Geceye mektup

Ey insan idrakini aciz bırakan gecelerin en sırlı olanı. Seni hakkıyla takdir ve takdis edemeyeceğimi seni yaratan Rabbim bildiriyor. Söze dökülenler, senin takdirinden ziyade sana olan hayret ve hayranlığı beyan içindir.

Yücelerin Yüce’sinden, aşağıların en aşağısında olana inip ve onu yücelerin Yücesine ulaştıranın indirildiği gece sen semamıza ve hanemize ve dahi cesed evimize hoş geldin.

Ömür yolculuğumuzun, kulluk iklimimizin, zihin sergimizin ve gönül soframızın bütün kirlerinin affına yeniden yeniye başlamanın miftahına vesile olmaya geldin hoş geldin ey leyli sevda aşkın en doyulmaz anı olan geceyi pür-âlâ.

Bir zamirde üç sevgilinin olduğu Hû’nun bütün beşere ayan olduğu ey takdir gecesi, aczimin beyanı imanımın azametinden ve hakiki sevgiliye olan muhabbetimdendir.

Biliyorum, idrakim seni hakkıyla takdir edemeyecek. Çünkü sen Sevgilinin sözlerini semama indirdiği ansın. Sen Sevgilinin en kirsiz ve günahsız elçileri ve imanımın Sevgiliden sonra gelen mütemmim cüzleri olanların indirildiği kutsal zamansın.

Sermestiz ve halvetteyiz, hem de mütekafiyiz senin için hanelerimizde mümin ve müslim olduğumuz her yerde.

Yeniden doğuyoruz ve yenilere doğuyoruz bu gece. Yenimiz hiç eskimeyen sürekli yücelerek ve kemale uğrayarak ona ulaşmanın kapısıdır bilesin. Ki sen bu yeninin en yenisi ve bütün zamanların kalplere gıda ruhlara şifa sinelere deva olan O ezeli Kelâmın indirildiği mukaddes ve hikmet dolu gecesin.

Aczimin giryesidir bütün âsârım diyorsa da şair, asıl acizlik seni anladım demektir ve bütün ömrünü seni anlamadan geçirmektir. Sana meftun ve müptela bu acizin idrakine nur kalbine pür-sürür hayatına ezeli ve ebedi rehber ol.

Huzurdayız bu gece ve huzur bulmaktayız ezeli sevgiliyle perdesiz olmak ümidiyle. Bütün perdeler çekilsin, göz yaşları secdeyi ıslatsın sevgilinin huzurunun heybet ve neşvesinden.

Ey vakti merhum. Öyle iman ediyorum ki sen efendimizin kabul olan duaları gerçekleşen rüyalarısın. Ümmetine olan şefkat ve merhametinin huzur u penahinin rızasına en uygun olan anısın.

Hû dedi ki ey Hû! Bu gece öyle bir Hû’yu semana indireceğim ki sen o anı idrak edemezsin. Çünkü an senin tabirinle seksen üç küsur sene lakin benim indirdiğim Hû’nun lisanıyla bin aydan daha hayırlıdır.

Ve ey Habibim sen ümmetinin ömrünün kısalığına üzülme artık. Ömründe bu anı yakalayan her mümin ömrüne ömür katacak ve uzun yaşayan ümmetlerden daha da uzun yaşamış olacak.

Yeter ki ümmetin bu gecenin takdirini acizliğinde bulsun. Hikmetini indirdiğim Hû’da görsün. Uygulamasını en sevdiğim Hû olan sende bulsun.

Üç Hû olan gece zarfının içindeki mazrufların karşısında kemal-i edeple aczimi beyan eder kusurlarımın affını dilerim. Dördüncü Hû olan ve mazrufların en şerefli zarfı olan Kad(i)r vakti seni çok özlediğimi ve hayatımın hayatı olmanı irademle sabaha kadar sende yaşayarak ve seni yaşayarak beyan etmek isterim.

Beşeriyetin son demlerde acizlikleriyle perişan fakat iradeleriyle hâlâ tam uyanamadığı veba ve taun felaketine bir fecir ol ey mukaddes mazrufların en kıymetli zarfı.

Bu gece Kâbe’de iken Kâbe’den geçen ve sevgilide tavaf edip onda buluşan hakiki hacılar gibi bende mazruflarında buluşmak için her nerde ve ne halde olursam olayım vaktimi ibadete uzuvlarımı onun önünde secdeye davet ediyorum. Ve irademi de bu mesuliyetten kurtardığıma emin olmak istiyorum.

Ve bu nedenledir ki ta vakt-i fecre kadar takdir edilen her emrin beşeriyetin şirkten şükre müminlerin de her halinde üç Hû zamirinin kılavuzluğunda söylemden eyleme geçerek kul tavrı takınmaları için onun huzurunda nedamet lisanımızın zikri şükür ibadetlerimizin ruhu olsun diyorum.

Ey hasretlik gözlerim olan Leyle-i Kad(i)r! Bir daha sana senin zarfına kavuşur muyum bilemiyorum. Lakin her lahza mazruflarınla olduğuma bütün atomlarım adedince iman ediyorum.

Bu gece emr-i hak vuku bulsa sevineceğim. Mazruflarımın huzuruna çıkabilecek miyim diye hayretler içindeyim.

Hakiki bir acizliktir seni ve sendekileri anlamak.

İbadetten bi-tâb düşmektir bu gece hakiki aciz olmak.

Lisanım sussun halim arz etsin seni ve sendekileri aleme her an

İman ve ahlakımızla fecr-i sadık cihanı teşrif etsin bu dem.

Söz az ve öz gerektir vesselam...