Kelebek Kanadı Tamircisi…
Not: Bu yazıda, ‘kelebek kanadı tamirciliği’ bir metafor olarak kullanılmış olup, ilerleyen satırlarda gerçek hayat ile özdeşleştirilecektir
Çocukluğumuz hep doğayla iç içe geçti. Hayvanları sevdik, onlarla oynadık. Çocuk iken kişiliğimizin şekillenmesinde aile, okul, sosyal çevre kadar doğanın, tabiatın da çok etkisi oldu. Bir kelebeği avuçlarımıza alıp hapsettiğimiz de oldu, bir odaya hapsedilmiş kelebeği avuçlarımıza alıp pencereden hava atıp özgürlüğe yolculadığımız da…
Bir kelebeği inceleme fırsatına çok sahip olduk küçükken. Kanatlarındaki o inceliği, özene bezene yaratılışını, hassas çizgileri, rengarenk yapıyı, üzerindeki motifleri, ince damarları, çabuk kırılgan oluşunu, parmağımızda iz bıraktığını, kanadın önemini…
Bir insan için el, kol, ayak, bacak ne kadar önemli ise, bir kelebek için de kanadın ne deneli önemli olduğunu…
Tıpkı bir insanın ayağı, kolu, bacağı zedelenebilir, tedaviye ihtiyacı oluşabiliyor ise, bir kelebeğin de kanadında sıkıntılar oluşabileceğini fark ettik; ama hiçbir zaman bir onarıcıya, tamirciye ihtiyaç duyulacağını fark edemedik.
Oysaki çok önemli değil mi, “kelebek kanadı tamirciliği”. Böyle bir meslek hiç duydunuz mu bilmiyorum ama var.
Kelebeğin kanadı kırıldı mı veya arızalandı mı onu tamir etmek, onarmak ustalık ister. Maharet ister. Bilgi, beceri, deneyim, tecrübe ister. İnanmak gerekir; kendine de, kelebeğin hayat bulup yeniden kanat çırpacağına da… Kelebekten ümidini kesenin ona hayat vermesi mümkün değildir. Kelebeğe de kendine de inanmak gerekiyor ki verilen mücadelede başarıya ulaşılsın.
Hassastır kelebeğin kanadı; ince el becerisi ister. İyi bir konsantrasyon ister; en ufak bir hata bırakın kelebeğin kanadını tekrar tamir etme fırsatını, ölüm gibi telafisi mümkün olmayan sonuçları doğurabilir; en ufak bir hata, bilgisizlik, tecrübesizlik kelebeğin hayatına mal olabilir, değil mi? Esasında her öğretmen birer kelebek kanadı tamircisi. Her öğrenci de birer kelebektir.
Uzaktan bakınca fark edilmez kanattaki arızalar; iyi bir gözlem yapmayı gerektirir. Kelebeğe ilgisi olmayan onun kanadındaki arızayı göremez. Sorunu görmek için önce sevmek, ilgilenmek, zaman ayırmak gerekir.
Deneme yanılma yöntemiyle tamir edilmez, bu mesleğe sahip olunmaz; bunun eğitimini almak gerek. Kelebeğin kanadını tamir edecek kişi kelebeğe dair birçok şeyi değil, her şeyi öğrenmeli, kelebek ile zaman geçirmeli… Ona dair her şeyi öğrenmeli ki, kanadı kırık kelebeğe hayat verebilsin.
Sabır ister, metanet ister, zaman ister, zordur bu mesleği yapmak. İşte, bir kelebeğin kanadı tamirciliği kadar önemli, özenli bir meslektir öğretmenlik. Aslında öğretmenlik, bir kelebek kanadı tamirciliğin ta kendisidir. Her öğrenci farklı bir kelebek gibi önemli, özene bezene, hassas, ilgiyi ve sevgiyi hak edendir. Nasıl ki kanadı tamir etmek kelebeğe hayat vermek, kelebeğin hayatına dokunmak, onun geleceğini şekillendirmek ise; bir öğrenciye ders anlatmak, ona bir şeyler öğretmen de aslında onun hayatına dokunmak, geleceğini inşa etmektir. İşte bu nedenle önemlidir, özeldir tüm öğretmenler. Keza, tüm öğrenciler…
Nasıl ki kelebeğin kanadını tamir etmek için ustalık, maharet gerekiyor ise, bir öğrenciyi yetiştirmek, eğitmek de alelade olmamalı. Günü kurtarmak derdinde olan bir öğretmen, çocuğa bir şey kazandırmaz, hatta o öğrenci bir kelebek gibi öğretmenin avuçlarında ölür gider.
Aşkla, zaman mefhumu gözetmeksizin yapılan büyük bir fedakarlık mesleğidir kelebek kanadı tamirciliği; öğretmenlik…
