yıl içinde okunamayanlar; kitap ya da tabiat olsun, daha iyi okunabiliyor bu aylarda. Yine de yaza çok şey yüklememek lazım. Çünkü hayal kırılıyor gerçekleştirilemediğinde. Hayalin işi ne ki zaten. Daimi kırılganlık. Çok koşması ve düşmesi suya...Neyse ki suya.
Böyle yollara düşerken yanımıza almak için kitap seçmek bi'zor ki. Kitaplar için de heyecan verici olmalı. Bizim kavrayışımız üzerinden hayata tahliye için gün sayıyorlar kütüphanelerde.
Böyle zamanlarda Peygamber as'in şu sözünü duyarım hep: "Kuran'ı başından sonuna dek okumak /anlamak yolculukların en güzelidir."
Bir de topyekun hayat yolu var. Doğarak düştüğümüz bir yol. Zaman hep bir sonraki adımda. Sonumuzu adımlıyoruz işte soluk soluğa. Güzel bir son/suz yakalamak hepimizin umudu. Bunu yakalarken bir yandan da güzel başlamak, hoş yaşamak.
Düşünerek yaşamak güzel. Düşündüğünü yaşamak daha güzel. Düşünmenin bir ahlakı var yalnız. Düşünmemek nasıl bir zihnin sorumsuzluğu ise, düşünmenin ilkesizliği de öyle.
Kitaplar düşünmeyi öğrettiği oranda kitap. Yalnızca düşünülmüş/hazır/paket düşünceleri armağan eden bir kitap bir süre sonra dayatılmışlığa dönüşüyor.
Düşünceler verirken, bir yandan da düşünme yöntemlerini cömertce veren gerçek bir kitap olmalıu2026Yaşamı anlamlandırırken buna ihtiyacımız olacak. Tabi yaşamı anlamlandırmak istiyorsak eğer. Sanki ne vakit kalbimizin dibine çöksek hepimiz bunu istiyor gibiyizu2026
Fakat işte doğru bir adreste miyiz? Doğru bir kapıda mıyız?
Yitiğimiz olarak belletilen hikmeti nerde bulursak alırken, neye dikkat edeceğiz? Seçerken, yaşamak için hem de.
Onsuz yapamıyoruz. Anlamın kapısındayız. Muhtacız ona. Baksanıza "bir dilim" anlam dileniyoruz her şeyden, her yer ve hatta gökten? Sanırım yaşamı anlamlandırma çabası, faniliğin/aldatıcı varlığın/bir yerde hiçliğin "hiç olmazsa bir anlamı olduğu"na dair kendimizi inandırma çabası, yaşamak zorunda olan bizim işimize yarayacak ta ondan. Tahammülü sevdirme oyunu belki. Tam bilmiyorumu2026
Son Elçi'nin sözü ne güzel. En keyifli yolculuğu; hayatı Allah'la birlikte anlamlandırmak olarak tanımladığı sözü. Her şey; gün ortası veya gece yarısı, uzaklar veya cadde ortası kitapla daha anlamlı. Hayatı raflara kaldırmadan, raflardaki anlamı yaşama indirerek bunu yaptığımız sürece.
En iyi düşünebildiğimiz yolculuklar hep güzel geçer. Herkesten önce düşünmeyi Yaratıcı'dan öğrenmeku2026Bu iyi gelecek bize. Düşünerek aldığımız yol; bizim yolumuz olacak.
Düşünülmüşlerden de yola çıkarak, birlikte düşünebilirsek gidebileceğimiz kadar ileri gidebiliriz. Hayat geride kalmalı anlamdan.. Düşünce ondan önce gitmeli ve ileride başı önde beklemeli.
Bu yolculuğun durağı; anlamın, hikmetin kendisidir. Dursuz durağı...
Yol bize düşer. Bazen yol değildir giden. Biz kendimize geliriz.
Kiminle birlikte düşünüyorsanız, kimin aklına danışıyorsanız yolculuğunuz en az kendi aklınız kadar, o akılca da yön almış bir yolculuk olacaktır. Yön verdiği kadar, yön belirlemeyi ve kendi hayatına kendi ayaklarıyla varabilmeyi de öğreten bir kitap, her insanın ukdesinde vardır.
Elçi insanı tanıyor. İnsan insanı tanımaz mı?
Ve Allah! İnsanı tanıyor. Yaratan yarattığını tanımaz mı?
Zaten bir ömür yolculuğundaysak, yolculuğu güzelleştirmek çok iyi olacak.
İyi yolculuklaru2026
