Kafamdaki ülke
Kafamda bir ülke kuruyorum.
Bu ülke bu dünyada değil. Sekiz milyon nüfusu var bu ülkenin. Nüfusun %95’i genç.
Kafamda kurduğum bu ülkenin vatandaşlarının hepsi madde bağımlısı.
Yani bir beyin hastalığına yakalanmışlar.
Yıllar önce sayı bir milyonmuş ama giderek yayılmış. O bir milyon kişi diğer yedi milyona da bulaştırmış bu hastalığı.
Kafamda kurduğum bu ülkede üretim yok. Sanayi yok. Tarım yok. Altyapı yok. Yok. Yok. Yok.
Nasıl olsun. Herkes bağımlı.
Kafamda kurduğum bu ülkede suç oranı çok fazla. Kadın cinayeti, çocuk istismarı, gasp, hırsızlık, yağmacılık, dolandırıcılık, suç örgütleri, terör almış başını gidiyor.
Nasıl gitmesin. Dedim ya kafamda kurduğum bu ülkede herkes bağımlı.
Madde bulabilmek için veya maddenin etkisinde işleniyor bu işler, bu cinayetler.
Kafamda kurduğum ülkede hayat böyle akıp giderken bu ülkenin bir annesi bir çocuk doğuruyor. Anne de bağımlı haliyle. Kafamda kurduğum bu ülkede her çocuk daha doğarken bağımlı olarak geliyor dünyaya.
Ama o annenin doğurduğu bebek bağımsız doğuyor mucizevi bir şekilde. Büyüyor. Önce çocuk sonra yetişkin oluyor.
Ülkesinin bu durumu onu çok üzüyor ve birşeyler yapmaya karar veriyor. Kendi evinden başlıyor önce. Annesini, babasını, üç kardeşini evin içinde üç ayda maddeden arındırıyor. Sonra sıra komşularına geliyor. Komşularına da yardım ederek onları da maddeden kurtarıyor.
O ülkede yaşayan herkes onlara maddeden nasıl kurtulduklarını soruyorlar. Onlar da üç ay boyunca evden dışarı çıkmadıklarını, eski alışkanlıklarının hepsini değiştirip yerine yeni alışkanlıklar edinerek maddeden arındıklarını anlatıyorlar. Ülke de seferberlik ilan ediliyor. Kafamda kurduğum ülkenin vatandaşların hepsi o doğan bebeğin açtığı yolda maddeden arınıyor. Üretim başlıyor kafamda kurduğum ülkede, tarlalar ekiliyor, fabrikalar açılıyor, okullar açılıyor, herkes çalışıyor. Dedim ya kafamda kurduğum ülkenin hemen hemen hepsi genç nüfus.
Önce kadın cinayetleri bitiyor, sonra aile içi şiddet, hırsızlık, gasp, dolandırıcılık. Suç oranı %1’e iniyor. Terörün ve suç örgütlerinin maddi kaynağı uyuşturucuya rağbet olmayınca terör bitiyor, suç örgütleri eriyip gidiyor.
Kafamda kurduğum ülkeye bahar geliyor, çiçek açıyor, çocuklar tekrar gülüyor.
